ომალო
სოფელი | |
---|---|
ომალო | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | კახეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ახმეტის მუნიციპალიტეტი |
თემი | ომალო |
კოორდინატები | 42°22′14″ ჩ. გ. 45°37′57″ ა. გ. / 42.37056° ჩ. გ. 45.63250° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 1880 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 37[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა |
ქისტები 54,1 % ქართველები 43,2 % ჩეჩნები 2,7 %[2] |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
ომალო — სოფელი საქართველოში, ახმეტის მუნიციპალიტეტში მდინარე პირიქითი ალაზნის მარჯვენა ნაპირზე. თემის ცენტრი (სოფლები: დანო, დართლო, დოჭუ, კვავლო, ქუმელაურთა, შენაქო, შტროლთა, ჩიღო, წარო, ხახაბო, ხისო და სხვ.). ზღვის დონიდან 1880 მეტრი, ახმეტიდან 90 კილომეტრი. თუშეთის რეგიონის ადმინისტრაციული ცენტრი. სოფელი დიდი კავკასიონისა და პირიქითა ქედებს შორის მდებარეობს. უგზოობის გამო ნახევარი წელიწადი დანარჩენი საქართველოსგან მოწყვეტილია.
2006 წლის 7 ნოემბერს, საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულების თანახმად მიენიჭა ეროვნული მნიშვნელობის კულტურის უძრავი ძეგლის კატეგორია[3].
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 37 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[4] | 58 | 33 | 25 |
2014[1] | 37 | 21 | 16 |
გალერეა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]-
ზემო ომალო. საერთო ხედი
-
ზემო ომალო. კესელოები
-
ზემო ომალო. კესელოები
-
ზემო ომალო. კესელოს ნაშთი
-
ზემო ომალო. კესელო
-
ზემო ომალო. ეთნოგრაფიული მუზეუმი კესელოში
-
ახმეტის მუნიციპალიტეტის რუკა
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 523.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი 2016.
- ↑ georgia-ethnic-2014
- ↑ საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულება № 665, 2006 წლის 7 ნოემბერი, ქ. თბილისი, კულტურის ზოგიერთი უძრავი ძეგლისათვის ეროვნული მნიშვნელობის კატეგორიის მინიჭების შესახებ
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.
|