სიდონის ალყა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სიდონის ალყა
ნორვეგიული ჯვაროსნული ლაშქრობის ნაწილი

იორდანესკენ მიმავალი ბალდუინ I და სიგურდი
თარიღი 19 ოქტომბერი-5 დეკემბერი, 1110
მდებარეობა სიდონი დღევანდელი ლიბანის დროშა ლიბანი
შედეგი ჯვაროსნების გამარჯვება
ტერიტორიული
ცვლილებები
დაარსდა სიდონის სენიორია
მხარეები
იერუსალიმის სამეფო
ნორვეგიის სამეფო
ვენეციის რესპუბლიკა
ფატიმიანები
მეთაურები
ბალდუინ I
სიგურდ I
ოლდერაფო ფალერო
სიდონის გამგებელი[1]
ძალები
ნორვეგიელები — 5 000, 60 გემი.[2]
ფრანკები — ბევრი ჯვაროსანი და საალყე მანქანები
ვენეციელები — ფლოტი, ზუსტი ძალა უცნობია
ფატიმიანები — სავარაუდოდ მხოლოდ ქალაქის გარნიზონი
დანაკარგები
უცნობია, სავარაუდოდ მცირე უცნობია, სავარაუდოდ დიდი

სოდონის ალყანორვეგიული ჯვაროსნული ლაშქრობის უკანასკნელი კონფლიქტი. მიმდინარეობდა 1110 წლის 19 ოქტომბრიდან 5 დეკემბრამდე. სიდონის აღების შემდეგ დაარსდა სიდონის სენიორია.

წინაპირობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1110 წლის ზაფხულში ნორვეგიის მეფის — სიგურდის მეთაურობით 60 გემი ჩავიდა წმინდა მიწაზე. იგი შეხვდა ბალდუინ I-ს და ერთად გაემართნენ იორდანესკენ, სადაც ბალდუინმა სიგიურდს სთხოვა დახმარება მუსლიმური პორტების აღებაში. სიგურდის პასუხი იყო: „ჩვენ ჩამოვედით აქ რათა ვემსახუროთ ქრისტეს“. ის ბალდუინს დახმარებას დაპირდა სიდონის აღებაში, რომელიც 1098 წელს ხელახლა იქნა გამაგრებული ფატიმიანთა მიერ.

ალყა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ბალდუინის არმიამ ქალაქს ალყა შემოარტყა ხმელეთიდან, ხოლო ნორვეგიელები ზღვიდან მიუახლოვდნენ, რათა თავიდან აეცილებინათ ფატიმიანთა ფლოტის დახმარება ტვიროსიდან. ვენეციელთა ფლოტიც მალე მიადგა ქალაქს და დიდი ძალისხმევით 47 დღის შემდეგ ქალაქი დაეცა.

შემდგომ[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ბალდუინის და იერუსალიმის პატრიარქის ბრძანებით წმინდა ჯვრის ნამსხვრევები გადაეცა სიგურდს. ახლად დაარსებული სიდონის სენიორიის ლორდი გახდა ევსტასი გრენირი, მოგვიანებით იერუსალიმის კონსტემბლი.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. The Fatimids would very often leave the responsibility of defending a city in the hands of a governor, as they did when Jerusalem was taken by the crusaders
  2. Store norske leksikon - Sigurd 1 Magnusson Jorsalfare – utdypning (NBL-artikkel)