ტყლაპივაკე
| სოფელი | |
|---|---|
|
ტყლაპივაკე | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | იმერეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ქვედა საზანო |
| კოორდინატები | 42°10′26″ ჩ. გ. 43°04′14″ ა. გ. / 42.17389° ჩ. გ. 43.07056° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 180 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 1080[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,6 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ტყლაპივაკე — სოფელი საქართველოში, იმერეთის მხარის ზესტაფონის მუნიციპალიტეტში (ქვედა საზანოს თემი). მდებარეობს მდინარე ბუჯას (ყვირილის აუზი) ხეობაში. ზღვის დონიდან 180 მეტრი, ზესტაფონიდან 12 კილომეტრი.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1080 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[2] | 1513 | 791 | 722 |
| 2014[1] |  1080 |
542 | 538 |
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფლის ტერიტორია ნაწილი იყო ჭალატყის ნაქალაქარისა, რომელშიც შედიოდნენ სოფლები ჭალატყე, ზოვრეთი, ქვედა საზანო, შიმშილაქედი და ამჟამინდელი თერჯოლის მუნიციპალიტეტის სოფლები: ზედა საზანო და შიმშილაქედი. ლეგენდებში ნაქალაქარი "ბალიასტომად" მოიხსენიება.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 92.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
