კოლონიის თემი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

კოლონეიის თემი (ბერძ. θέμα Κολωνείας) — ბიზანტიის იმპერიის პატარა სამხედრო პროვინცია. მდებარეობდა კაპადოკიის ჩრდილოეთ ნაწილში და პონტოს სამხრეთით, თანამედროვე თურქეთის ტერიტორიაზე. თემი დაარსდა IX საუკუნის შუა ხანებში, ხოლო მანასკერტის ბრძოლის (1071) შემდეგ კი დაპყრობილი იქნა თურქ-სელჩუკების მიერ.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

პირველი ცნობა თემის შესახებ გვხვდება 863 წელს[1][2], თავდაპირველად იყო არმენიაკონის თემის ნაწილი, ადრეულ პერიოდში ის არსებობდა როგორც ავტონომიური ოლქი, რომელიც ქალაქ კოლონეიას გარშემო მდებარე ტერიტორიას მოიცავდა: ნიკოლაოს ოიკონომიდასი გადმოგვცემს არაბი გეოგრაფის, ალ-მასუდის ჩანაწერებს, რის მიხედვითაც კოლონეია წარმოადგენდა კარგად გამაგრებულ სასაზღვრო ოლქს.

კოლონეიას მიუვალმა მდებარეობამ განსაზღვრა თემის ნაკლებად დაზარალება არაბების შემოსევისაგან, გარდა ერთ-ერთი შემოსევისა, საიფ ალ-დავლას მეთაურობით (939/940). 1057 წელს ადგილობრივი სამხედრო პოლკი, კატაკალონ კეკაუმენოსის მეთაურობით, მხარს უჭერდა ისააკ I კომნენოსის ამბოხს. 1069 წლის ამბოხის შედეგად, ფემი, რობერტ კრისპინის მეთაურობით, დაქირავებულმა ნორმანმა მებრძოლებმა დაიკავეს. 1071 წელს[3], მანასკერტის ბრძოლის შემდეგ, რეგიონი თურქ-სელჩუკებმა დაიპყრეს.  

მდებარეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

იმპერატორი კონსტანტინე VII პორფიროგენეტი (913-959 წწ.) თემას აღწერს როგორც პატარა ოკრუგს, რომელიც ქალაქ კოლონეიის გარდა აღმოსავლეთში მოიცავდა ნეოკესარიას, არაბრაკას, ნიკოპოლის და ტეფრიკს. თემში ასევე მდებარეობდა თექვსმეტი ციხსესიმაგრე.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Oikonomides 1972, p. 349.
  2. Pertusi 1952, p. 141–142.
  3. Bryer და Winfield 1985, p. 147–148.