მერეთი
| სოფელი | |
|---|---|
|
მერეთი | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | გორის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | მერეთი |
| კოორდინატები | 42°13′28″ ჩ. გ. 44°04′38″ ა. გ. / 42.22444° ჩ. გ. 44.07722° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 850 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 966[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 98,0 % ოსები 1,1 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)    | |
მერეთი — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის გორის მუნიციპალიტეტში (თემის ცენტრი), შიდა ქართლის ვაკეზე, მდინარე პატარა ლიახვის ნაპირას. ზღვის დონიდან 850 მ, ქალაქ გორიდან დაახლოებით 30 კმ-ის დაშორებით. სოფელში მდებარეობს მერეთის წმინდა გიორგის ეკლესია.
1921 წლისთვის მერეთი და სოფლები სათიხარი, სნეკვი, ხელჩუა და ჭარები შედიოდა ტყვიავის თემში.[2]
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით, სოფელში ცხოვრობს 966 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[3] | 1176 | 577 | 599 |
| 2014[1] |  966 |
511 | 455 |
პიროვნებები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სოფელ მერეთში დაიბადნენ:
- ანტონ ფურცელაძე — ქართველი მწერალი, პოეტი, მთარგმნელი, პუბლიცისტი;
- ისაია ფურცელაძე — ქართველი აგრონომი და საზოგადო მოღვაწე;
- დიმიტრი ყიფიანი — ქართველი სახელმწიფო და საზოგადო მოღვაწე, პუბლიცისტი, მთარგმნელი.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 586.
- მეგრელიძე, იოსებ. სიძველეები ლიახვის ხეობაში. წ. 2.თბილისი: „სამშობლო ფორტე“, 1997.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 6 სექტემბერი, 2016.
- ↑ გაზეთი „სოციალისტ-ფედერალისტი“ 22 მაისი 1921 წ
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
.svg)