ნიკორწმინდა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
|||
ხაზი 47: | ხაზი 47: | ||
==ისტორია== |
==ისტორია== |
||
სოფელმა სახელწოდება მიიღო [[XI საუკუნე]]ში აქ აგებული ნიკოლაოსწმიდის ეკლესიისაგან. შუა საუკუნეებში |
სოფელმა სახელწოდება მიიღო [[XI საუკუნე]]ში აქ აგებული ნიკოლაოსწმიდის ეკლესიისაგან. შუა საუკუნეებში ნიკორწმიდა ნიკორწმიდის საეპისკოპოსოს ცენტრი იყო. ამჟამად [[ნიკორწმინდის ეპარქია|ნიკორწმიდის ეპარქიის]] ცენტრია. აღმოსავლეთ [[საქართველო]]ში [[ირანი]]ს აგრესიის დროს [[XVII საუკუნე]]ში ერთ ხანს თავს აფარებდა მეფე [[თეიმურაზ I]]. |
||
==ღირსშესანიშნაობები== |
==ღირსშესანიშნაობები== |
13:22, 23 იანვარი 2014-ის ვერსია
სოფელი | |
---|---|
ნიკორწმინდა | |
ჯაბა ლაბაძის სურათი | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | რაჭა-ლეჩხუმისა და ქვემო სვანეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ამბროლაურის მუნიციპალიტეტი |
კოორდინატები | 42°27′43″ ჩ. გ. 43°06′03″ ა. გ. / 42.46194° ჩ. გ. 43.10083° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 1100 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 726 [1] კაცი (2002) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები[2] |
სასაათო სარტყელი | UTC+04:00 |
ნიკორწმინდა - სოფელი ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში. რაჭის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე. თემის ცენტრი. შაორის წყალსაცავის ჩრდილოეთით. ზღვის დონიდან 1100 მეტრი ამბროლაურიდან 16 კილომეტრი. 2002 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 726 ადამიანი. სოფელში არის საჯარო სკოლა [3]
სოფელი ნიკორწმინდა ექვემდებარება საქართველოს საპატრიარქოს ნიკორწმინდის ეპარქიას.
ისტორია
სოფელმა სახელწოდება მიიღო XI საუკუნეში აქ აგებული ნიკოლაოსწმიდის ეკლესიისაგან. შუა საუკუნეებში ნიკორწმიდა ნიკორწმიდის საეპისკოპოსოს ცენტრი იყო. ამჟამად ნიკორწმიდის ეპარქიის ცენტრია. აღმოსავლეთ საქართველოში ირანის აგრესიის დროს XVII საუკუნეში ერთ ხანს თავს აფარებდა მეფე თეიმურაზ I.
ღირსშესანიშნაობები
სოფელში დგას XI საუკუნის ნიკორწმინდის ტაძარი. სოფლიდან სამხრეთ დასავლეთით 2 კმ-ზე არის საყინულის მღვიმე. სოფლიდან დასავლეთით 4-5 კილომეტრის დაშორებით არის ჭელიშის უდაბნოს ნამონასტრალი.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. VII, თბ., 1984. — გვ. 435.