როდიონოვკა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სოფელი
როდიონოვკა

სოფლის ხედი სამხრეთიდან, უკან მარჯვნივ ჩანს ჭიქიანის მთა
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე სამცხე-ჯავახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი
თემი ტამბოვკა
კოორდინატები 41°27′12″ ჩ. გ. 43°51′03″ ა. გ. / 41.45333° ჩ. გ. 43.85083° ა. გ. / 41.45333; 43.85083
ადრეული სახელები ფარავანი
ცენტრის სიმაღლე 2100
ოფიციალური ენა ქართული ენა
მოსახლეობა 277[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა სომხები (98,2 %), ქართველები (1,8 %)
სასაათო სარტყელი UTC+4
როდიონოვკა — საქართველო
როდიონოვკა
როდიონოვკა — სამცხე-ჯავახეთის მხარე
როდიონოვკა
როდიონოვკა — ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი
როდიონოვკა

როდიონოვკა, ყოფილი ფარავანისოფელი საქართველოში, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში (ტამბოვკის თემი). მდებარეობს ფარავნის ტბის ნაპირას, ზღვის დონიდან 2100 მეტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ფარავნის ტბის გარშემო ისტორიულად საკმაოდ მჭიდრო დასახლება ჩანს. აქ გადიოდა ძველი გზა, რომელიც კვეთდა თრიალეთსა და ჯავახეთს. ცენტრი ამ არეალისა სოფელი თავფარავანი (იგივე ფარავანი) უნდა ყოფილიყო.

ამჟამინდელი დასახლება 1840-იან წლებში გააშენეს რუსეთიდან გადმოსახლებულმა დუხობორებმა, რომლებმაც მას უწოდეს როდიონოვკა[2]

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

აღწერის წელი მოსახლეობა
2002 308[3]
2014 277[1]

ისტორიული ძეგლები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ფარავნის ეკლესია

სოფლის ცენტრში მდებარეობს დიდი ერთნავიანი დარბაზული ტიპის ეკლესია, ნაგები სუფთად გათლილი გრძელი კვადრებით. ეკლესია X-XI საუკუნეებს განეკუთვნება.

ეკლესიას გააჩნია ორნამენტები კარის არქიტავრზე. ორნამენტებია შემონახული თავდაპირველი სახის კარნიზებისა და სარკმელების არქივოლტებზეც. ეკლესიას გააჩნია წარწერები. ერთი მათგანი იკითხება შემდეგნაირად: „ქრისტე შეიწყალე პავლე“.

როდიონოვკაში არის მეორე ეკლესიაც, შედარებით მცირე ზომისა. მისი სახურავი და კედლები დაზიანებულია. იქვე მდებარეობს გვიანი შუა საუკუნეების ქარვასლა, რომლისათვისაც ქვა შემოუცლიათ.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ბერიძე მ., ჯავახეთის ძეგლთა მდგომარეობა (სამეცნიერო ექსპედიციის ანგარიში, 1979 წ.). ჯავახეთი. ისტორია და თანამედროვეობა. ახალციხე. 2002 წ. გვ. 335-404.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
  2. ხუციშვილი ლ., პაპუაშვილი ნ., დუხობორები // „რელიგიები საქართველოში“, თბილისი: სახალხო დამცველის ბიბლიოთეკა, 2008. — გვ. 276, ISBN 978-9941-0-0902-0.
  3. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.