პრილეპის სამეფო
| პრილეპის სამეფო (სერბ. краљевство Прилеп მაკედ. Царство Прилеп ბულგ. Прилепско кралство) | |||||||||
| |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| |||||||||
| დედაქალაქი | პრილეპი | ||||||||
| მმართველობის ფორმა | მონარქია | ||||||||
| დინასტია | მრნიავჩევიჩები | ||||||||
| პრილეპის ჟუპანი | |||||||||
| - 1350—1355 | ვუკაშინ მრნიავჩევიჩი | ||||||||
| პრილეპის დესპოტი | |||||||||
| - 1355—1365 | ვუკაშინ მრნიავჩევიჩი | ||||||||
| პრილეპის მეფე | |||||||||
| - 1365—1371 | ვუკაშინ მრნიავჩევიჩი | ||||||||
| - 1371—1395 | მარკო მრნიავჩევიჩი | ||||||||
.svg){kind=small}
.svg)
პრილეპის სამეფო (სერბ. краљевство Прилеп მაკედ. Царство Прилеп ბულგ. Прилепско кралство) — ერთ-ერთი იმ სახელმწიფოთაგანი, რომელიც XIV საუკუნის დასასრულს მაკედონიის ტერიტორიაზე სტეფან დუშანის იმპერიის დაშლის შემდეგ ჩამოყალიბდა[1].
სამეფოს სათავეში ედგა სერბული წარმოშობის დიდებული ვუკაშინ მრნიავჩევიჩი, რომელსაც 1350 წლიდან ეკავა პრილეპის ჟუპანის თანამდებობა. 1355 წელს, სტეფანე დუშანის გარდაცვალების შემდეგ, ვუკაშინმა მხარი დაუჭირა მეფე სტეფან უროშ V-ს, რომელმაც მას უბოძა დესპოტის ტიტული. 1365 წელს უროშმა იგი გამოაცხადა თავის თანამმართველად და მეფედ. 1366 წელს ვუკაშინი უკვე დამოუკიდებელი მმართველია..
1371 წელს ვუკაშინის გარდაცვალების შემდეგ ტახტზე ადის მისი უფროსი შვილი მარკო მრნიავჩევიჩი[2][3]. ქვეყნის დედაქალაქი გახდა პრილეპი.[4] 1395 წელს, მარკოს სიკვდილის შემდეგ, სამეფოს ანექსირება მოახდინა ოსმალეთის იმპერიამ ბაიაზიდ I-ის ხელმძღვანელობით[5].
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ The last centuries of Byzantium, (1261—1453) by Donald MacGillivray Nicol
- ↑ The Bulgarians in their historical, ethnographical and political frontiers
- ↑ History of Serbia, by Harold William Vazeille Temperley
- ↑ A history of the Balkans: a regional overview from a Bulgarian perspective, by Plamen S.Tzvetkov
- ↑ Documents on the Struggle of the Macedonian People for Independence and a Nation-state
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
