ფცა (მდინარე)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ფცა.
ფცა

მდინარე ფცა ქვენატკოცასთან
სხვა სახელი ფცის ფრონე, ფცის წყალი
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
ტერიტორიული ერთეულები ქარელის მუნიციპალიტეტი (შიდა ქართლის მხარე)
სათავე შუა და დასავლეთის ფრონის შეერთება
42°05′14″ ჩ. გ. 43°46′28″ ა. გ. / 42.0874778° ჩ. გ. 43.7745194° ა. გ. / 42.0874778; 43.7745194
შესართავი მტკვარი
42°02′31″ ჩ. გ. 43°52′27″ ა. გ. / 42.0421917° ჩ. გ. 43.8743222° ა. გ. / 42.0421917; 43.8743222
სიგრძე 10,8 კმ
აუზის ფართობი 719 კმ²
მდინარის სისტემა მტკვარიკასპიის ზღვა
წყლის ხარჯი (საშ.) 12,5 მ³/წმ
ფცა (მდინარე) — საქართველო
ფცა (მდინარე)
ფცა (მდინარე)
ფცა (მდინარე) — შიდა ქართლი
ფცა (მდინარე)
ფცა (მდინარე)
— სათავე, — შესართავი

ფცამდინარე ქარელის მუნიციპალიტეტში.[1] წარმოიქმნება მდინარეების შუა ფრონისა და დასავლეთის ფრონის შეერთებით, ერთვის მტკვარს მარცხნიდან. საკუთრივ ფცის სიგრძეა 10,8 კმ. აუზის ფართობი — 719 კმ². საზრდოობს თოვლის, წვიმისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე, წყალმცირობა — ზაფხულსა და ზმთარში. საშუალო წლიური ხარჯი 12,5 მ³/წმ.[2] ფცას მის შემდგენელებთან ერთად მოსახლეობა ფცის წყალს ან ფცის ფრონესაც უწოდებს.[3]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. საქართველოს გეოგრაფიული სახელების ორთოგრაფიული ლექსიკონი, თბ., 2009. — გვ. 171.
  2. აფხაზავა ი., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 437.
  3. გვასალია ჯ., ფრონის ხეობათა ისტორიული გეოგრაფიის საკითხები // საქართველოს ისტორიული გეოგრაფიის კრებული, ტ. VII, თბ.: „მეცნიერება“, 1989. — გვ. 3, ISBN 5-520-00154-5.