ტაბაკინი
| სოფელი | |
|---|---|
|
ტაბაკინი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | კლდეეთი |
| კოორდინატები | 42°03′30″ ჩ. გ. 43°02′17″ ა. გ. / 42.05833° ჩ. გ. 43.03806° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 380 მ |
| მოსახლეობა | 754[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ტაბაკინი — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში, კლდეეთის თემში. მდებარეობს მდინარე აჯამურის (ყვირილის მარცხენა შენაკადი) ხეობაში. ზღვის დონიდან 380 მეტრი, ზესტაფონიდან 7 კილომეტრი. სოფელში არის საჯარო სკოლა.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 754 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 1911[2] | 1030 | ||
| 2002[3] |  925 |
475 | 450 |
| 2014[1] | 754 |
395 | 359 |
სახელწოდება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ხალხური ეტიმოლოგია შემდეგია: სავარაუდოდ, სოფლის სახელწოდება ტაბაკინი მონასტრის მშენებლობასთანაა დაკავშირებული. მონასტრის მაშენებელთ ადგილობრივი მცხოვრებნი მოკლეფეხებიან მაგიდაზე — ტაბაკზე დალაგებული პურ-მარილით უმასპინძლდებოდნენ. „ტაბაკი მოაქვთ“ - დაიძახებდნენ ხოლმე მშენებლები და ამ წამოძახილმა ძირძველ სოფელს სახელად ტაბაკინი შეარქვა.
ღირსშესანიშნაობები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მთავარი სტატია: ტაბაკინის მონასტერი.სოფელში დგას ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, წმინდა გიორგის სახელობის სამონასტრო კომლექსი, რომელშიც შედის VII-VIII საუკუნეების ორნავიანი ტაძარი, კრიპტითა და მინაშენით.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 633.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ Кавказскій календарь на 1912 годъ, Тифлись, 1911, стр. 205.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
