აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ აწყური.
სოფელი
აწყური

აწყურის ღვთისმშობლის ეკლესია
ჯაბა ლაბაძის ფოტო
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე კახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ახმეტის მუნიციპალიტეტი
თემი ზემო ხოდაშენი
კოორდინატები 41°57′26″ ჩ. გ. 45°22′35″ ა. გ. / 41.95722° ჩ. გ. 45.37639° ა. გ. / 41.95722; 45.37639
ცენტრის სიმაღლე 580
მოსახლეობა 554[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 99,3 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი) — კახეთის მხარე
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი) — ახმეტის მუნიციპალიტეტი
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)

აწყური[2]სოფელი საქართველოში, ახმეტის მუნიციპალიტეტში ზემო ხოდაშნის თემში. მდებარეობს მდინარე ბერხევის (ალაზნის მარჯვენა შენაკადი) ნაპირებზე. ზღვის დონიდან 580 მეტრი, ახმეტიდან 16 კილომეტრი.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 554 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[3] 662 321 341
2014[1] 554 275 279

ეტიმოლოგია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ა-წყურ-ი ა- არის პრეფიქსი, ხოლო წყურ - ფუძე დაკავშირებულია წყალთან. ამოსავალია წყ - ძირი. ეს ძირი გვხვდება წყალთან დაკავშირებულ ისეთ ქართველურ სიტყვებში, როგორებიცაა: წყალი, წყარო, წყარ-, წყუ-, წყორ-. იგივე წყ ძირი გვაქვს სიტყვებში: ნე-რ-წყ-ვ-ი, რ-წყ-ევ-ა. შესაბამისად, აწყური ნიშნავს წყლიან ადგილს, წყლის ადგილს.[4]

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი, 2016.
  2. საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 19.
  3. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.
  4. მერაბ ბერიძე, რამდენიმე ქართული ანთროპონიმისა და ტოპონიმის ეტიმოლოგიის საკითხი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ფაკულტეტის რეცენზირებადი ელექტრონული ბილინგვური სამეცნიერო ჟურნალი "სპეკალი", №4