ჩინი
(გადამისამართდა გვერდიდან ჩ)
Jump to navigation
Jump to search
სტატიის | ქართული ანბანი | ||
|---|---|---|
| ა: ან | მ: მან | ღ: ღან |
| ბ: ბან | ნ: ნარ | ყ: ყარ |
| გ: გან | ო: ონ | შ: შინ |
| დ: დონ | პ: პარ | ჩ: ჩინ |
| ე: ენ | ჟ: ჟან | ც: ცან |
| ვ: ვინ | რ: რაე | ძ: ძილ |
| ზ: ზენ | ს: სან | წ: წილ |
| თ: თან | ტ: ტარ | ჭ: ჭარ |
| ი: ინ | უ: უნ | ხ: ხან |
| კ: კან | ფ: ფარ | ჯ: ჯან |
| ლ: ლას | ქ: ქან | ჰ: ჰაე |
| არქაული ასოები: | ||
| ჱ: ეჲ | ჲ: ჲე | ჳ: ჳე |
| ჴ: ჴარ | ჵ: ჰოე | |
| დამატებითი ასოები: | ||
| ჶ: ჶი | ჷ: ჷნ | ჸ: ჸინ |
| ჹ: - | ჺ: - | |
ჩ არის ქართული ანბანის ოცდამეექვსე ასო (ძველ ქართულში ოცდამეცხრე იყო). მისი სახელია „ჩინი“. გრაფიკული სიმბოლო წინაენისმიერი ფშვინიერი შიშინა თანხმოვნისა. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ ათასს (1000).
მოხაზულობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
| ასომთავრული | ნუსხური | მხედრული |
|---|---|---|
|
|
|
ჩ-ს მოხაზულობა ასომთავრულში ურთიერთპერპენდიკულარული ხაზების კომბინაციაა, რომელიც კვადრატის ნახევარს იკავებს. იგი ნუსხურში კუთხოვანი ფორმისაა და მარჯვნივ იხრება. ჩ-ს მხედრულში მომრგვალებული ფორმა აქვს. იგი ნუსხურში ოთხ ხაზში იწერება, მხედრულში კი — ზედა სამ ხაზში.
