შუა ფრონე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
გადამისამართება გვერდზე „ფრონე“ |
წაშლილი გადამისამართება ფრონე იარლიყი: გადამისამართების წაშლა |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''აღმოსავლეთის ფრონე'''<ref>{{სგსოლ|118|სსრ}}</ref> — [[მდინარე]] [[საქართველო]]ში, [[თიღვის მუნიციპალიტეტი|თიღვისა]] და [[ქარელის მუნიციპალიტეტი|ქარელის მუნიციპალიტეტებში]], [[ფცა (მდინარე)|ფცის]] ერთ-ერთი შემდგენელი. სათავე აქვს [[ლიხის ქედი]]ს აღმოსავლეთ კალთაზე, ზღვის დონიდან 1582 [[მეტრი|მ]]-ზე. სიგრძე 38 [[კმ]], აუზის ფართობი 385 [[კმ²]]. მარჯვნიდან ერთვის [[ლოპანისწყალი]], [[ნაცარგორისღელე]], [[ღოღურა]]. საზრდოობს [[თოვლი]]ს, [[წვიმა|წვიმისა]] და [[მიწისქვეშა წყალი|მიწისქვეშა წყლით]]. [[წყალდიდობა]] იცის [[გაზაფხული|გაზაფხულზე]], არამდგრადი [[წყალმცირობა]] — [[ზაფხული|ზაფხულსა]] და [[ზამთარი|ზამთარში]], წყალმოვარდნები [[შემოდგომა]]ზე. საშუალო წლიური ხარჯი შესართავთან — 1,36 [[მ³]]/[[წმ]]. იყენებენ სარწყავად.<ref>{{ქსე|10|406|აფხაზავა ი.|არა}}</ref> |
|||
#გადამისამართება [[ფრონე]] |
|||
14:56, 14 აპრილი 2021-ის ვერსია
აღმოსავლეთის ფრონე[1] — მდინარე საქართველოში, თიღვისა და ქარელის მუნიციპალიტეტებში, ფცის ერთ-ერთი შემდგენელი. სათავე აქვს ლიხის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, ზღვის დონიდან 1582 მ-ზე. სიგრძე 38 კმ, აუზის ფართობი 385 კმ². მარჯვნიდან ერთვის ლოპანისწყალი, ნაცარგორისღელე, ღოღურა. საზრდოობს თოვლის, წვიმისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე, არამდგრადი წყალმცირობა — ზაფხულსა და ზამთარში, წყალმოვარდნები შემოდგომაზე. საშუალო წლიური ხარჯი შესართავთან — 1,36 მ³/წმ. იყენებენ სარწყავად.[2]
- ↑ , თბ.. — გვ. სსრ.
- ↑ აფხაზავა ი., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 406.