ტასუკუ ჰონჯო

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ტასუკუ ჰონჯო
იაპონ. 本庶佑
დაბ. თარიღი 27 იანვარი, 1942(1942-01-27)[1] [2] [3] (82 წლის)
დაბ. ადგილი კიოტო
მოქალაქეობა  იაპონია
საქმიანობა იმუნოლოგი, ბიოქიმიკოსი, უნივერსიტეტის პროფესორი და ექიმი
მუშაობის ადგილი ტოკიოს უნივერსიტეტი, კიოტოს უნივერსიტეტი[4] , ოსაკის უნივერსიტეტი და ჰიროსაკის უნივერსიტეტი
ალმა-მატერი კიოტოს უნივერსიტეტი და Yamaguchi Prefectural Ube High School
სამეცნიერო ხარისხი Doctor of Medical Science
ნათესავ(ებ)ი Hidemasa Nagata
ჯილდოები კულტურის ორდენი, William B. Coley Award[5] , კეიოს სამედიცინო სამეცნიერო პრემია[6] , ტანის პრემია, კულტურის დამსახურებული მოღვაწე, Kyoto Prize in Basic Sciences[7] , უორენ ალპერტის ფონდის პრემია[8] , ასაჰის პრემია, Robert Koch Prize[9] [10] , ნობელის პრემია ფიზიოლოგიასა და მედიცინაში[1] , იაპონიის აკადემიის საიმპერატორო პრემია და Clarivate Citation Laureates[11]

ტასუკუ ჰონჯო (იაპონ. 本庶 佑, Honjo Tasuku ; დაიბადა 1942 წლის 27 იანვარი, კიოტო, იაპონია ) — იაპონელი იმუნოლოგი, ნაშრომების ავტორი ციტოკინების ( ინტერლეუკინი 4, ინტერლეუკინი 5 ) და PD1 ცილის მოლეკულური იდენტიფიკაციის შესახებ. 2018 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატი ფიზიოლოგიასა და მედიცინაში "ონკოლოგიური დაავადებების თერაპიის აღმოჩენისთვის ნეგატიური იმუნური რეგულაციის ინჰიბირებით" — ჯეიმზ ელისონთან ერთად. [12] [13] [14]

იაპონიის მეცნიერებათა აკადემიის, [15] გერმანიის ლეოპოლდინას მეციერებათა აკადემიის [16], ამერიკის შეერთებული შტატების მეცნიერებათა აკადემიის (2001 Foreign Associate) წევრი. [17]

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ტასუკუ ჰონჯო დაიბადა კიოტოში 1942 წელს. 1966 წელს დაამთავრა კიოტოს უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტი. 1971 წლიდან 1973 წლამდე ჰონჯო იყო ვაშინგტონის კარნეგის ინსტიტუტის ემბრიოლოგიის დეპარტამენტის მოწვეული თანამშრომელი. შემდეგ ის გადავიდა აშშ-ს ჯანმრთელობის ეროვნულ ინსტიტუტში (NIH) ბეთესდაში, მერილენდი, სადაც სწავლობდა იმუნური რეაქციის გენეტიკურ საფუძველს ბავშვთა ჯანმრთელობისა და ადამიანის განვითარების ეროვნულ ინსტიტუტში, როგორც მკვლევარი. 1992 წლიდან მრავალი წლის განმავლობაში იყო ფოგარტის სტიპენდიანტი ჯანდაცვის ეროვნულ ინსტიტუტში. ამ დროის განმავლობაში, ჰონჯო ასევე იყო ტოკიოს უნივერსიტეტის სამედიცინო ფაკულტეტის ასოცირებული პროფესორი, 1974–1979; 1979 წლიდან 1984 წლამდე ოსაკას უნივერსიტეტის მედიცინის სკოლის გენეტიკის დეპარტამენტის პროფესორი; და კიოტოს უნივერსიტეტის მედიცინის ფაკულტეტის სამკურნალო ქიმიის დეპარტამენტის პროფესორი 1984 წლიდან 2005 წლამდე. 2005 წლიდან ჰონჯო არის კიოტოს უნივერსიტეტის მედიცინის ფაკულტეტის იმუნოლოგიისა და გენომიური მედიცინის დეპარტამენტის პროფესორი. ის იყო შიზუოკას პრეფექტურული საჯარო უნივერსიტეტის კორპორაციის პრეზიდენტი 2012 წლიდან 2017 წლამდე. ის არის იაპონიის იმუნოლოგიის საზოგადოების წევრი და მისი პრეზიდენტი (1999 წლიდან 2000 წლამდე). ჰონჯო ასევე არის ამერიკის იმუნოლოგთა ასოციაციის საპატიო წევრი. 2017 წელს ის გახდა კიოტოს უნივერსიტეტის ღრმა კვლევების ინსტიტუტის (KUIAS) გენერალური დირექტორის მოადგილე და საპატიო პროფესორი.

