ანდრია დადიანი

ტერმინს „დადიანი“ აქვს სხვა მნიშვნელობებიც, იხილეთ დადიანი.

ანდრია დავითის ძე დადიანი (დ. 1850, ზუგდიდი — გ. 1910, კიევი) — ქართველი მოჭადრაკე და ჭადრაკის მეცენატი. ეკატერინე ჭავჭავაძისა და სამეგრელოს მთავრის დავით დადიანის შვილი.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1873 წელს დაამთავრა ჰაიდელბურგის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი. 1874 წლიდან მსახურობდა რუსეთის არმიაში. ჰქონდა გენერალ-ლეიტენანტის ჩინი. თამაშობდა ცნობილ მოჭადრაკეებთან (ს. როზენტალი, ს. დიუბუა, ი. შუმოვი, ი. კოლიში და სხვა) პარიზში, რომში, კიევში, თბილისში. 1881—1882 წლებში მონაწილეობა მიიღო პეტერბურგის საჭადრაკო კლუბის მიერ გამართულ მოყვარულთა 2 ტურნირში და I ადგილები დაიკავა დაუმარცხებლად. 1899 წელს მიიწვიეს სრულიად რუსეთის I ტურნირში, მაგრამ მონაწილეობა არ მიუღია. 1903—1904 წლებში მონტე-კარლოს საერთაშორისო ტურნირების პრეზიდენტი იყო. თანამშრომლობდა იმ დროის უცხოურ და რუსულ საჭადრაკო ჟურნალებში. აწესებდა პრიზებს ლამაზი პარტოებისათვის. ინგლისურმა საჭადრაკო ჟურნალმა „ჩეს მანთლიმ“ („The Chess Monthly“) 1892 წლის ივნის-ივლისის ნომერი მთლიანად დადიანის შემოქმედებას მიუძღვნა. 1903 წელს შიფერსი, ე. შიფერსის წინასიტყვაობით კიევში ფრანგულ ენაზე გამოიცა დადიანის 100 პარტიის დაბოლოება („Fins de Partie du Prince Dadian de Mingr.elie“).