ვარდგინეთი
| სოფელი | |
|---|---|
|
ვარდგინეთი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | სამცხე-ჯავახეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ბორჯომის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ყვიბისი |
| კოორდინატები | 41°52′36″ ჩ. გ. 43°25′26″ ა. გ. / 41.87667° ჩ. გ. 43.42389° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 940 მ |
| მოსახლეობა | 118[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
.svg)    | |
ვარდგინეთი — სოფელი სამხრეთ საქართველოში, სამცხე-ჯავახეთის მხარის ბორჯომის მუნიციპალიტეტში (ყვიბისის ადმინისტრაციული ერთეული).
მდებარეობს ბორჯომის ხეობაში, მდინარე მტკვრის მარჯვენა ნაპირზე, ზღვის დონიდან 940 მეტრზე, ბორჯომიდან დაშორებულია 6 კილომეტრით.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სახელწოდება „ვარდგინეთი“ ბორჯომის ხეობაში ისტორიულ წყაროებში არ მოიხსენიება. ძველ თორში, რომლის ნაწილს შეადგენდა ხეობა, იყო ვარდის სოფელი, რომელიც ვახუშტი ბატონიშვილის (XVIII ს.) სოფლების სიაში და რუკაზეც თორის ციხისჯვართანაა აღნიშნული. ვარდის სოფელი ასევე შეტანილია იოანე ბატონიშვილის „ქართლ-კახეთის აღწერაში“.[2]
სოფლის სახელი „ვარდგინეთი“ ახალია და იგი XIX საუკუნეში აქაურ მოახალშენეებს შეურქმევიათ ძველი ნასახლარისათვის: ქართულ „ვარდ“ სიტყვას დართვია ოსური „-გინა“ სუფიქსი, ხოლო შემდგომ მას გეოგრაფიული „-ეთ“ სუფიქსიც მიმატებია.[2][3]
სოფლის განაპირას წმ. გიორგის ეკლესიის ნანგრევია. იგი კლდის ლოდებით ნაშენი ერთნავიანი ნაგებობაა, რომელსაც ემჩნევა ხშირი გადაკეთების კვალი. ირგვლივ ძველი და ამჟამადაც მოქმედი სასაფლაოა. საფლავებს შორის ხუთამდე მეტ-ნაკლებად დანგრეული, მცირე ზომის ქვის კონუსური ნაგებობაა, მათ გვირგვინ-ერდოიანი გადახურვა ჰქონდათ. ეკლესია და სასაფლაო ამ შენობათა დანგრევის შემდგომ დროს — განვითარებული ფეოდალიზმის ხანას — უნდა ეკუთვნოდეს.
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 118 ადამიანი.[1]
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[4] | 247 | 112 | 135 |
| 2014[1] | 118  |
54 | 64 |
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 299.
- ბერძენიშვილი დ., ვარდგინეთი // ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. ?.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ 2.0 2.1 ბაგრატიონი ი., ქართლ-კახეთის აღწერა (ტექსტი გამოსაცემად მოამზადეს, გამოკვლევა და საძიებლები დაურთეს თინა ენუქიძემ და გურამ ბედოშვილმა), თბ., 1986. — გვ. 27, 45.
- ↑ ბედოშვილი გ., ქართულ ტოპონიმთა განმარტებით-ეტიმოლოგიური ლექსიკონი I, თბ., 2002. — გვ. 148.
- ↑ მოსახლეობის 2002 წლის აღწერა. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (2002 წელი). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
| |||||||||||||
