ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ტყარშეტი (მრავალმნიშვნელოვანი).
სოფელი
ტყარშეტი

სოფელი ტყარშეტი
ჯაბა ლაბაძის ფოტო
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე მცხეთა-მთიანეთის მხარე
მუნიციპალიტეტი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი
თემი გორისციხე
კოორდინატები 42°36′46″ ჩ. გ. 44°34′40″ ა. გ. / 42.61278° ჩ. გ. 44.57778° ა. გ. / 42.61278; 44.57778
დაარსდა ძვ. წ. IV ათასწლეული
პირველი ხსენება XV საუკუნე
ცენტრის სიმაღლე 1920
მოსახლეობა 107[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 99,1 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი)
ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი) — მცხეთა-მთიანეთის მხარე
ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი)
ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი) — ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი
ტყარშეტი (ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი)

ტყარშეტისოფელი საქართველოში, ყაზბეგის მუნიციპალიტეტში, გორისციხის თემში. მდებარეობს მდინარე თერგის მარცხენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან 1920 მეტრი, სტეფანწმინდიდან 12 კილომეტრი. სოფლის მახლობლადაა შუა საუკუნეების ეკლესია და ნასახლარები. სოფლის ტერიტორია მტკვარ-არაქსის პერიოდში (ძვ.წ. IV ათასწლეულის შუა ხანები-ძვ. წ. III ათასწლეულის შუა ხანები) იყო დასახლებული. მოიხსენიება XV და XVIII საუკუნის ისტორიულ წყაროებში. სოფლის განაპირას მდებარეობს განვითარებული შუა საუკუნეების ეკლესია. დარბაზული ეკლესია ქვის მოზრდილი კვადრებითაა ნაგები. ეკლესიას არ აქვს აფსიდი და აღმოსავლეთით სწორი კედლით მთავრდება. შესასვლელი სამხრეთიდან აქვს.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 107 კაცი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
1926[2] 128 58 70
2002[3] 218 110 108
2014[1] 107 52 55

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 27 ივლისი 2016.
  2. სერგი მაკალათია, „ხევი“, ტფილისი, სახელმწიფო სასწავლო-პედაგოგიური გამომცემლობა, 1934 წ., გვ. 18.
  3. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II