ძიგური
Jump to navigation
Jump to search
| სოფელი | |||
|---|---|---|---|
|
ძიგური | |||
| ქვეყანა |
 საქართველო | ||
| მხარე | სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარე | ||
| მუნიციპალიტეტი | აბაშის მუნიციპალიტეტი | ||
| თემი | ნორიო | ||
| კოორდინატები | 42°14′10″ ჩ. გ. 42°08′52″ ა. გ. / 42.23611° ჩ. გ. 42.14778° ა. გ. | ||
| პირველი ხსენება | 1640 | ||
| ცენტრის სიმაღლე | 25 მ | ||
| მოსახლეობა | 151[1] კაცი (2014) | ||
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99%[2] | ||
| |||
ძიგური — სოფელი დასავლეთ საქართველოში, სამეგრელო-ზემო სვანეთის მხარის აბაშის მუნიციპალიტეტში, ნორიოს თემში. მდებარეობს ოდიშის დაბლობზე, მდინარე აბაშის მარჯვენა ნაპირას. ქალაქ აბაშიდან დაშორებულია 6 კილომეტრით. ზღვის დონიდან 25 მეტრზე.
სოფელი ძიგური ექვემდებარება საქართველოს საპატრიარქოს ჭყონდიდის ეპარქიას.
სექციების სია
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 151 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[2] | 275 | 126 | 149 |
| 2014[1] |  151 |
70 | 81 |
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
წყაროებში პირველად იხსენიება 1640 წელს, როცა სამეგრელოს მთავარი ლევან II დადიანი ძიგურის სასახლეში შეხვდა რუსეთის ელჩებს თ. ელჩინსა და პ. ზახარევს.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). წაკითხვის თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ 2.0 2.1 საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, გვ. 273, თბ., 1987 წელი.
| ||||||||||
