გიორგი II (აფხაზთა მეფე): განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მNo edit summary იარლიყი: წყაროს რედაქტირება 2017 |
|||
ხაზი 29: | ხაზი 29: | ||
'''გიორგი II''' — [[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა]] (დასავლეთ საქართველოს) [[მეფე]] [[922]]-[[957]] წლებში, [[კონსტანტინე III (აფხაზთა მეფე)|კონსტანტინე III-ის]] ძე. |
'''გიორგი II''' — [[აფხაზთა სამეფო|აფხაზთა]] (დასავლეთ საქართველოს) [[მეფე]] [[922]]-[[957]] წლებში, [[კონსტანტინე III (აფხაზთა მეფე)|კონსტანტინე III-ის]] ძე. |
||
მეფობის პირველ წლებში სამეფო ტახტს ნახევარძმა [[ბაგრატი (აფხაზთა მეფისწული)|ბაგრატი]] ეცილებოდა. გიორგი II-ის ხელისუფლება მხოლოდ ბაგრატის გარდაცვალების შემდეგ განმტკიცდა. მის სამეფოში შედიოდა [[ქართლი|ქართლი]], რომლის ერისთავადაც თავისი უფროსი შვილი [[კონსტანტინე (კოსტანტი)|კონსტანტინე]] დაინიშნა. ქართლის აზნაურების მხარდაჭერით კონსტანტინე, რომელსაც გამეფება სურდა, მამას აუჯანყდა. გიორგი II-მ აჯანყება ჩააქრო, კონსტანტინე სიკვდილით დასაჯა და ქართლის ერისთავად თავისი მეორე ძე [[ლეონ III|ლეონი]] (შემდეგში მეფე ლეონ III) დასვა. გიორგი II-ის დროს აფხაზთა სამეფომ პოლიტიკურ ძლიერების მწვერვალს მიაღწია. X საუკუნის 20-იან წლებში გიორგი II [[კახეთი|კახეთში]] შეიჭრა და შეიპყრო [[ქორეპისკოპოსი]] კვირიკე II, რომელმაც ცნო აფხაზთა მეფის უფლებანი კახეთზე. გიორგი II-მ [[კვირიკე II|კვირიკე II]] გაათავისუფლა. შემდეგში გიორგი II-ის გაძლიერების მოწინააღმდეგე ქართლისა და კახეთის აზნაურთს დახმარებით კვირიკე II-მ დაიბრუნა კახეთი. 957 გიორგი II-მ კახეთის დასაპყრობად ლაშქარი გაგზავნა თავისი შვილის ლეონის წინამძღოლობით, მაგრამ გიორგი II გარდაიცვალა და ლეონი და კვირიკე დაზავდნენ. კვირიკემ ცნო აფხაზთა მეფის სიუზერენობა. გიორგი II-ის გავლენა ვრცელდებოდა ტაოკლარჯეთში და საქართველოს ფარგლებს გარეთაც. გიორგი II-ის ასული [[გურანდუხტი (X ს.)| გურანდუხტი]] [[გურგენი|გურგენ მეფეთა მეფის]] მეუღლე იყო; გიორგი II-ის აქტიური ხელშეწყობით X საუკუნის II ნახევარში ალანთა ქვეყანაში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა იგი კულტურის სფეროშიც. ქართული წყარო მას ეკლესიათა ამშენებელს უწოდებს. გიორგი II-მ დააარსა [[ჭყონდიდის საეპისკოპოსო|ჭყონდიდის]] (მარტვილის) საეპისკოპოსო კათედრა. |
მეფობის პირველ წლებში სამეფო ტახტს ნახევარძმა [[ბაგრატი (აფხაზთა მეფისწული)|ბაგრატი]] ეცილებოდა. გიორგი II-ის ხელისუფლება მხოლოდ ბაგრატის გარდაცვალების შემდეგ განმტკიცდა. მის სამეფოში შედიოდა [[ქართლი|ქართლი]], რომლის ერისთავადაც თავისი უფროსი შვილი [[კონსტანტინე (კოსტანტი)|კონსტანტინე]] დაინიშნა. ქართლის აზნაურების მხარდაჭერით კონსტანტინე, რომელსაც გამეფება სურდა, მამას აუჯანყდა. გიორგი II-მ აჯანყება ჩააქრო, კონსტანტინე სიკვდილით დასაჯა და ქართლის ერისთავად თავისი მეორე ძე [[ლეონ III|ლეონი]] (შემდეგში მეფე ლეონ III) დასვა. გიორგი II-ის დროს აფხაზთა სამეფომ პოლიტიკურ ძლიერების მწვერვალს მიაღწია. X საუკუნის 20-იან წლებში გიორგი II [[კახეთი|კახეთში]] შეიჭრა და შეიპყრო [[ქორეპისკოპოსი]] კვირიკე II, რომელმაც ცნო აფხაზთა მეფის უფლებანი კახეთზე. გიორგი II-მ [[კვირიკე II|კვირიკე II]] გაათავისუფლა. შემდეგში გიორგი II-ის გაძლიერების მოწინააღმდეგე ქართლისა და კახეთის აზნაურთს დახმარებით კვირიკე II-მ დაიბრუნა კახეთი. 957 გიორგი II-მ კახეთის დასაპყრობად ლაშქარი გაგზავნა თავისი შვილის ლეონის წინამძღოლობით, მაგრამ გიორგი II გარდაიცვალა და ლეონი და კვირიკე დაზავდნენ. კვირიკემ ცნო აფხაზთა მეფის სიუზერენობა. გიორგი II-ის გავლენა ვრცელდებოდა ტაოკლარჯეთში და საქართველოს ფარგლებს გარეთაც. გიორგი II-ის ასული [[გურანდუხტი (X ს.)| გურანდუხტი]] [[გურგენი|გურგენ მეფეთა მეფის]] მეუღლე იყო; გიორგი II-ის აქტიური ხელშეწყობით X საუკუნის II ნახევარში [[ალანთა სამეფო|ალანთა ქვეყანაში]] ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა იგი კულტურის სფეროშიც. ქართული წყარო მას ეკლესიათა ამშენებელს უწოდებს. გიორგი II-მ დააარსა [[ჭყონდიდის საეპისკოპოსო|ჭყონდიდის]] (მარტვილის) საეპისკოპოსო კათედრა. |
||
==საისტორიო წყაროები== |
==საისტორიო წყაროები== |
21:59, 14 მარტი 2020-ის ვერსია
გიორგი II | |
---|---|
აფხაზთა მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | 922 |
მმართ. დასასრული: | 957 |
წინამორბედი: | კონსტანტინე III |
მემკვიდრე: | ლეონ III |
გარდ. თარიღი: | 957 |
შვილები: | კონსტანტინე, გურანდუხტი |
მამა: | კონსტანტინე III |
გიორგი II — აფხაზთა (დასავლეთ საქართველოს) მეფე 922-957 წლებში, კონსტანტინე III-ის ძე.
