დანიელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შეუმოწმებელი ვერსია]

← წინა ცვლილება შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

13:32, 25 აპრილი 2009-ის ვერსია

დანიელ წინასწარმეტყველის რუსული ხატი. XVIII საუკუნე. ხელში მისივე წინასწარმეტყველებით, თითით კი მიანიშნებს ”ადგილიდან ხელისუკვრელად მოწყვეტილ ლოდზე” (დან. 2:34-35). კიჟის მონასტერი. რუსეთი.

დანიელი (ებრ.: דָּנִיֵּאל, თანამედროვე Daniyyel ტიბერიული Dāniyyêl ;სპარს.: دانيال, Dâniyal ან Danial, ასევე Dani, داني ; არაბ.: دانيال, Danyal "მსაჯული ჩემი–ღმერთი" 600 წ. ქრისტეს შობამდე. ხსენების დღე: ძვ.სტ. 17.12; ახ. სტ. 30.12) დანიელის წიგნის ცენტრალური ფიგურა, ბიბლიის ერთ-ერთი უდიდესი წინასწარმეტყველი.

დანიელის ცხოვრება

როდესაც ნაბუქოდონოსორი შეიჭრა იუდეაში და დაანგრია წმინდა ქალაქი იერუსალიმი, ქალაქში დარჩენილი მოსახლეობა ტყვედ წაიყვანა ბაბილონში. მეფემ საჭურისთა მთავარს უბრძანა, ტყვეთა შორის გამოერჩია სამეფო მოდგმიდან და დიდებულთაგან უნაკლო, შესახედავად მშვენიერი, ყველა სიბრძნეში დახელოვნებული, ნიჭიერი და სწავლის უნარიანი ყმაწვილები, რომელთაც შეეძლებოდათ მეფის კარზე სამსახურის გაწევა და ქალდეველთა მწიგნობრობისა და ენის შესწავლა. მეფის ბრძანება შეასრულეს. მეფემ ყმაწვილებს განუწესა ულუფა თავისი სუფრიდან და ის ღვინო, თავად რომ სვამდა. მან ბრძანა სამი წელიწადი ეწვრთნათ ისინი და ისე წარედგინათ მის წინაშე. ამ ყმაწვილებში იუდაელთაგან იყვნენ: დანიელი, (ხ)ანანია, (ყ)აზარია და მისაელი. სასახლეში მათ სახელები შეუცვალეს: დანიელს - ბელტეშაცარი უწოდეს, ხანანიას - შადრაქი, მისაელს - მეშაქი, ყაზარიას - ყაბედ-ნეგო. დანიელმა გადაწყვიტა არ გაუწმინდურებულიყო სამეფო ულუფითა და ღვინით, ვინაიდან ეს ულუფა იმ ცხოველთა და ფრინველთა ხორცით მზადდებოდა, რომლის ჭამაც აკრძალული იყო მოსეს რჯულით და ამასთან ის ხორცი ბაბილონის ღმერთის შესაწირიდან იყო. მან საჭურისთა მთავარს სთხოვა მისთვის და მისი სამი მეგობრისთვის ეძლიათ მხოლოდ ბოსტნეული და წყალი. საჭურისთა მთავარს პირველად შეეშინდა, ვაითუ ყმაწვილები გახდნენ და მეფე გამირისხდესო, მაგრამ დანიელმა სთხოვა, რომ ათი დღე გამოეცადა ისინი. ათი დღის შემდეგ ყმაწვილებს სახე უფრო გაულამაზდათ და ტანადაც უფრო სრულად გამოიყურებოდნენ, ვიდრე ის ჭაბუკები, სამეფო სუფრიდან რომ ღებულობდნენ ულუფას.

ღმერთმა დანიელსა და მის სამ მეგობარს მისცა სიბრძნე. ამასთან დანიელი აგრეთვე დააჯილდოვა ყოველგვარი ხილვისა და სიზმრის ახსნის ნიჭით.