პანდემია COVID-19[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

COVID-19 პანდემიის დროს, ინტერნეტში სხვადასხვა ენაზე გამოქვეყნდა ნობელის პრემიის იაპონელი ლაურეატის ცრუ სკანდალური განცხადება, თითქოს იმუნოლოგი ტასუკუ ჰონჯო თვლიდა, რომ ახალი კორონავისურსი იყო ხელოვნურად შექმნილი ვუჰანის ლაბორატორიაში. თუმცა BBC Reality Check-ის გუნდის ცნობით კიოტოს უნივერსიტეტის ვებსაიტზე მეცნიერის მიერ გამოქვეყნებულ განცხადებაში ნათქვამი იყო, რომ „ძალიან დამწუხრებულია“, რადგან მისი სახელი გამოიყენეს „ცრუ ბრალდებებისა და დეზინფორმაციის“ გასავრცელებლად. [18]

ნობელის პრემია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

76 წლის ტასუკუ ჰონჯოს 2018 წლის 1 ოქტომბერს გადაეცა ნობელის პრემია ფიზიოლოგიის და მედიცინის დარგში ამერიკის შეერთებული შტატების ტეხასის უნივერსიტეტის მ.დ. ანდერსონის კიბოს ცენტრში იმუნოლოგიის დეპარტამენტის ხელმძღვანელ 70 წლის ჯეიმზ ელისონთან ერთად.

მეცნიერებმა ზუსტად გაშიფრეს ის, თუ როგორ ურთიერთქმედებდნენ უჯრედები ერთმანეთთან და ამის საფუძველზე შეძლეს დაეხვეწათ იმუნური უჯრედების რეგულაცია იმდაგვარად რომ იმუნური სისტემის კონტროლი გამხდარიყო შესაძლებელი.

ჩეკპოინტის ინჰიბიტორი მედიკამენტები არ არის ეფექტური ყველა პაციენტისთვის და ისინი ნებადართულია მხოლოდ რამდენიმე ტიპის კიბოს სამკურნალოდ. მათ გააჩნიათ ბევრი გვერდითი ეფექტი და საკმაოდ ძირადღირებული მედიკამენტებს წარმოადგენენ - 100 000 აშშ დოლარი ერთწლიანი მკურნალობის კურსი.

მაგრამ თავად იმუნოთერაპიის პრინციპი გახდა ერთერთი მთავარი მკურნალობის მეთოდი კიბოსთან ბრძოლის პროცესში. უამრავი ახალი კვლევა არის წამოწყებული ამ იმუნოთერაპიის მიმართულებით და თავად ჯეიმზ ელისონი და ტასუკუ ჰონჯოც განაგრძობენ მუშაობას, რათა იპოვონ საუკეთესო გზა იმისთვის რომ შეიმუშაონ ამ მედიკამენტების ერთმანეთთან და სხვა სტანდარტულ მეთოდებთან ერთად ეფექტური კომბინაცია.

