ლარსონმა თავისი კარიერა დაიწყო საფეხბურთო კლუბ „ჰეგაბორგში“. შემდეგ ის გადავიდა „ჰელსინგბორგში“, სადაც ის იყო ერთ-ერთი წამყვანი ფეხბურთელი, როდესაც ისინი გამოდიოდნენ შვედეთის ოლსვენსკაში, 1993 წელს. შემდეგ ლარსონი გადავიდა „ფეიენორდში“, ოთხი წლის შემდეგ კი გადავიდა „სელტიკში“, 1997 წელს. მან „სელტიკთან“ ერთად მოიგო ოთხი ტიტული შვიდი წლის განმავლობაში და 315 მატჩში გაიტანა 242 გოლი. 2004 წელს ლარსონი გადავიდა „ბარსელონაში“, სადა მოიგო ორი ტიტული და 2006 წლის ჩემპიონთა ლიგა. „ბარსელონასთან“ კონტრაქტის დამთავრების შემდეგ, ის დაბრუნდა მშობლლიური ქალაქის გუნდში, „ჰელსინბორგში“ და იჯარით გადავიდა „მანჩესტერ იუნაიტედში“2007 წლის მარტიდან იანვრამდე. მან ფეხბურთიდან წასვლის დღედ დანიშნა 2009 წლის 20 ოქტომბერი.[1]
ლარსონი დაიბადა ჰელსინბორგში, სკონეში. მისი მამა, ფრანსისკო როხა კაბო-ვერდელია,[2] ხოლო დედა, ევა ლარსონი, შვედი.[3] მისი მშობლები არასდროს ყოფილან ოფიციალურ ქორწინებაში და დაშორდნენ ერთმანეთს, როდესაც ჰენრიკი იყო 12 წლის.[3] მან გადაწყვიტა დედის გვარზე გადასვლა, რათა უფრო მიღებული ყოფილიყო შვედეთში.[4] ჰენრიკი მამამისის დამსახურებად მიიჩნევს მის ფეხბურთისადმი სიყვარულს.[3] მამამისმა ჯერ კიდევ 16 თვის ასაკში აჩუქა შვილს ფეხბურთის ბურთი.[5] ის ასე იხსენებდა სკოლაში გატარებულ წლებს: „მე გამოვცადე რასიზმი, რადგან უჩვეულო იყო შავკანიანი ბავშვი სკოლაში, მე ვიყავი ერთ-ერთი რამდენიმე შავკანიანს შორის“.[6] ის თვალს ადევნებდა ბრიტანეთის საფეხბურთო ჩემპიონატს ტელევიზორით. მას მშობლებმა აჩუქეს პელეს ცხოვრების ისტორიის ამსახველი ვიდეომასალა, რომელმაც ძალიან მოხიბლა ლარსონი.[6]
ლარსონმა კარიერა დაიწყო საფეხბურთო კლუბ „ჰოგაბორგსში“, როდესაც ის იყო ექვსი წლის[6] და პროფესიონალური კარიერა დაიწყო 17 წლის ასაკში, როდესაც ის გადავიდა „ჰელსინბორგში“. მან აქ 56 მატჩში 50 გოლი გაიტანა. მალე მისით დაინტერესდა ნიდერლანდების კლუბი „ფეიენოორდი“, რომელმაც მასში გადაიხადა 295 000 ფუნტი სტერლინგი, 1993 წელს. მას იმ პერიოდებში ასევე ჰქონდა მოლაპარაკებები შვეიცარიის საფეხბურთო კლუბ ციურიხის „გრასჰოპერსთან“.
1997 წლის ივლისში „ფეიენოორდიდან“ გადავიდა „სელტიკში“ 650 000 ფუნტი სტერლინგის საფასურად.[7] მისი დებიუტი შედგა „ჰიბერნიანის“ წინააღმდეგ, ის შეცვლაზე შემოვიდა. მისი უყურადღებო თამაშით ისარგებლა „ჰიბერნიანის“ ფეხბურთელმა და გაიტანა გოლი „სელტიკის“ კარში. ის მატჩი 2-1 დასრულდა „ჰიბერნიანის“ სასარგბლოდ.[8] მან საკუთარ კარში გაიტანა „სელტიკის“ მაისურით ჩატარებულ პირველი საევროთასო მატჩში, რომელი „სელტიკმა“ მოიგო ანგარიშით 6-3, „ტიროლ ინსბრუკის“ წინააღმდეგ. ცუდი სტარტის შემდეგ მან 18 გოლი გაიტანა „სელტიკის“ მაისურით და გახდა კლუბის ბომბარდირი. 1997 წლის ნოემბერში მან კლუბთან ერთად მოიგო პირველი ტიტული, შოტლანდიის საფეხბურთო ლიგის თასი.
2002-03 წლების სეზონში სელტიკი გავიდა უეფას თასის ფინალში, სადაც დამარცხდა პორტუგალიის საფეხბურთო კლუბ „პორტუსთან“, ანგარიშით 2-3.
წარმატებული გამოდგა ლარსონის მეშვიდე და ბოლო სეზონი „სელტიკში“, მათ მოიგეს შოტლანდიის პრემიერლიგა და თასი.