ორაგვე
| სოფელი | |
|---|---|
|
ორაგვე | |
 სოფლის ცენტრის ხედი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | გურიის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | მაჩხვარეთი |
| კოორდინატები | 42°02′58″ ჩ. გ. 42°00′22″ ა. გ. / 42.04944° ჩ. გ. 42.00611° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 200 მ |
| მოსახლეობა |
 43[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 100 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)   | |
ორაგვე — სოფელი გურიის მხარის ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში, მაჩხვარეთის თემში (სოფლები: მაჩხვარეთი, ორაგვე, ჯუნმერე).
სახელწოდება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ორაგვე ლაზური წარმოშობის ტოპონიმია და „სარაგვეს“, „რაგვით“ ანუ მცირე მახეებით გარეულ ფრინველზე სანადირო ადგილებს ნიშნავს.
გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მდებარეობს მდინარე ორაგვისღელის (ფიჩორის აუზი) ხეობაში, ზღვის დონიდან 200 მ., ლანჩხუთიდან 6 კმ. სოფელში არის გურიელის, თავისუფლებისა და მშვიდობის ქუჩები.[2] სოფელში მოდის ჩაი, ციტრუსი, ტუნგი, დაფნა.
გამოქვაბული[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელში, ორაგვისღელის მარცხენა მხარეს, კრაკალას მთის ფერდობზე არის გამოქვაბული, რომელიც მოცულობით ყველაზე დიდია ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში. მარჯვნივ არის სამგანყოფილებიანი გამოქვაბული, რომლებიც ერთმანეთთან დაკავშირებულია ხვრელებით.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელში იდგა მაცხოვრის სახელობის ეკლესია. ტაძარი ძველად ქვით ყოფილა აგებული, მაგრამ სიძველის გამო დანგრეულა, შემდეგ კი ხის აუშენებიათ. მისი სამრევლო 15 კომლს აერთიანებდა.[3] ორაგვეში იდგა გრიგოლ გურიელის სახლი და ბიბლიოთეკა. ამ ბიბლიოთეკაში მუშაობდა 1887 წლის აპრილიდან 1888 წლის ნოემბრამდე ეგნატე ნინოშვილი და აქ დაიწყო მან დაწერა რომანისა „ჯანყი გურიაში“.
მოსახლეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| აღწერის წელი | მოსახლეობა |
|---|---|
| 1908[4] | 212 |
| 1911[5] |  229
|
| 2002 | 84
|
| 2014 | 43[1]
|
გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
-
ადმინისტრაციული შენობა -
მეორე მსოფლიო ომის მემორიალი -
ჩანჩქერი -
სოფლის ერთ-ერთი ქუჩა
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თბ., 1984. — გვ. 551.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 26 ივლისი 2016.
- ↑ მაჩხვარეთში ქუჩებს სახელები დაერქვა, გაზეთი „გურიის მოამბე" 7.05.2012. N18 გვ.2
- ↑ თეა ქართველიშვილი, „გურიის საეპისკოპოსოები“ გვ. 83 — „არტანუჯი“, თბილისი, 2006 ISBN 99940-11-89-8
- ↑ Кавказский календарь на 1910 год
- ↑ Кавказский календарь на 1912 год
| ||||||||||