ჯილდოები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • 1981 — ასაჰის პრემია
  • 1984 — ოსაკას სამეცნიერო პრემია
  • 1988 — ტაკედას სამედიცინო პრემია
  • 1993 — უეხარას პრემია
  • 1996 — იაპონიის მეცნიერებათა აკადემიის საიმპერატორო პრემია
  • 1996 — იაპონიის მეცნიერებათა აკადემიის პრემია
  • 2012 — რობერტ კოხის პრემია
  • 2013 – კულტურის ორდენი
  • 2014 — ტანგის პრიზი, "CTLA-4 და PD-1, როგორც იმუნური ინჰიბიტორული მოლეკულების აღმოჩენებისთვის, რამაც გამოიწვია მათი გამოყენება კიბოს იმუნოთერაპიაში"
  • 2014 — უილიამ კოლის პრემია
  • 2016 — კიოტოს პრემია
  • 2016 — Keio Medical Science Prize
  • 2016 — Thomson Reuters Citation Laureate ფიზიოლოგიასა და მედიცინაში
  • 2018 — ნობელის პრემია ფიზიოლოგიასა და მედიცინაში

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ↑ 1.0 1.1 Tasuku Honjo Facts — Nobel Foundation.
  2. ↑ ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  3. ↑ Munzinger Personen
  4. ↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1
  5. ↑ https://www.cancerresearch.org/william-b-coley-award
  6. ↑ https://www.ms-fund.keio.ac.jp/en/prize/list.html
  7. ↑ https://www.kyotoprize.org/en/laureates/
  8. ↑ https://warrenalpert.org/prize-recipients/tasuku-honjo
  9. ↑ Robert Koch Award
  10. ↑ Robert-Koch-Preis — Robert Koch Foundation.
  11. ↑ https://clarivate.com/citation-laureates
  12. ↑ The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2018
  13. ↑ „The Nobel Prize on Twitter“. Twitter (რუსული). ციტირების თარიღი: 2018-10-01.
  14. ↑ „Нобелевскую премию по медицине присудили исследователям в области терапии рака“. ციტირების თარიღი: 2018-10-01.
  15. ↑ Seventh Subsection(Medicine, Phamaceutics, Dentistry) | The Japan Academy
  16. ↑ Mitgliederverzeichnis
  17. ↑ Tasuku Honjo
  18. ↑ Statement from Tasuku Honjo on COVID-19
ხ • გ • რ
1901–1925

ემილ ადოლფ ბერინგი (1901) • რონალდ როსი (1902) • ნილს რიუბერგ ფინზენი (1903) • ივანე პავლოვი (1904) • რობერტ კოხი (1905) • კამილო გოლჯი / სანტიაგო რამონ-ი-კახალი (1906) • შარლ ლუი ალფონს ლავერანი (1907) • ილია მეჩნიკოვი / პაულ ერლიხი(1908) • თეოდორ კოხერი (1909) • ალბრეხტ კოსელი (1910) • ალვარ გულსტრანდი (1911) • ალექსის კარელი (1912) • შარლ რიშე (1913) • რობერტ ბარანი (1914) • ჟიულ ბორდე (1919) • ავგუსტ კროგი (1920) • არჩიბალდ ჰილი / ოტო ფრიც მაიერჰოფი (1922) • ფრედერიკ ბანტინგი / ჯონ მაკლაუდი (1923) • ვილემ ეინტჰოვენი (1924)