სამი წლის შემდეგ მეფემ ბრძანა მიეყვანათ ამორჩეული ჭაბუკები. როცა მათ გამოესაუბრა, მიხვდა, რომ დანიელისა და მისი სამი მეგობრის მსგავსი არვინ იყო, ამიტომაც მხოლოდ ისინი დატოვა თავის სამსახურში. რაც არ უნდა ეკითხა მეფეს, ჭაბუკები ათჯერ უფრო გონივრულ პასუხს სცემდნენ, ვიდრე მისი ყველა სხვა მოგვი და შემლოცველი.^[1]

ნაბუქოდონოსორის შემდგომ ბაბილონის მეფე გახდა მისი ვაჟი ბელსაცარი. ერთხელ მან ნადიმი გაუმართა თავის ათას დიდებულს. ნადიმზე მან ბრძანა, რომ ოქრო-ვერცხლის ჭურჭელი გაეშალათ, რომელიც ნაბუქოდონოსორის მიერ იყო ტაძრიდან მოტაცებული. როცა ის ჭურჭელი მოიტანეს, მეფემ, მისმა დიდებულებმა და მათმა ცოლებმა იმ სასმისებით დაიწყეს ღვინის სმა და ადიდეს თავიანთი ოქროს, ვერცხლის, რვალის, რკინის, ქვისა და ხის ღმერთები.

უეცრივ სამეფო დარბაზში, სადაც წვეულება იყო, გამოჩნდა კაცის თითები, რომელთაც კედელზე წერა დაიწყეს, სასანთლის წინ. ამის დანახვაზე მეფეს შიშისგან ფერი ეცვალა, მოდუნდა და მუხლები აუკანკალდა. მან იყვირა, მომიყვანეთ ბაბილონელი ბრძენი კაცები, რათა აეხსნათ, თუ რა ეწერა კედელზე. იგი ამ სიტყვების ამხსნელს ჰპირდებოდა, რომ სამეფოს მესამედმთავრად გახდიდა. მაგრამ ბაბილონელმა სწავლულებმა ვერ ახსნეს, თუ რა ეწერა კედელზე.

დედოფალმა ეს რომ გაიგო, პალატში შევიდა და მეფეს უთხრა, რომ დანიელში არის ღმერთის სული, გონიერება და ცოდნა, უნარი სიზმრების ახსნისა, იგავთა განმარტებისა და ხლართების გახსნისა. მოიყვანეს დანიელი და მეფემ სთხოვა, ამოეკითხა ის გაუგებარი სიტყვები და განემარტა მათი მნიშვნელობა.

დანიელმა ბელსაცარს უთხრა, რომ ღმერთი მრისხანებდა მის ამპარტავნებასა და გულმხეცობაზე. და იმის გამოც, რომ წმინდა სასმისებით სვამდა ღვინოს და ამ დროს კერპებს ადიდებდა. მან უთხრა, რომ კედელზე წერია: ”მენე, მენე, თეკელ უფარსინ”. და ეს სიტყვები ასე განიმარტება: მენე - დაითვალა ღმერთმა შენი სამეფოს დღეები და დაასრულა იგი; თეკელ - სასწორზე აიწონე და მსუბუქი აღმოჩნდი; უფარსინ - გაიყოფა შენი სამეფო და მიდიელებსა და სპარსელებს მიეცემა იგი.

მაშინ მეფის ბრძანებით დანიელს ძოწეული ჩააცვეს, კისერზე ოქროს შიბი ჩამოჰკიდეს და სამოფოს მესამედმთავრად გამოაცხადეს.

იმავე ღამეს აღსრულდა ის, რაც ღმერთმა უწინასწარმეტყველა ბელსაცარს: მოკლეს იგი და მისი სამეფო მიდიელთა მეფე დარიოსმა დაიპყრო.^[2]

მეფე დარიოსი, რომელმაც ბელსაცარის ტახტი დაიპყრო, ამპარტავანი კაცი იყო და თაყვანს კერპებს სცემდა. მაგრამ მას ძლიერ უყვარდა დანიელი მისი სიბრძნისა და მაღალი სულიერების გამო. მან გადაწყვიტა თავის სამეფოსათვის 120 სატრაპი დაენიშნა, რათა მათ გაეგოთ სამეფოში ყველაფერი, ხოლო მათ სათავეში სამი მთავარი დაუდგინა. მათ შორის ერთ-ერთი დანიელი იყო. სატრაპები მათ წარუდგენდნენ ხოლმე ანგარიშს, რათა მეფეს დიდი შრომა არ დასწოლოდა. სხვა მთავრებსა და სატრაპებზე მეტად დანიელი აღზევდა. დარიოსი ფიქრობდა მის მთელი სამეფოს მთავრად დადგინებას. მაშინ სხვა მთავრებმა და სატრაპებმა საბაბს დაუწყეს ძებნა, რომ დანიელისთვის ბრალი დაედოთ, მაგრამ ვერაფერი უპოვნეს, ვინაიდან ”ერთგული იყო იგი და რაიმე შეცოდება ან დანაშაული არ აღმოაჩნდა”.