მეფობის პირველ წლებში სამეფო ტახტს ნახევარძმა ბაგრატი ეცილებოდა. გიორგი II-ის ხელისუფლება მხოლოდ ბაგრატის გარდაცვალების შემდეგ განმტკიცდა. მის სამეფოში შედიოდა ქართლი, რომლის ერისთავადაც თავისი უფროსი შვილი კონსტანტინე დაინიშნა. ქართლის აზნაურების მხარდაჭერით კონსტანტინე, რომელსაც გამეფება სურდა, მამას აუჯანყდა. გიორგი II-მ აჯანყება ჩააქრო, კონსტანტინე სიკვდილით დასაჯა და ქართლის ერისთავად თავისი მეორე ძე ლეონი (შემდეგში მეფე ლეონ III) დასვა. გიორგი II-ის დროს აფხაზთა სამეფომ პოლიტიკურ ძლიერების მწვერვალს მიაღწია. X საუკუნის 20-იან წლებში გიორგი II კახეთში შეიჭრა და შეიპყრო ქორეპისკოპოსი კვირიკე II, რომელმაც ცნო აფხაზთა მეფის უფლებანი კახეთზე. გიორგი II-მ კვირიკე II გაათავისუფლა. შემდეგში გიორგი II-ის გაძლიერების მოწინააღმდეგე ქართლისა და კახეთის აზნაურთს დახმარებით კვირიკე II-მ დაიბრუნა კახეთი. 957 გიორგი II-მ კახეთის დასაპყრობად ლაშქარი გაგზავნა თავისი შვილის ლეონის წინამძღოლობით, მაგრამ გიორგი II გარდაიცვალა და ლეონი და კვირიკე დაზავდნენ. კვირიკემ ცნო აფხაზთა მეფის სიუზერენობა. გიორგი II-ის გავლენა ვრცელდებოდა ტაოკლარჯეთში და საქართველოს ფარგლებს გარეთაც. გიორგი II-ის ასული გურანდუხტი გურგენ მეფეთა მეფის მეუღლე იყო; გიორგი II-ის აქტიური ხელშეწყობით X საუკუნის II ნახევარში ალანთა ქვეყანაში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. ნაყოფიერად მოღვაწეობდა იგი კულტურის სფეროშიც. ქართული წყარო მას ეკლესიათა ამშენებელს უწოდებს. გიორგი II-მ დააარსა ჭყონდიდის (მარტვილის) საეპისკოპოსო კათედრა.
საისტორიო წყაროები
აბხაზთ მეფეთა ქრონიკაში ვკითხულობთ:
„წელსა :შჱ: აბხაზთა მეფემან გიორგიმ მარტვილი აღაშენა.“
|
მარტვილის ტაძრის წარწერა რომელიც მოჰყავს ბროსეს თავის Voyage-ში (Rap. VII, 12):
„---ႫႴჁ----Ⴀ ႺႾႰႡႧ ႠႶႠႸႤႬႠ Ⴜ~Ⴀ ႱႠႬႠႧႪႠ----“
| |
((ღმერთო დიდებულო) მეფე აფხაზთა (ქართველთა, კახთა და ყოვლისავე საქართველოჲსა გიორგი დაიცევ) ცხოვრებით (?) აღაშენა წმინდა სანათლა(ვი))
|
მოშორებით ზევით:
„ႣႱ--ႧႢႬ----Ⴀ ႼႪႧႠ Ⴕ: ႵႰႩႱႠ: ႱႨႥ:“
| |
(დას(აბამი)თგან(თა) წელთა (ს)ქ, ქორონიკონსა: სივ)
|
ლიტერატურა
- ლორთქიფანიძე მ., ფეოდალური საქართველოს პოლიტიკური გაერთიანება (IX-X სს.), თბ., 1963;
- Анчабадзе З. В., Из истории средневековой Абхазии (VI-XVII вв.), Сух., 1959;
- ანჩაბაძე ზ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 159.
- ანჩაბაძე ზ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 18.
წინამორბედი: კონსტანტინე III |
აფხაზეთის მეფე 922 - 957 |
შემდეგი: ლეონ III |
|