დ
იერსახე
| ქართული ასო „დ“ | |
|---|---|
| დ | |
| სახელწოდება | |
| დ: |
GEORGIAN LETTER DON |
| უნიკოდი | |
| დ: |
U+10D3 |
| HTML-კოდი | |
| დ: |
დ ანდ |
| ასო „დ-ს“ სურათი | |
|
| |
| ვიკისაწყობი | |
დ, ⴃ, Ⴃ, Დ[1] (დონი) — ქართული ანბანის მეოთხე ასო. მისი სახელია „დონი“. გრაფიკული სიმბოლო წინაენისმიერი ხშულ-მსკდომი მჟღერი თანხმოვნისა. ასომთავრულში იწერებოდა Ⴃ, ნუსხურში — ⴃ, ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ ოთხს (4). მხედრული დამწერლობის ოთხხაზოვან სისტემაში მისი მოხაზულობა ქვედა სამ ხაზში თავსდება.
მოხაზულობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]| ასომთავრული ႠႱႭႫႧႠႥႰႳႪႨ |
ნუსხური ⴌⴓⴑⴞⴓⴐⴈ |
მხედრული | მთავრული ᲛᲗᲐᲕᲠᲣᲚᲘᲗ |
სახელწოდება | რიცხვითი მნიშვნელობა |
IPA | ISO 9984 | რომანიზაცია | NGR |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| დონი | 4 | /d̪/ | D d | D d | D d |
დ-ს მოხაზულობა ასომთავრულში წრისა და ხაზის კომბინაციაა, რომელიც კვადრატულ არეს იკავებს. ადრეულ ძეგლებში იგი ყელის გარეშე გვხვდება. დ ნუსხურში მარჯვნივაა გადახრილი და ზედა სამ ხაზშია მოთავსებული. მხედრულში საყრდენი ფეხი აქვს და ქვედა სამ ხაზში იწერება.
კოდების ცხრილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბრაილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]| მხედრული[2] |
|---|
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 323.
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012. — გვ. 240.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Georgian Extended
- ↑ UNESCO, World Braille Usage, Third Edition, Washington, D.C. p. 45
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||