სიხოტე-ალინი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სიხოტე-ალინი*
იუნესკოს მსოფლიო
მემკვიდრეობის ძეგლი

ქვეყანა რუსეთის დროშა რუსეთი
ტიპი ბუნებრივი
კრიტერიუმები x
სია [1]
რეგიონი** აზია და ოკეანეთი
კოორდინატები 45°20′00″ ჩ. გ. 136°10′00″ ა. გ. / 45.33333° ჩ. გ. 136.16667° ა. გ. / 45.33333; 136.16667
გაწევრიანების ისტორია
გაწევრიანება 2001  (25-ე სესია)
ნომერი 766
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში.
** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი.
იუნესკოს დროშა მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 766
ინგლ.რუს.ფრ.

სიხოტე-ალინი (რუს. Сихотэ-Алинь) — მთათა სისტემა რუსეთში, პრიმორსკისა და ხაბაროვსკის მხარეებში. გადაჭიმულია დაახლოებით 900 კმ-ის სიგრძეზე, წყნაროკეანური პორტის - ვლადივოტსოკის მიმართულებით. უმაღლესი მწვერვალია ტორდოკი-იანი (2 077 მ).

სიხოტე-ალინი მთელ მსოფლიოში ერთ-ერთ ყველაზე ექსტრაორდინალურ ტემპერატურულ ზონებს მოიცავს. ჩრდილოეთ ტაიგისათვის ტიპური სახეობები (მაგალითად ჩრდილოეთის ირემი, შავი გრიზლი) თანაარსებობენ ტროპიკულ სახეობებთან ერთად (ამურის ლეოპარდი, ციმბირული ვეფხვი, აზიური მურა დათვი).

1910 - 1920-იან წლებში სიხოტე-ალინს იკვლევდა ვლადიმირ არსენიევი, რომელმაც ეს თავგადასავლკები რამდენიმე წიგნში აღწერა. მათ შორისაა დარსუ უზალა, რომელიც 1975 წელს, აკირა კუროსავას მიერ გადაღებულ ოსკაროსან ფილმშიც იყო გამოყენებული.

2001 წელს, იუნესკომ სიხოტე-ალინის 16 319 კმ² ფართობის მონაკვეთი მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შიეტანა.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: