სელევკია
სელევკიის თემი (ბერძ. θέμα Σελευκείας) — ბიზანტიის იმპერიის სამხედრო-ადმინისტრაციული პროვინცია. თემი მცირე აზიის სამხრეთ სანაპიროზე, თანამედროვე თურქეთის ტერიტორიაზე მდებარეობდა.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ანტიკურ პერიოდში, სელევკია რომაული პროვინცია ისავრიის მთავარი ქალაქი იყო[1]. VIII საუკუნეში ის საზღვაო თემის კიბირაიოტონის ერთ-ერთ ტურმას წარმოადგენდა. IX საუკუნეში ის ავტონომიური სამხედრო ოლქი იყო, რომელიც კაპადოკია, კიბირაიოტონის და ანატოლიის შორის იყო მოთავსებული[1][2]. აღმოსავლეთით მას არაბთა სახალიფოს პროვინცია-კილიკია ესაზღვრებოდა. IX საუკუნის არაბი გეოგრაფების მიხედვით, ოლქი 10 ციხე-სიმარეს და 5 000 სამხედროს ითვლიდა, მათ შორის 500 კავალერია. ოლქმა თემის სტატუსი, დაახლოებით 927–934 წლებში, რომანოზ I ლაკაპენოსის მმართველობის პერიოდში მიიღო.
1071 წელს,მანასკერტის ბრძოლის შემდეგ, თემი თურქ-სელჩუკების ხელში მოექცა. სელევკიის მთიანი მხარე, სომხებით იყო დასახლებული, რომლებიც აქ წინა საუკუნეებში იყო ჩამოასახლებული[3]. 1099-1100 წლებში ბიზანტიამ შეძლო სელევკიის შემოერთება და გამაგრება, რის შემდეგადაც მას დუკი მართავდა. ის 1180 წლამდე ბიზანტიის ხელში რჩებოდა, ხოლო შემდგომ ის კილიკიის სომეხთა სამეფომ დაიპყრო[1][4].
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- (1991) The Oxford Dictionary of Byzantium. New York, New York and Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Hild, Friedrich; Hellenkemper, Hansgerd (1990) Tabula Imperii Byzantini, Band 5: Kilikien und Isaurien (German). Vienna, Austria: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-1811-2. [მკვდარი ბმული]
- Oikonomides, Nicolas (1972). Les Listes de Préséance Byzantines des IXe et Xe Siècles (French). Paris, France: Editions du Centre National de la Recherche Scientifique.
- Pertusi, A. (1952). Constantino Porfirogenito: De Thematibus (Italian). Rome, Italy: Biblioteca Apostolica Vaticana.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 1.2 Kazhdan 1991, p. 1866.
- ↑ Hild და Hellenkemper 1990, p. 45, 47, 403.
- ↑ Hild და Hellenkemper 1990, p. 62, 403
- ↑ Hild და Hellenkemper 1990, p. 67–74, 403.
|