ი, ⴈ, Ⴈ, Ი[1] (ინი) — ქართული ანბანის მეცხრე ასო (ძველ ქართულში მეათე იყო). შეესაბამება წინა რიგის მაღალ აწეულობის არალაბიალიზებულ ხმოვან ბგერას. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ ათს (10).
ი-ს მოხაზულობა ასომთავრულში ურთიერთპერპენდიკულარული ხაზების კომპინაციაა, რომელიც კვადრატის ნახევარს იკავებს. ი ნუსხურში კუთხოვანი ფორმისაა და მარჯვნივ გადახრილი. მხედრულში ი-ს მარტივი რკალური ფორმა აქვს. ნუსხურსა და მხედრულში იგი შუა ორ ხაზში იწერება.