შინაარსზე გადასვლა

ლიბანის პრეზიდენტი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ლიბანის პრეზიდენტი — თანამდებობა შეიქმნა 1926 წელს. 1943 წელს მიღებული ეროვნული პაქტის მიხედვით პრეზიდენტი უნდა აირჩიონ მარონიტი-ქრისტიანების რიგებიდან. 1943 წლამდე რამდენიმე პრეზიდენტი იყო ქრისტიანი, მაგრამ არა მარონიტი. შარლ დებასი და პეტრო ტრადი იყვნენ მართლმადიდებელი ბერძნები, ანტუან პრივა-ობუარი კათოლიკე, ხოლო აიუბ ტაბიტი - პროტესტანტი. 1943 წლის შემდეგ მუსლიმი პრეზიდენტი მხოლოდ სამჯერ იყო: სელიმ ჰოსი - 1988 წელს, ფუად სინიორა - 2007 წელს და თამამ სალამი - 2014 წელს.

ამჟამად პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელია თამამ სალამი. 2014 წლის 25 მაისის შემდეგ, პრეზიდენტ მიშელ სულეიმანის ვადის გასვლის შემდეგ ლიბანის პარლამენტმა ვერ შეძლო პრეზიდენტის არჩევა. მოვალეობას ასრულებს ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი.

ლიბანის პრეზიდენტების სია

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
# ფოტო სახელი
(დ. – გ.)
მმართველობის დრო პარტია
1 შარ დებასი
شارل دباس

(1885–1935)

1 სექტემბერი 1926 2 იანვარი 1934 დამოუკიდებელი
ანტუან პრივა-ობუარი
أنطوان أوبوار

(1874-1934) (პრეზიდენტის მოვალეობის შემსრულებელი)

2 იანვარი1934 30 იანვარი1934 დამოუკიდებელი
2 ჰაბიბ ფაშა ეს-საადი
حبيب باشا السعد

(1867–1942)

30 იანვარი1934 20 იანვარი1936 დამოუკიდებელი
3 ემილ ედე
إميل أده

(1886–1949)

20 იანვარი1936 4 აპრილი 1941 ეროვნული ბლოკი
პიერ-ჟორჟ არლაბოსი
بيار جورج أرلابوس

(მ/შ)

4 აპრილი 1941 9 აპრილი 1941 დამოუკიდებელი
4 ალფრედ ნაკაში
ألفرد جورج النقاش

(1887–1978)

9 აპრილი 1941 18 მარტი 1943 ქათაიბი
აიუბ ტაბიტი
أيوب ثابت

(1884–1951)

19 მარტი 1943 21 ივლისი 1943 დამოუკიდებელი
5 პეტრო ტრადი
بيترو طراد

(1876–1947)

22 ივლისი 1943 21 სექტემბერი1943 დამოუკიდებელი
6 ბიშარა ელ-ხური
بشارة الخوري

(1890–1964)

21 სექტემბერი1943 11 ნოემბერი1943 კონსტიტუციური პარტია

ლიბანის რესპუბლიკის პრეზიდენტები (1943–დღემდე)

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
(3) ემილ ედე
إميل أده

(1886–1949)

11 ნოემბერი 1943 22 ნოემბერი 1943 ეროვნული ბლოკი
(6) ბიშარა ელ-ხური
بشارة الخوري

(1890–1964)

22 ნოემბერი 1943 18 სექტემბერი1952 კონსტიტუციური პარტია
ფუად შეჰაბი
فؤاد شهاب

(1902–1973)
(პირველი ვადით, მ/შ)

18 სექტემბერი1952 22 სექტემბერი1952 დამოუკიდებელი
7 ქამილ შამუნი
كميل شمعون

(1900–1987)

23 სექტემბერი1952 22 სექტემბერი1958 ეროვნულ-ლიბელარული პარტია
8 ფუად შეჰაბი
فؤاد شهاب

(1902–1973)
(2 ვადა)

23 სექტემბერი 1958 22 სექტემბერი 1964 დამოუკიდებელი
9 შარლ ჰელუ
شارل حلو

(1913–2001)

23 სექტემბერი 1964 22 სექტემბერი 1970 შეჰაბისტი, ქათაიბი
10 სულეიმან ფრანჟიე
سليمان فرنجية

(1910–1992)

23 სექტემბერი 1970 22 სექტემბერი 1976 მოძრაობა მარადა
11 ილიას სარკისი
إلياس سركيس

(1924–1985)

23 სექტემბერი 1976 22 სექტემბერი 1982 Chehabist
ბაშირ ჟმაიელი
بشير الجميل

(1947–1982)

23 აგვისტო 1982 14 სექტემბერი 1982[1] ქათაიბი
12 ამინ ჟმაიელი
أمين الجميل

(1942–)

23 სექტემბერი 1982 22 სექტემბერი 1988 ქათაიბი
სელიმ ჰოსი
سليم الحص

(1929–2024)
(მ/შ)

22 სექტემბერი 1988[2] 5 ნოემბერი 1989 დამოუკიდებელი
მიშელ აუნი
ميشال عون

(1935–)
(მ/შ)

22 სექტემბერი 1988[3] 13 ოქტომბერი 1990 სამხედრო
13 რენე მუავადი
رينيه معوض

(1925–1989)

5 ნოემბერი 1989 22 ნოემბერი 1989[4] დამოუკიდებლობის მოძრაობა
სელიმ ჰოსი
سليم الحص

(1929–)
(2 ვადა, მ/შ)

22 ნოემბერი 1989 24 ნოემბერი 1989 დამოუკიდებელი
14 ილიას ჰრაუი
إلياس الهراوي

(1926–2006)

24 ნოემბერი 1989 24 ნოემბერი 1998 დამოუკიდებელი
15 ემილ ლაჰუდი
إميل لحود

(1936–)

24 ნოემბერი 1998 24 ნოემბერი 2007 დამოუკიდებელი
ფუად სინიორა
فؤاد السنيورة

(1943–)
(მ/შ)

24 ნოემბერი 2007 25 მაისი 2008 მომავლის მოძრაობა
16 მიშელ სულეიმანი
ميشال سليمان

(1948–)

25 მაისი 2008 25 მაისი 2014 დამოუკიდებელი
თამამ სალამი
تمّام سلام

(1945–)
(მ/შ)

25 მაისი 2014 31 ოქტომბერი 2016 დამოუკიდებელი
17 მიშელ აუნი
ميشال عون

(1933–)

31 ოქტომბერი 2016 30 ოქტომბერი 2022 დამოუკიდებელი
ნაჯიბ მიკატი
نجيب ميقاتي

(1955–)
(მ/შ)

30 ოქტომბერი 2022 მოქმედი დამოუკიდებელი

ცოცხალი ყოფილი პრეზიდენტები

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სახელი მმართველობა დაბადება
ამინ ჟმაიელი 1982–1988 22 იანვარი 1942
ემილ ლაჰუდი 1998–2007 12 იანვარი 1936
მიშელ სულეიმანი 2008–2014 21 ნოემბერი 1948

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. მოკლეს ინაუგურაციამდე
  2. სადავო: პრემიერ-მინისტრად დანიშნეს 1988 წლის 22 სექტემბერს
  3. სადავო: პრემიერ-მინისტრად აირჩიეს 1988 წლის 22 სექტემბერს
  4. მოკლეს