1926–1950

იოჰანეს ფიბიგერი (1926) • იულიუს ვაგნერ-იაურეგი (1927) • შარლ ნიკოლი (1928) • კრისტიან ეიკმანი / ფრედერიკ ჰოპკინზი (1929) • კარლ ლანდშტაინერი (1930) • ოტო ჰაინრიხ ვარბურგი (1931) • ჩარლზ სკოტ შერინგტონი / ედგარ ადრიანი (1932) • ტომას ჰანტ მორგანი (1933) • ჯორჯ უიპლი / ჯორჯ მაინოტი / უილიამ პარი მერფი (1934) • ჰანს შპემანი (1935) • ჰენრი ჰალიტ დეილი / ოტო ლევი(1936) • ალბერტ სენტ-დიერდი (1937) • კორნეი ჰეიმანსი (1938) • გერჰარდ დომაგკი (1939) • ჰენრიკ დამი / ედუარდ ადელბერტ დოიზი (1943) • ჯოზეფ ერლანგერი / ჰერბერტ სპენსერ გასერი (1944) • ალექსანდერ ფლემინგი / ერნსტ ჩეინი / ჰაუარდ ფლორი (1945) • ჰერმან ჯოზეფ მალერი (1946) • კარლ ფერდინანდ კორი / გერტი კორი / ბერნარდო ალბერტო უსაი (1947) • პაულ ჰერმან მიულერი (1948) • ვალტერ რუდოლფ ჰესი / ანტონიუ ეგაშ მონიში (1949) • ედუარდ კელვინ კენდალი / ტადეუშ რაიხშტაინი / ფილიპ შოუოლტერ ჰენჩი(1950)

1951–1975

მაქს ტეილერი (1951) • ზელმან ვაქსმანი (1952) • ჰანს ადოლფ კრებსი / ფრიც ალბერტ ლიპმანი(1953) • ჯონ ფრანკლინ ენდერსი / თომას ჰაკლ უელერი / ფრედერიკ ჩეპმენ რობინსი (1954) • ჰუგო თეორელი (1955) • ანდრე ფრედერიკ კუნანი / ვერნერ ფორსმანი / დიკინსონ რიჩარდსი (1956) • დანიელე ბოვე (1957) • ჯორჯ უელს ბიდლი / ედუარდ ტეიტემი / ჯოშუა ლედერბერგი (1958) • სევერო ოჩოა / ართურ კორნბერგი (1959) • ფრენკ ბერნეტი / პიტერ მედავარი (1960) • დიორდ ფონ ბეკეში (1961) • ფრენსის კრიკი / ჯეიმს უოტსონი / მორის უილკინსი (1962) • ენდრიუ ფილდინგ ჰაქსლი / ალან ჰოჯკინი / ჯონ კერიუ ექლსი (1963) • კონრად ემილ ბლოხი / ფეოდორ ფელიქს კონრად ლინენი (1964) • ფრანსუა ჟაკობი / ანდრე ლვოვი / ჟაკ ლუსიენ მონო (1965) • ფრენსის პეიტონ როუსი / ჩარლზ ბრენტონ ჰაგინზი (1966) • რაგნარ გრანიტი / ჰოლდენ კეფენ ჰარტლაინი / ჯორჯ უოლდი (1967) • რობერტ ჰოლი / ჰარ გობინდ კორანა / მარშალ ნირენბერგი (1968) • მაქს დელბრიუკი / ალფრედ ჰერში / სალვადორ ლურია (1969) • ბერნარდ კაცი / ულფ ფონ ეილერი / ჯულიუს აქსელროდი (1970) • ერლ საზერლენდი (1971) • ჯერალდ ედელმანი / როდნი პორტერი (1972) • კარლ ფონ ფრიში / კონრად ლორენცი / ნიკოლას ტინბერგენი (1973) • ალბერ კლოდი / კრისტიან დე დიუვი / ჯორჯ პალადე (1974) • დეივიდ ბალტიმორი / რენატო დულბეკო / ჰაუარდ მარტინ ტემინი (1975)

