ბრეტანი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ r2.7.3) (Robot: Modifying fr:Région Bretagne to fr:Bretagne (région administrative) |
მ ბოტის შეცვლა: fr:Bretagne (région administrative)→fr:Région Bretagne |
||
ხაზი 72: | ხაზი 72: | ||
[[fa:بروتاین]] |
[[fa:بروتاین]] |
||
[[fi:Bretagne]] |
[[fi:Bretagne]] |
||
[[fr:Bretagne |
[[fr:Région Bretagne]] |
||
[[frp:Bretagne (règ·ion administrativa)]] |
[[frp:Bretagne (règ·ion administrativa)]] |
||
[[fy:Bretanje (regio)]] |
[[fy:Bretanje (regio)]] |
02:40, 26 დეკემბერი 2012-ის ვერსია
ბრეტანი Bretagne | ||
---|---|---|
(რეგიონის დროშა) | (რეგიონის გერბი) | |
ადგილმდებარეობა | ||
| ||
დედაქალაქი | რენი | |
საბჭოს პრეზიდენტი | ჟან-ივ ლე დრიანი | |
პრეფექტი | მიშელ კადო | |
დეპარტამენტები | კოტ-დ’არმორი (22) ფინისტერი (29) ილი და ვილენი (35) მორბიანი (56) | |
ოლქები | 17 | |
კანტონები | 204 | |
კომუნები | 1 268 | |
ფართობი1 | 27 208 კმ² | |
მოსახლეობა | (7 ადგილი) | |
* 01.01.2007 (შეფასებებით) |
3 120 288 | |
* 08.03.1999 (აღწერით) |
2 906 197 | |
* სიმჭიდროვე (2007) | 115/კმ² | |
1 საფრანგეთის მიწის რეგისტრაციის მონაცემებით, რომლებიც გამორიცხავს 1 კმ2-ზე დიდ ესტუარებს, ტბებს, ტბორებსა და მყინვარებს. | ||
ბრეტანი (ფრანგ. Bretagne, ბრეტ. Breizh) — რეგიონი საფრანგეთის ჩრდილო-დასავლეთში, ბრეტანის ნახევარკუნძულზე, ატლანტის ოკეანის სანაპიროზე. შედგება 4 დეპარტამენტისაგან: კოტ-დ’არმორი, ფინისტერი, ილი და ვილენი, მორბიანი. ისტორიულად ბრეტონიაში შედიოდა აგრეთვე კიდევ ერთი დეპარტამენტის ტერიტორია: ატლანტიის ლუარა.
- ფართობი - 27,2 ათასი კვ.კმ.,
- მოსახლეობა - 2,9 მლნ.
- ქალაქები: რენი, კემპერი, სენ-ბრიე, ვანი. ბრეტანის ყველაზე დიდი ქალაქია ნანტი.
- ენა - ფრანგული ოფიციალურია, მაგრამ აქ გავრცელებულია აგრეთვე ბრეტონული ენა. ისტორიულ ბრეტანში ამ ენაზე რამდენიმე ასეულ ათასი ადამიანი ლაპარაკობს.
იულიუს კეისრის დაპყრობის შემდეგ (ახ.წ. 56), გახდა გალო-რომაული პროვინცია არმორიკა. მათი წასვლის შემდეგ გაუკაცრიელდა. აღდგენილ იქნა ბრეტანის სახელით კელტების მიერ, რომლებიც გამოიქცნენ ბრიტანეთიდან ანგლო-საქსების შემოსევის შემდეგ (მე-5ს.). მიუხედავად ნორმანების, კაროლინგების და კაპეტიდების ზეწოლისა, ინარჩუნებდა კულტურულ და პოლიტიკურ დამოუკიდებლობას. ანექსირებულ იქნა საფრანგეთის მიერ 1547 წელს. მე-2 მსოფლიო ომის შემდეგ აქ სეპარატისტული მოძრაობა დაიწყო.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 518.
|