ლევონ VI
| ლევონ VI ლუზინიანი | |
|---|---|
|
Լևոն Զ Լուսինյան Léon VI de Lusignan | |
 | |
| კილიკიის სომხეთის მეფე | |
| კორონაცია: | 1374 წლის 14 სექტემბერი |
| მმართ. დასაწყისი: | 1374 |
| მმართ. დასასრული: | 1375 |
| წინამორბედი: | კონსტანდინ V |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | 1342 |
| დაბ. ადგილი: | კვიპროსი |
| გარდ. თარიღი: | 1393 |
| გარდ. ადგილი: | პარიზი |
| მეუღლე: | მარგარიტა დე სუასონი, იგივე მარიუნ |
| შვილები: |
ძე: გვიდო ასული: მარია (უცნობი საყვარლისგან) |
| დინასტია: |
 ლუზინიანები |
| მამა: | იოანე დე ლუზინიანი |
| დედა: | სოლდანა ბაგრატიონი |
| რელიგია: | კათოლიციზმი |
| ხელმოწერა: |
 |
| ეროვნება: | სომეხი |
ლევონ VI (სომხ. Լեւոն Զ Լուսինյան, ხშირად ლევონ V დ. 1342 — გ. 29 ნოემბერი, 1393) — კილიკიის სომხეთის უკანასკნელი მეფე. ზეობდა 1374–1375 წლებში.
ლევონი იყო იოანე დე ლუზინიანის (სომხეთის რეგენტისა და კონეტაბლის) შვილი. დედამისი იყო საქართველოს მეფის გიორგი V ბრწყინვალის ასული, სოლდანა (დასავლურ ქრონიკებში - სოლდანა ქართველი). 1360 წელს გახდა ხმლის ორდენის რაინდი, ხოლო 1372 წლის 17 ოქტომბერს გახდა იერუსალიმის სენეშალი.
სომხეთის უკანასკნელი მეფე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
1374 წელს ჯვაროსანი-რაინდი ლევონ დე ლუზინიანი ჩავიდა ქალაქ სისში, სადაც მეფედ აკურთხეს. კილიკიის სომხეთი მაშინ დასუსტებულ სახელმწიფოს წარმოადგენდა.
ის მალევე აიღეს მამლუქებმა. ლევონმა ჯერ კაიროს შეაფარა თავი, ხოლო შემდეგ ევროპაში ეძებდა დახმარებას. სომეხთა უკანასკნელი მეფე გარდაიცვალა პარიზში 1393 წელს.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Hommage to Leon V of Lusignan, by Claude Mutafian, Pierre Yves Le Pogram დაარქივებული 2008-01-10 საიტზე Wayback Machine.
| |||||||||||