1976–2000

ბარუხ ბლამბერგი / დანიელ კარლტონ გაიდუზეკი (1976) • როჟე გიიმენი / ენდრიუ შალი / როზალინ სამსენ იალოუ (1977) • ვერნერ არბერი / დანიელ ნატანსი / ჰამილტონ სმიტი (1978) • ალან კორმაკი / გოდფრი ჰაუნსფილდი (1979) • ბარუხ ბენასერაფი / ჯორჯ სნეპი / ჟან დოსე (1980) • როჯერ სპერი / დეივიდ ჰიუბელი / ტორსტენ ვიზელი(1981) • სუნე ბერგსტრიომი / ბენგტ სამუელსონი / ჯონ ვეინი (1982) • ბარბარა მაკ-კლინტოკი (1983) • ნილს ერნე / გეორგ კიოლერი / სეზარ მილშტეინი (1984) • მაიკლ სტიუარტ ბრაუნი / ჯოზეფ ლეონარდ გოლდშტეინი (1985) • სტენლი კოენი / რიტა ლევი-მონტალჩინი (1986) • სუძუმი ტონეგავა (1987) • ჯეიმს ბლეკი / გერტრუდა ელაიონი / ჯორჯ ჰიტჩინგსი (1988) • ჯონ მაიკლ ბიშოპი / ჰაროლდ ვარმუსი (1989) • ჯოზეფ მიურეი / ედვარდ დონალ ტომასი (1990) • ერვინ ნეერი / ბერტ საკმანი (1991) • ედმონდ ფიშერი / ედვინ კრებსი (1992) • რიჩარდ ჯონ რობერტსი / ფილიპ შარპი (1993) • ალფრედ გილმანი / მარტინ როდბელი (1994) • ედვარდ ლიუისი / ერიკ ვიშაუსი/ კრისტიანა ნიუსლიაინ-ფოლჰარდი (1995) • პიტერ დოერტი / როლფ ცინკერნაგელი (1996) • სტენლი პრუზინერი (1997) • რობერტ ფერჩგოტი / ლუის იგნარო / ფერიდ მურადი (1998) • გიუნტერ ბლობერი (1999) • არვიდ კარლსონი / პოლ გრინგარდი / ერიკ კენდელი (2000)

2001–დღემდე

ლელანდ ჰარტველი / ტიმოტი ჰანტი / პოლ ნერსი (2001) • სიდნეი ბრენერი / ჯონ სალსტონი / რობერტ ჰორვიცი (2002) • პოლ ლოტერბური / პიტერ მენსფილდი (2003) • რიჩარდ ექსელი / ლინდა ბაკი (2004) • ბარი მარშალი / რობინ უორნი (2005) • ენდრიუ ფაიერი / კრეიგ მელო (2006) • მარიო კაპეკი / მარტინ ევანსი / ოლივერ სმიტისი (2007) • ლიუკ მონტანიე / ფრანსუაზა ბარე-სინუსი / ჰარალდ ცურ ჰაუზენი (2008) • ელიზაბეთ ბლეკბიორნი / კეროლ გრეიდერი / ჯეკ შოსტაკი (2009) • რობერტ ჯეფრი ედვარდსი (2010) • ბრუს ბეტლერი / ჟიულ ჰოფმანი / რალფ შტეინმანი (2011) • სინია იამანაკა / ჯონ გურდონი (2012) • ჯეიმზ როტმანი / რენდი შეკმანი / თომას კრისტიან ზიუდჰოფი (2013) • ჯონ ო’კიფი / მეი-ბრიტ მოსერი / ედვარდ მოსერი (2014) • უილიამ კემპბელი / სატოსი ომურა / ტუ იუიუ (2015) • იოსინორი ოსუმი (2016) • ჯეფრი ჰოლი / მაიკლ როსბაში / მაიკლ იანგი (2017) • ჯეიმზ ელისონი / ტასუკუ ჰონჯო (2018) • უილიამ კელინი / გრეგ სემენზა / პიტერ რედკლიფი (2019) • ჰარვი ჯეიმზ ალტერი / ჩარლზ რაისი / მაიკლ ჰოუტონი (2020) • დევიდ ჯულიუსი / არდემ პატაპუტიანი (2021) • ალენ ასპე / ჯონ კლაუზერი / ანტონ ცაილინგერი (2022) • კატალინ კარიკო / დრიუ ვაისმანი (2023)

ხ • გ • რ
← 2018 წლის ნობელის პრემიის ლაურეატები →
ფიზიოლოგია
და მედიცინა
ფიზიკა
ქიმია
ლიტერატურა
მშვიდობა
ეკონომიკა
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ტასუკუ_ჰონჯო&oldid=4609842“-დან