ბოლოს მათ მზაკვრული გეგმა შეადგინეს: იცოდნენ, რომ დანიელი ხშირად ლოცულობდა თავისი ღმერთის მიმართ. ამიტომ მეფეს სთხოვეს გამოეცა ბრძანება, რომლითაც 30 დღის მანძილზე აიკრძალებოდა ღმერთის ან კაცის მიმართ რაიმეს თხოვნა, გარდა მეფისა. ხოლო ვინც ამ ბრძანებას დაარღვევდა, ლომების ხაროში ჩაეგდოთ. მეფე ამ იცოდა ამ თხოვნის ნამდვილი მიზეზი და დაეთანხმა ამ ბრძანების გამოცემას.

დანიელის პასუხი მეფის შეკითხვაზე. ბრაიტონ რივერის ნამუშევარი. 1890 წ.

დანიელი ბრძანების მიუხედავად, არ წყვეტდა ღმერთის მიმართ ლოცვას. მას ჩვეულებად ჰქონდა დღეში სამჯერ მოეყარა მუხლი და ელოცა თავისი ქორედის სარკმელთან. ლოცვაში დანიელი ღებულობდა ძალას, ნუგეშსა და კურთხევას. ხალხი, რომელთაც სძულდათ დანიელი, დაუდარაჯდნენ და თავს მაშინ წაადგნენ, როდესაც იგი ლოცულობდა უფლის წინაშე და მოწყალებას სთხოვდა მას.^[3] დანიელის მოძულენი მივიდნენ დარიოს მეფესთან და უთხრეს, რომ დანიელი მეფეს არად აგდებდა, არც მის ბრძანებას მიიჩნდვდა რამედ, დღეში სამჯერ ლოცულობდა თავისი ღმერთის მიმართ. ეს რომ მეფემ გაიგონა, დაღონდა და გადაწყვიტა რაიმეთი ეშველა დანიელისათვის, მაგრამ მეფეს უმალვე მოაგონეს, რომ მისი ხელით გამოცემული ბრძანების დარღვევა არ შეიძლებოდა. მაშინ მეფემ ბრძანა დანიელი ლომების ხაროში ჩაეგდოთ. დარიოსმა იცოდა რა, რომ დანიელის ღმერთი დიდი ღმერთი იყო, უთხრა მას: შენი ღმერთი, რომელსაც შენ ერთგულად ემსახურები, ის გადაგარჩენსო. შემდგომ მეფე დაბრუნდა სასახლეში და შეწუხებული უვახშმოდ დაწვა. მას მთელი ღამე არ სძინებია. განთიადზე ის ხაროსთან მივიდა და ნაღვლიანი ხმით ჩასძახა დანიელს: ცოცხალი ღმერთის მსახურო დანიელ, თუ შეძლო შენი გადარჩენა იმ ღმერთმა, ერთგულად რომ ემსახურებიო? დანიელი გამოეპასუხა დარიოსს: ჩემმა ღმერთმა ანგელოზი გამომიგზავნა, მან პირი შეუკრა ლომებს და მათაც არა მავნეს რა, ღვთის წინაშე სუფთა აღმოვჩნდი. და არც შენს წინაშე მიმიძღვის ბრალიო. დიდად გაიხარა დარიოსმა და ბრძანა მისი ხაროდან ამოყვანა. მან ნახა, რომ დანიელი მართლაც უვნებელი იყო. მეფის ბრძანებით, მოიყვანეს ის ხალხი, რომლებმაც დააბეზღეს უცოდველი დანიელი და ლომებთან ჩაყარეს. მხეცებმაც ჰაერშივე დაიჭირეს და დაფლითეს ისინი.

ამის შემდგომ დარიოსმა ეპისტოლეები დაწერა და თავისი სამეფოს ყოველ კუთხეში გააგზავნა. ამ წერილებით იგი ბრძანებდა, რომ ყველას ეღიარებინა დანიელის ღმერთი, რადგან იგი არის ცოცხალი ღმერთი, რომლის ხელმწიფება მარადიული და დაუსრულებელია. იგი ეხმარება და იხსნის მისი სახელის მოიმედეებს, სასწაულებს ახდენს ცაზე და დედამიწაზე. მან იხსნა დანიელი ლომებისაგან.

