დ, ⴃ, Ⴃ, Დ[1] (დონი) — ქართული ანბანის მეოთხე ასო. მისი სახელია „დონი“. გრაფიკული სიმბოლო წინაენისმიერი ხშულ-მსკდომი მჟღერი თანხმოვნისა. ასომთავრულში იწერებოდა Ⴃ, ნუსხურში — ⴃ, ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ ოთხს (4). მხედრული დამწერლობის ოთხხაზოვან სისტემაში მისი მოხაზულობა ქვედა სამ ხაზში თავსდება.
დ-ს მოხაზულობა ასომთავრულში წრისა და ხაზის კომბინაციაა, რომელიც კვადრატულ არეს იკავებს. ადრეულ ძეგლებში იგი ყელის გარეშე გვხვდება. დ ნუსხურში მარჯვნივაა გადახრილი და ზედა სამ ხაზშია მოთავსებული. მხედრულში საყრდენი ფეხი აქვს და ქვედა სამ ხაზში იწერება.