კიმეი
| იმპერატორი კიმეი | |
|---|---|
| 欽明天皇 | |
| იაპონიის 29-ე იმპერატორი | |
| მმართ. დასაწყისი: | 539 |
| მმართ. დასასრული: | 571[1] |
| წინამორბედი: | სენკა |
| მემკვიდრე: | ბიდაცუ |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 509 |
| გარდ. თარიღი: | 571 (61-62 წლის) |
იმპერატორი კიმეი (იაპონ. 欽明天皇; დ. 509 — გ. 571) — იაპონიის 29-ე იმპერატორი [2] მემკვიდრეობის ტრადიციული წესის მიხედვით. [3] იმპერატორი კიმეი პირველი იაპონელი მონარქია რომლის არსებობა და მეფობა დასტურდება ისტორიული წყაროებით.
ტრადიციული ამბები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
რამდენიმე ქრონოლოგიური შეუსაბამობების გამო, ზოგერთი ისტორიკოსი ფიქრობს, რომ კიმეი იმპერატორ ანკანის და სენკას მეტოქე იყო. თუმცა ტრადიციული ჩანაწერების მიხედვით, იმპერატორი კიმეი ტახტზე მისი ძმის, სენკას გარდაცვალების შემდეგ ავიდა.
ისტორიული ჩანაწერების მიხედვით, იმპერატორი სენკა 539 წელს 73 წლის ასაკში გარდაიცვალა. მისი მემკვიდრე იმპერატორი კეიტაის მესამე შვილი გახდა. იმპერიალ პრინცი იმპერატორ სენკას ძმა იყო. მოგივანებით იგი ცნობილი გახდა, როგორ იმპერატორი კიმეი. მას თავისი საკუთარი სასახლე ჰქონდა, კანაძასის სასახლე, რომელიც იამატოს პროვინციაში მდებარეობდა. ნისონკი წერს, რომ კიმეი ქვეყანას გარდაცვალებამდე, 571 წლამდე მართავდა.
იმპერატორ კიმეის მშობლები იმპერატორი კეიტაი და იმპერატორ ნინკენის ქალიშვილი პრინცესა ტასირაკა იყვნენ. მისი ცხოვრების ბოლომდე იგი ამეკუნი ოსიჰარაკი ჰირონივას სახელით იყო ცნობილი. კიმეი 6 მეუღლე და 25 შვილი ჰყავდა (16 ვაჟი და 9 ქალიშვილი).
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- William George Aston (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Delmer Brown and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. 10-ISBN 0-520-03460-0; 13-ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Basil Hall Chamberlain(1920). The Kojiki. Read before the Asiatic Society of Japan on 12 April, 10 May, and 21 June 1882; reprinted May 1919. OCLC 1882339
- Richard Ponsonby-Fane. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- H. Paul Varley (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. 10-ISBN 0-231-04940-4; 13-ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ "Genealogy of the Emperors of Japan" at Kunaicho.go.jp; retrieved 2013-8-28.
- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō), 安寧天皇 (3); retrieved 2011-10-19.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 4; Brown, Delmer M. (1979). Gukanshō, p. 251; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 89; Nussbaum, Louis-Frédéric. (2002). "Traditional order of Tennō" in Japan encyclopedia, pp. 962-963.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