დანიელის გარდაცვალების ზუსტი თარიღი უცნობია. იგი კვიროს მეფის დროსაც ცოცხალი იყო^[4], ე.ი. უკვე ას წელს მიღწეული. დანიელს უცხო მიწაზე 80 წელზე მეტ ხანს მოუწია ცხოვრება. სავარაუდოდ გარდაიცვალა ქალაქ სუზიში, ირანი. გადმოცემის თანახმად, აქვე მდებარეობს მისი საფლავი. თუმცაღა არსებობს უამრავი სხვა ვერსია: კირკური (ერაყი), ასევე ბაბილონი, ეგვიპტე, სამარყანდი (უზბეკეთი), ტარსუსი (თურქეთი)...

სქოლიო

↑ (დან. 1:3-20)
↑ (დან. 5:1-31)
↑ (დან. 6,1-11)
↑ (დან. 10:1)

[1] (დან. 1:3-20)

[2] (დან. 5:1-31)

[3] (დან. 6,1-11)

[4] (დან. 10:1)

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ ხაზი 3: / ხაზი 3: @@
 == დანიელის ცხოვრება  ==
+როდესაც [[ნაბუქოდონოსორ II|ნაბუქოდონოსორი]] შეიჭრა [[იუდეა]]ში და დაანგრია წმინდა ქალაქი [[იერუსალიმი]], ქალაქში დარჩენილი მოსახლეობა ტყვედ წაიყვანა [[ბაბილონი|ბაბილონში]]. მეფემ საჭურისთა მთავარს უბრძანა, ტყვეთა შორის გამოერჩია სამეფო მოდგმიდან და დიდებულთაგან უნაკლო, შესახედავად მშვენიერი, ყველა სიბრძნეში დახელოვნებული, ნიჭიერი და სწავლის უნარიანი ყმაწვილები, რომელთაც შეეძლებოდათ მეფის კარზე სამსახურის გაწევა და [[ქალდეველები|ქალდეველთა]] მწიგნობრობისა და ენის შესწავლა. მეფის ბრძანება შეასრულეს. მეფემ ყმაწვილებს განუწესა ულუფა თავისი სუფრიდან და ის ღვინო, თავად რომ სვამდა. მან ბრძანა სამი წელიწადი ეწვრთნათ ისინი და ისე წარედგინათ მის წინაშე. ამ ყმაწვილებში [[იუდეა|იუდაელთაგან]] იყვნენ: დანიელი, (ხ)ანანია, (ყ)აზარია და მისაელი. სასახლეში მათ სახელები შეუცვალეს: დანიელს - ბელტეშაცარი უწოდეს, ხანანიას - შადრაქი, მისაელს - მეშაქი, ყაზარიას - ყაბედ-ნეგო. დანიელმა გადაწყვიტა არ გაუწმინდურებულიყო სამეფო ულუფითა და ღვინით, ვინაიდან ეს ულუფა იმ [[ცხოველები|ცხოველთა]] და [[ფრინველები|ფრინველთა]] ხორცით მზადდებოდა, რომლის ჭამაც აკრძალული იყო [[მოსე]]ს [[მოსეს რჯული|რჯულით]] და ამასთან ის ხორცი ბაბილონის [[ღმერთი]]ს შესაწირიდან იყო. მან საჭურისთა მთავარს სთხოვა მისთვის და მისი სამი მეგობრისთვის ეძლიათ მხოლოდ [[ბოსტნეული]] და წყალი. საჭურისთა მთავარს პირველად შეეშინდა, ვაითუ ყმაწვილები გახდნენ და მეფე გამირისხდესო, მაგრამ დანიელმა სთხოვა, რომ ათი დღე გამოეცადა ისინი. ათი დღის შემდეგ ყმაწვილებს სახე უფრო გაულამაზდათ და ტანადაც უფრო სრულად გამოიყურებოდნენ, ვიდრე ის ჭაბუკები, სამეფო სუფრიდან რომ ღებულობდნენ ულუფას.
-{{სტილი}}
