შინაარსზე გადასვლა

აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ აწყური.
სოფელი
აწყური

აწყურის ღვთისმშობლის ეკლესია
ჯაბა ლაბაძის ფოტო
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე კახეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ახმეტის მუნიციპალიტეტი
თემი ზემო ხოდაშენი
კოორდინატები 41°57′26″ ჩ. გ. 45°22′35″ ა. გ. / 41.95722° ჩ. გ. 45.37639° ა. გ. / 41.95722; 45.37639
ცენტრის სიმაღლე 580
მოსახლეობა 554[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 99,3 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი) — კახეთის მხარე
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი) — ახმეტის მუნიციპალიტეტი
აწყური (ახმეტის მუნიციპალიტეტი)

აწყური[2]სოფელი საქართველოში, ახმეტის მუნიციპალიტეტში ზემო ხოდაშნის თემში. მდებარეობს მდინარე ბერხევის (ალაზნის მარჯვენა შენაკადი) ნაპირებზე. ზღვის დონიდან 580 მეტრი, ახმეტიდან 16 კილომეტრი.

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 554 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[3] 662 321 341
2014[1] 554 275 279

ა-წყურ-ი ა- არის პრეფიქსი, ხოლო წყურ - ფუძე დაკავშირებულია წყალთან. ამოსავალია წყ - ძირი. ეს ძირი გვხვდება წყალთან დაკავშირებულ ისეთ ქართველურ სიტყვებში, როგორებიცაა: წყალი, წყარო, წყარ-, წყუ-, წყორ-. იგივე წყ ძირი გვაქვს სიტყვებში: ნე-რ-წყ-ვ-ი, რ-წყ-ევ-ა. შესაბამისად, აწყური ნიშნავს წყლიან ადგილს, წყლის ადგილს.[4]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი, 2016.
  2. საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 19.
  3. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-09-19. ციტირების თარიღი: 2012-07-05.
  4. მერაბ ბერიძე, რამდენიმე ქართული ანთროპონიმისა და ტოპონიმის ეტიმოლოგიის საკითხი, ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ფაკულტეტის რეცენზირებადი ელექტრონული ბილინგვური სამეცნიერო ჟურნალი "სპეკალი", №4