გორელოვკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
|||
ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
|პანორამა = Duxaborebi.JPG |
|პანორამა = Duxaborebi.JPG |
||
|პანორამის სიგანე = 250px |
|პანორამის სიგანე = 250px |
||
|წარწერა = <center>დუხობორების სამლოცველო სოფელ გორელოვკაში<br /><small>ჯაბა ლაბაძის |
|წარწერა = <center>დუხობორების სამლოცველო სოფელ გორელოვკაში<br /><small>ჯაბა ლაბაძის ფოტო</small></center> |
||
|გერბის სიგანე = |
|გერბის სიგანე = |
||
|დროშის სიგანე = |
|დროშის სიგანე = |
||
ხაზი 62: | ხაზი 61: | ||
==ისტორია== |
==ისტორია== |
||
სოფელი რუსეთიდან იმპერატორ ნიკოლოზ პირველის დროს გამოძევებულმა დუხაბორებმა |
სოფელი რუსეთიდან იმპერატორ [[ნიკოლოზ I (რუსეთი)|ნიკოლოზ პირველის]] დროს გამოძევებულმა დუხაბორებმა [[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] შუა წლებში დააარსეს. დასახლებისთანავე მათ ააშენეს ობოლთა სახლი, რუსულ-უკრაინული ტიპის ხატა და 1946-1947 წლებში ევროპულ ყაიდაზე ააგეს სამლოცველო სახლი. 1895 წელს 2000-მდე დუხაბორმა ძალადობის მიმართ პროტესტის ნიშნად იარაღი დაწვა. მეფისნაცვალმა ვორონცოვმა დუხაბორები ამ ფაქტის გამო დასაჯა, სოფელში კაზაკთა პოლკი მიავლინა. ყველა მამაკაცი გაშოლტეს, ნაწილი კი ციმბირში გადაასახლეს. 90–იან წლებამდე დუხობორების რიცხვი ოთხი ათასს აღწევდა, თუმცა 1990-იანებში მათმა უმეტესობამ საქართველო დატოვა. |
||
==დემოგრაფია== |
==დემოგრაფია== |
17:55, 20 მარტი 2016-ის ვერსია
სოფელი | |
---|---|
გორელოვკა | |
ჯაბა ლაბაძის ფოტო | |
ქვეყანა | საქართველო |
რეგიონი | სამცხე-ჯავახეთი |
მუნიციპალიტეტი | ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტი |
თემი | გორელოვკა |
კოორდინატები | 41°12′52″ ჩ. გ. 43°41′32″ ა. გ. / 41.21444° ჩ. გ. 43.69222° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 2065 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 1069[1] კაცი (2002) |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
გორელოვკა — სოფელი საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარეში, ნინოწმინდის მუნიციპალიტეტში. თემის ცენტრი (სოფლები: გორელოვკა, ორლოვკა, სპასოვკა, ეფრემოვკა).
გეოგრაფია
სოფელი მდებარეობს ჯავხეთის ზეგანზე, მდინარე ბუღდაშენის მარჯვნივ, ზღვის დონიდან 2065 მეტრი. სოფელში არის ვულკანური წიდის საბადო.
ისტორია
სოფელი რუსეთიდან იმპერატორ ნიკოლოზ პირველის დროს გამოძევებულმა დუხაბორებმა XIX საუკუნის შუა წლებში დააარსეს. დასახლებისთანავე მათ ააშენეს ობოლთა სახლი, რუსულ-უკრაინული ტიპის ხატა და 1946-1947 წლებში ევროპულ ყაიდაზე ააგეს სამლოცველო სახლი. 1895 წელს 2000-მდე დუხაბორმა ძალადობის მიმართ პროტესტის ნიშნად იარაღი დაწვა. მეფისნაცვალმა ვორონცოვმა დუხაბორები ამ ფაქტის გამო დასაჯა, სოფელში კაზაკთა პოლკი მიავლინა. ყველა მამაკაცი გაშოლტეს, ნაწილი კი ციმბირში გადაასახლეს. 90–იან წლებამდე დუხობორების რიცხვი ოთხი ათასს აღწევდა, თუმცა 1990-იანებში მათმა უმეტესობამ საქართველო დატოვა.
დემოგრაფია
2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1069 კაცი. სოფელში არის სამი საჯარო სკოლა და დუხობორების ეთნოგრაფიული მუზეუმი. დუხობორების რაოდენობა დაახლოებით 200 ოჯახია.
რესურსები ინტერნეტში
- დუხობორები სახალხო დამცველის ტოლერანტობის ცენტრის ფილმი
- გორელოვკა – დუხაბორების დაცლილი სოფელი ფოტოგალერეა
სქოლიო
|