-როდესაც [[ნაბუქოდონოსორ II|ნაბუქოდონოსორი]] შეიჭრა [[იუდეა]]ში და დაანგრია წმინდა ქალაქი [[იერუსალიმი]], ქალაქში დარჩენილი მოსახლეობა ტყვედ წაიყვანა [[ბაბილონი|ბაბილონში]]. [[ბიბლია|ბიბლიის]] მიხედვით, მეფემ საჭურისთა მთავარს უბრძანა, ტყვეთა შორის გამოერჩია სამეფო მოდგმიდან და დიდებულთაგან უნაკლო, შესახედავად მშვენიერი, ყველა სიბრძნეში დახელოვნებული, ნიჭიერი და სწავლის უნარიანი ყმაწვილები, რომელთაც შეეძლებოდათ მეფის კარზე სამსახურის გაწევა და [[ქალდეველები|ქალდეველთა]] მწიგნობრობისა და ენის შესწავლა. მეფის ბრძანება სეასრულეს. მეფემ ყმაწვილებს განუწესა ულუფა ტავისი სუფრიდან და ის ღვინო, ტავად რომ სვამდა. მან ბრძანა სამი წელიწადი ეწვრთნათ ისინი და ისე წარედგინათ მის წინაშე. ამ ყმაწვილებში [[იუდეა|იუდაელთაგან]] იყვნენ: დანიელი, (ხ)ანანია, (ყ)აზარია და მისაელი. სასახლეში მათ სახელები შეუცვალეს. დანიელს - ბელტეშაცარი უწოდეს, ხანანიას - შადრაქი, მისაელს - მეშაქი, ყაზარიას - ყაბედ-ნეგო. დანიელმა გადაწყვიტა არ გაუწმინდურებულიყო სამფო ულუფითა და ღვინით, ვინაიდან ეს ულუფა იმ [[ცხოველები|ცხოველთა]] და [[ფრინველები|ფრინველთა]] ხორცით მზადდებოდა, რომლის წამაც აკრძალული იყო [[მოსე]]ს [[მოსეს რჯული|რჯულით]] და ამასთან ის ხორცი ბაბილონის [[ღმერთი]]ს შესაწირიდან იყო. მან საჭურისთა მთავარს სთხოვა მისთვის და მისი სამი მეგობრისთვის ეძლიათ მხოლოდ [[ბოსტნეული]] და წყალი. საჭურისთა მთავარს პირველად შეეშინდა, ვაითუ ყმაწვილები გახდნენ და მეფე გამირისხდესო, მაგრამ დანიელმა სთხოვა, რომ ათი დღე გამოეცადა ისინი. ათი დღის სემდეგ ყმაწვილებს სახე უფრო გაულამაზდათ და ტანადაც უფრო სრულად გამოიყურებოდნენ, ვიდრე ის წაბუკები, სამეფო სუფრიდან რომ ღებულობდნენ ულუფას.
+[[ფაილი:Michelangelo Buonarroti 026.jpg|thumb|left|300px|წინასწარმეტყველი დანიელი. [[მიქელანჯელო]]. [[სიქსტეს კაპელა]]ს ჭერის მოხატულობა.]]
-ღმერთმა დანიელსა და მის სამ მეგობარს მისგა სიბრძნე. ამასთან დანიელი აგრეთვე დააჯილდოვა ყოველგვარი ხილვისა და სიზმრის ახსნის ნიჭით.
+ღმერთმა დანიელსა და მის სამ მეგობარს მისცა სიბრძნე. ამასთან დანიელი აგრეთვე დააჯილდოვა ყოველგვარი [[ხილვა|ხილვისა]] და [[სიზმარი|სიზმრის]] ახსნის ნიჭით.
-სამი წლის შემდეგ მეფემ ბრძანა მიეყვანატ ამორჩეული ჭაბუკები. როცა მათ გამოესაუბრა, მიხვდა, რომ დანიელისა და მისი სამი მეგობრის მსგავსი არვინ იყო, ამიტომაც მხოლოდ ისინი დატოვა თავის სამსახურში.
+სამი წლის შემდეგ მეფემ ბრძანა მიეყვანათ ამორჩეული ჭაბუკები. როცა მათ გამოესაუბრა, მიხვდა, რომ დანიელისა და მისი სამი მეგობრის მსგავსი არვინ იყო, ამიტომაც მხოლოდ ისინი დატოვა თავის სამსახურში. რაც არ უნდა ეკითხა მეფეს, ჭაბუკები ათჯერ უფრო გონივრულ პასუხს სცემდნენ, ვიდრე მისი ყველა სხვა [[მოგვი]] და [[შემლოცველი]].<ref>(დან. 1:3-20)</ref>
