ძ
იერსახე
ქართული ასო „ძ“ | |
---|---|
ძ | |
სახელწოდება | |
ძ: |
GEORGIAN LETTER JIL |
უნიკოდი | |
ძ: |
U+10EB |
HTML-კოდი | |
ძ: |
ძ ანძ |
ასო „ძ-ს“ სურათი | |
ვიკისაწყობი ასო „ძ“ |
ძ, ⴛ, Ⴛ, Ძ[1] (ძილი) — ქართული ანბანის ოცდამერვე ასო (ძველ ქართულში ოცდამეთერთმეტე იყო). შეესაბამება წინაენისმიერ მჟღერ სისინა თანხმოვანს. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ სამი ათასს (3000).
მოხაზულობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ასომთავრული ႠႱႭႫႧႠႥႰႳႪႨ |
ნუსხური ⴌⴓⴑⴞⴓⴐⴈ |
მხედრული | მთავრული ᲛᲗᲐᲕᲠᲣᲚᲘᲗ |
სახელწოდება | რიცხვითი მნიშვნელობა |
IPA | ISO 9984 | რომანიზაცია | NGR |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ძილ | 3000 | d͡z | J j | Dz dz | Zʼ zʼ |
ძ-ს მოხაზულობა ასომთავრულში ხაზისა და წრის კომბინაციაა, რომელიც მარჯვენა ჰორიზონტალის მეშვეობით კვადრატულ არეს იკავებს. ძ ნუსხურში მარჯვნივაა გადახრილი. მხედრულში იგი მომრგვალებული ფორმისაა. ნუსხურსა და მხედრულში ძ ზედა სამ ხაზში იწერება.
კოდების ცხრილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბრაილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მხედრული[2] |
---|
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Georgian Extended
- ↑ UNESCO, World Braille Usage, Third Edition, Washington, D.C. p. 45
|