არბოშიკი
იერსახე
სოფელი | |
---|---|
არბოშიკი | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | კახეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტი |
თემი | არბოშიკი |
კოორდინატები | 41°33′04″ ჩ. გ. 45°57′49″ ა. გ. / 41.55111° ჩ. გ. 45.96361° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 600 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 1138[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,3 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
საფოსტო ინდექსი | 1602[2] |
არბოშიკი[3][4] — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, კახეთის მხარის დედოფლისწყაროს მუნიციპალიტეტში.[1] თემის ცენტრი. მდებარეობს მდინარე უზუნდარასხევის სათავესთან, ზღვის დონიდან 600 მეტრზე. დედოფლისწყაროდან დაშორებულია 23 კილომეტრით.
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1138 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[5] | 1851 | 869 | 982 |
2014[1] | 1138 | 536 | 602 |
ღირსშესანიშნაობები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფლის ტერიტორიაზე მდებარეობს არაერთი არქიტექტურული და არქეოლოგიური ძეგლი[6]:
- არბოშიკის ბოსტანაანთ კოშკი — არქიტექტურული ძეგლი;
- არბოშიკის დამბადებლის ეკლესია — არქიტექტურული ძეგლი;
- კოდისხევის სამაროვანი — არქეოლოგიური ძეგლი;
- არბოშიკის ღვთისმშობლის ნიში — არქიტექტურული ძეგლი;
- არბოშიკის წმინდა კვირიკეს ეკლესია — არქიტექტურული ძეგლი;
- ხომხელის წმინდა გიორგის ეკლესია — არქიტექტურული ძეგლი.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 548.
- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, თბ., 1997. — გვ. 190.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 1.2 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს ფოსტა — 1805.
- ↑ საქართველოს სსრ გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 1987. — გვ. 20.
- ↑ საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 2009. — გვ. 17.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
- ↑ საქართველოს ისტორიისა და კულტურის ძეგლთა აღწერილობა, ტ. 1-I, თბ., 2013. — გვ. 268-270.
|