+ნაბუქოდონოსორის შემდგომ ბაბილონის მეფე გახდა მისი ვაჟი [[ბელსაცარი]]. ერთხელ მან ნადიმი გაუმართა თავის ათას დიდებულს. ნადიმზე მან ბრძანა, რომ [[ოქრო]]-[[ვერცხლი]]ს ჭურჭელი გაეშალათ, რომელიც ნაბუქოდონოსორის მიერ იყო [[სოლომონის ტაძარი|ტაძრიდან]] მოტაცებული. როცა ის ჭურჭელი მოიტანეს, მეფემ, მისმა დიდებულებმა და მათმა ცოლებმა იმ სასმისებით დაიწყეს [[ღვინო|ღვინის]] სმა და ადიდეს თავიანთი ოქროს, ვერცხლის, [[რვალი]]ს, [[რკინა|რკინის]], [[ქვა|ქვისა]] და [[ხე|ხის]] ღმერთები.
-რაც არ უნდა ეკითხა მეფეს, წაბუკები ათჯერ უფრო გონიცვრულ პასუხს სცემდნენ, ვიდრე მისი ყველა სხვა [[მოგვი]] და [[შემლოცველი]].<ref>(დან. 1:3-20)</ref>
+უეცრივ სამეფო დარბაზში, სადაც წვეულება იყო, გამოჩნდა კაცის თითები, რომელთაც კედელზე წერა დაიწყეს, სასანთლის წინ. ამის დანახვაზე მეფეს შიშისგან ფერი ეცვალა, მოდუნდა და მუხლები აუკანკალდა. მან იყვირა, მომიყვანეთ ბაბილონელი ბრძენი კაცები, რათა აეხსნათ, თუ რა ეწერა კედელზე. იგი ამ სიტყვების ამხსნელს ჰპირდებოდა, რომ სამეფოს მესამედმთავრად გახდიდა. მაგრამ ბაბილონელმა სწავლულებმა ვერ ახსნეს, თუ რა ეწერა კედელზე.
-ნაბუქოდონოსორის შემდგომ ბაბილონის მეფე გახდა მისი ვაჟი [[ბელსაცარი]]. ერთხელ მან ნადიმი გაუმართა თავის ათას დიდებულს ნადიმზე მან ბრძანა, რომ [[ოქრო]]-[[ვერცხლი]]ს წურჭელი გაეშალათ, რომელიც ნაბუქოდონოსორის მიერ იყო [[სოლომონის იერუსალიმის ტაძარი|ტაძრიდან]] მოტაცებული. როცა ის ჭურჭელი მოიტანეს, მეფემ, მისმა დიდებულებმა და მათმა ცოლებმა იმ სასმისებით დაიწყეს [[ღვინო|ღვინის]] სმა და ადიდეს თავიანთი ოქროს, ვერცხლის, [[რვალი]]ს, [[რკინა|რკინის]], [[ქვა|ქვისა]] და [[ხე|ხის]] ღმერთები.
+დედოფალმა ეს რომ გაიგო, პალატში შევიდა და მეფეს უთხრა, რომ დანიელში არის ღმერთის სული, გონიერება და ცოდნა, უნარი სიზმრების ახსნისა, იგავთა განმარტებისა და ხლართების გახსნისა. მოიყვანეს დანიელი და მეფემ სთხოვა, ამოეკითხა ის გაუგებარი სიტყვები და განემარტა მათი მნიშვნელობა.
-უეცრივ სამეფო დარბაზში, სადაც წვეულება იყო, გამოჩნდა კაცის თითები, რომელთაც კედელზე წერა დაიწყეწს, სასანთლის წინ. ამის დანახვაზე მეფეს შიშისგან ფერი ეცვალა, მოდუნდა და მუხლები აუკანკალდა. მან იყვირა, მომიყვანეთ ბააბილონელი ბრძენი კაცები, რათა აეხსნათ, თუ რა ეწერა კედელზე. იგი ამ სიტყვების ამხსნელს ჰპირდებოდა, რომ სამეფოს მესამედმთავრად გახდიდა. მაგარმ ბაბილონელმა სწავლულებმა ვერ ახსნეს, თუ რა ეწერა კედელზე.
+დანიელმა ბელსაცარს უთხრა, რომ ღმერთი მრისხანებდა მის ამპარტავნებასა და გულმხეცობაზე. და იმის გამოც, რომ წმინდა სასმისებით სვამდა ღვინოს და ამ დროს კერპებს ადიდებდა. მან უთხრა, რომ კედელზე წერია: ”მენე, მენე, თეკელ უფარსინ”. და ეს სიტყვები ასე განიმარტება: მენე - დაითვალა ღმერთმა შენი სამეფოს დღეები და დაასრულა იგი; თეკელ - სასწორზე აიწონე და მსუბუქი აღმოჩნდი; უფარსინ - გაიყოფა შენი სამეფო და [[მიდია|მიდიელებსა]] და [[სპარსელები|სპარსელებს]] მიეცემა იგი.
