ჩრდილოეთი ბრაბანტი

პროვინცია
ჩრდილოეთი ბრაბანტი Noord-Brabant
დროშა გერბი
ქვეყანა	ნიდერლანდები
ადმ. ცენტრი	ჰერტოგენბოსი
შიდა დაყოფა	's-Hertogenbosch, Alphen-Chaam, Asten, Baarle-Nassau, Bergeijk, Bergen op Zoom, Bernheze, Best, Bladel, Boekel, Boxmeer, Breda, Cranendonck, Cuijk, Deurne, Dongen, Drimmelen, Eersel, ეინდჰოვენი, Etten-Leur, Geertruidenberg, Geldrop-Mierlo, Gemert-Bakel, Gilze en Rijen, Goirle, Grave, Haaren, Halderberge, Heeze-Leende, Helmond, Heusden, Hilvarenbeek, Laarbeek, Landerd, Loon op Zand, Mill en Sint Hubert, Moerdijk, Nuenen, Gerwen en Nederwetten, Oirschot, Oisterwijk, Oosterhout, Oss, Reusel-De Mierden, Roosendaal, Rucphen, Sint Anthonis, Sint-Michielsgestel, Someren, Son en Breugel, Steenbergen, ტილბურგი, Uden, Valkenswaard, Veldhoven, Vught, Waalre, Waalwijk, Woensdrecht, Zundert, Boxtel, Meierijstad, Altena, Ravenstein, Mierlo, Geldrop, Lith, Maasdonk, Schijndel, Sint-Oedenrode, Veghel, Aalburg, Werkendam და Woudrichem
კოორდინატები	51°38′00″ ჩ. გ. 5°06′00″ ა. გ.
მმართველი	Wim van de Donk
დაარსდა	1815
ფართობი	4,919 კმ²
მოსახლეობა	2,415,946 კაცი (2006)
სიმჭიდროვე	490 კაცი/კმ²
სასაათო სარტყელი	UTC+1
საავტომობილო კოდი	N
ოფიციალური საიტი	[www.brabant.nl www.brabant.nl]
ჩრდილოეთი ბრაბანტი ვიკისაწყობში

ჩრდილოეთი ბრაბანტი (ნიდერლ. Noord-Brabant) — პროვინცია სამხრეთ ნიდერლანდებში. სამხრეთით ესაზრვრება ბელგიის ლიმბურგის პროვინცია, აღმოსავლეთით ნიდერლანდების ლიმბურგის პროვინცია, დასავლეთით ზელანდიის პროვინცია, ჩრდილოეთით მდინარე მაასის ხეობა. დედაქალაქი ჰერტოგენბოსი, უდიდესი ქალაქია ეინდჰოვენი. ტერიტორია უმეტესად დაბლობია, თუმცა ზღვის დონიდან მაღლა მდებარეობს. 2006 წლის აღწერის მონაცემებით ჩრდილოეთი ბრაბანტის მოსახლეობა უდრიდა 2,415,946 ადამიანს.

ადრეულ დროში პროვინციის ტერიტორიაზე მდინარე მაასის გასწვრივ იყო რომაული ბანაკები. XVII საუკუნემდე დღევანდელ ფარგლებში ბრაბანტის საჰერცოგოს ნაწილს წარმოადგენდა, რომლის სამხრეთი მონაკვეთი ამჟამად ბელგიის ტერიტორიაზეა. XIV-XV საუკუნეებში რეგიონის ცხოვრება ოქროს ხანის პერიოდს დაემთხვა, განსაკუთრებით შეეხო ლევენს, ანტვერპენს, ბრედასა და ჰერტოგენბოსს. 1579 წელს უტრეხტის უნიაში გაწევრიანების შემდეგ, ბრაბანტი გახდა ბრძოლის ველი ესპანეთის წინააღმდეგ ბრძოლაში, რომელსაც სამხრეთი ნიდერლანდები ეკავა. ჩრდილოეთ ბრაბანტში პროტესტანტიზმის გავრცელება მთლიანობაში წარუმატებელი აღმოჩნდა, მაინც რეგიონი რომის კათოლიკური ეკლესიის გავლენის ქვეშ რჩებოდა. დიდი ხნის განმავლობაში იყო სამხედრო ბუფერული ზონა. 1815 წელს ბელგია და ნიდერლანდები გაერთიანდნენ ნიდერლანდების გაერთიანებულ სამეფოში და სამხრეთ ბრაბანტთან განსხვავებისთვის პროვინციას ჩრდილოეთი ბრაბანტი ეწოდა.

ეკონომიკა ეფუძნება სოფლის მეურნეობასა და მრეწველობას. მოჰყავთ ხორბალი, შაქრის ჭარხალი; განვითარებულია მეძროხეობა და მეღორეობა. მრეწველობის მთავარი დარგია ავტომობილების, ტექსტილისა და ფეხსაცმლის წარმოება, ელექტონიკა. ეინდჰოვენი სარკინიგზო კვანძი და ნავსადგურია. ამუშვებენ ხე-ტყეს. XX საუკუნიდან ფართოდ მოიკიდა ფეხი ტურიზმმა.

იხილეთ აგრეთვე

• ნიდერლანდების პროვინციები

რესურსები ინტერნეტში

• ოფიციალუირი საიტი (ნიდერლანდური ენა)
• ჩრდილოეთი ბრაბანტი – ენციკლოპედია ბრიტანიკა (ინგლისური)