-დედოფალმა ეს რომ გაიგო, პალატში სევიდა და მეფეს უთხრა, რომ დანიელში არის ღმერთის სული, გონიერება და ცოდნა და უნარი სიზმრების ახსნისა, იგავთა განმარტებისა და ხლართების გახსნისა. მოიყვანეს დანიელი და მეფემ სთხოვა, ამოეკითხა ის გაუგებარი სიტყვები და განემარტა მათი მნიშვნელობა.
-დანიელმა ბელსაცარს უთხრა, რომ ღმერთი მრისხანებს მის ამპარტავნებასა და გულმხეცობაზე. და იმის გამოც, რომ წმინდა სასმისებით სვამს ღვინოს და ამ დროს კერპებს ადიდებს. სემდგომ მან უთხრა, რომ კედელზე წერია: ”მენე, მენე, თეკელ უფარსინ”. და ეს სიტყვები ასე განიმარტება: მენე - დაითვალა ღმერთმა შენი სამეფოს დღეები და დაასრულა იგი; თეკელ - სასწორზე აიწონე და მსუბუქი აღმოჩნდი; უფარსინ - გაიყოფა სენი სამეფო და [[მიდია|მიდიელებსა]] და [[სპარსელები|სპარსელებს]] მიეცემა იგი.
 მაშინ მეფის ბრძანებით დანიელს [[ძოწი|ძოწეული]] ჩააცვეს, კისერზე ოქროს შიბი ჩამოჰკიდეს და სამოფოს მესამედმთავრად გამოაცხადეს.
@@ ხაზი 24: / ხაზი 22: @@
 იმავე ღამეს აღსრულდა ის, რაც ღმერთმა უწინასწარმეტყველა ბელსაცარს: მოკლეს იგი და მისი სამეფო მიდიელთა მეფე [[დარიოსი|დარიოსმა]] დაიპყრო.<ref>(დან. 5:1-31)</ref>
-მეფე დარიოსი, რომელმაც ბელსაცარის ტახტი დაიპყრო, ამპარტავანი კაცი იყო და ტაყვანს კერპებს სცემდა. მაგრამ ამს ზლიერ უყვარდა დანიელი მისი სიბრძნისა და მაღალი სულიერების გამო. მან გადაწყვიტა ტავის სამეფოსათვის 120 სატრაპი დაენიშნა, რათა მათ გაეგოთ სამეფოში ყველაფერი, ხოლო მათ სათავეში სამი მთავარი დაუდგინა. მათ შორის ერთ-ერთი დანიელი იყო. სატრაპები მათ წარუდგენდნენ ხოლმე ანგარიშს, რათა მეფეს დიდი შრომა არ დასწოლოდა, სხვა მთავრებსა და სატრაპებზე მეტად დანილეი აღზევდა. დარიოსი ფიქრობდა მის მთელი სამეფოს მთავრად დადგინებას. მაშინ სხვა მათავრებმა და სატრაპებმა საბაბს დაუწყეს ძებნა, რომ დანიელისთვის ბრალი დაედოთ, მაგრამ ვერაფერი უპოვნეს, ვინაიდან ”ერთგული იყო იგი და რაიმე შეცოდება ან დანაშაული არ აღმოაჩნდა”.
+მეფე დარიოსი, რომელმაც ბელსაცარის ტახტი დაიპყრო, ამპარტავანი კაცი იყო და თაყვანს კერპებს სცემდა. მაგრამ მას ძლიერ უყვარდა დანიელი მისი სიბრძნისა და მაღალი სულიერების გამო. მან გადაწყვიტა თავის სამეფოსათვის 120 სატრაპი დაენიშნა, რათა მათ გაეგოთ სამეფოში ყველაფერი, ხოლო მათ სათავეში სამი მთავარი დაუდგინა. მათ შორის ერთ-ერთი დანიელი იყო. სატრაპები მათ წარუდგენდნენ ხოლმე ანგარიშს, რათა მეფეს დიდი შრომა არ დასწოლოდა. სხვა მთავრებსა და სატრაპებზე მეტად დანიელი აღზევდა. დარიოსი ფიქრობდა მის მთელი სამეფოს მთავრად დადგინებას. მაშინ სხვა მთავრებმა და სატრაპებმა საბაბს დაუწყეს ძებნა, რომ დანიელისთვის ბრალი დაედოთ, მაგრამ ვერაფერი უპოვნეს, ვინაიდან ”ერთგული იყო იგი და რაიმე შეცოდება ან დანაშაული არ აღმოაჩნდა”.
-ბოლოს მათ მზაკვრული გეგმა შეადგინეს: იცოდნენ, რომ დანიელი ხშირად ლოცულობდა ტავისი ღმერთის მიმართ. ამიტომ მეფეს სთხოვეს გამოეცბა ბრძანებს, რომლითაც 30 დღის მანძილზე აიკრძალებოდა ღმერთის ან კაცის მიმარტ რაიმეს თხოვნა, გარდა მეფისა. ხოლო ვინც ამბრძანებას დაარღვევდა, ლომების ხაროში ჩაეგდოოთ. მეფე ამ იცოდა ამ თხოვნის ნამდვილი მიზეზეი და დაეთანხმა ამ ბრძანების გამოცემას.
+ბოლოს მათ მზაკვრული გეგმა შეადგინეს: იცოდნენ, რომ დანიელი ხშირად ლოცულობდა თავისი ღმერთის მიმართ. ამიტომ მეფეს სთხოვეს გამოეცა ბრძანება, რომლითაც 30 დღის მანძილზე აიკრძალებოდა ღმერთის ან კაცის მიმართ რაიმეს თხოვნა, გარდა მეფისა. ხოლო ვინც ამ ბრძანებას დაარღვევდა, ლომების ხაროში ჩაეგდოთ. მეფე ამ იცოდა ამ თხოვნის ნამდვილი მიზეზი და დაეთანხმა ამ ბრძანების გამოცემას.
 [[ფაილი:Daniellion.jpg|thumb|300px|დანიელის პასუხი მეფის შეკითხვაზე. [[ბრაიტონ რივერი]]ს ნამუშევარი. [[1890]] წ.]]
+დანიელი ბრძანების მიუხედავად, არ წყვეტდა ღმერთის მიმართ ლოცვას. მას ჩვეულებად ჰქონდა დღეში სამჯერ მოეყარა მუხლი და ელოცა თავისი ქორედის სარკმელთან. ლოცვაში დანიელი ღებულობდა ძალას, ნუგეშსა და კურთხევას. ხალხი, რომელთაც სძულდათ დანიელი, დაუდარაჯდნენ და თავს მაშინ წაადგნენ, როდესაც იგი ლოცულობდა უფლის წინაშე და მოწყალებას სთხოვდა მას.<ref>(დან. 6,1-11)</ref> დანიელის მოძულენი მივიდნენ დარიოს მეფესთან და უთხრეს, რომ დანიელი მეფეს არად აგდებდა, არც მის ბრძანებას მიიჩნდვდა რამედ, დღეში სამჯერ ლოცულობდა თავისი ღმერთის მიმართ. ეს რომ მეფემ გაიგონა, დაღონდა და გადაწყვიტა რაიმეთი ეშველა დანიელისათვის, მაგრამ მეფეს უმალვე მოაგონეს, რომ მისი ხელით გამოცემული ბრძანების დარღვევა არ შეიძლებოდა. მაშინ მეფემ ბრძანა დანიელი [[ლომი|ლომების]] ხაროში ჩაეგდოთ. დარიოსმა იცოდა რა, რომ დანიელის ღმერთი დიდი ღმერთი იყო, უთხრა მას: შენი ღმერთი, რომელსაც შენ ერთგულად ემსახურები, ის გადაგარჩენსო. შემდგომ მეფე დაბრუნდა სასახლეში და შეწუხებული უვახშმოდ დაწვა. მას მთელი ღამე არ სძინებია. განთიადზე ის ხაროსთან მივიდა და ნაღვლიანი ხმით ჩასძახა დანიელს: ცოცხალი ღმერთის მსახურო დანიელ, თუ შეძლო შენი გადარჩენა იმ ღმერთმა, ერთგულად რომ ემსახურებიო? დანიელი გამოეპასუხა დარიოსს: ჩემმა ღმერთმა [[ანგელოზი]] გამომიგზავნა, მან პირი შეუკრა ლომებს და მათაც არა მავნეს რა, ღვთის წინაშე სუფთა აღმოვჩნდი. და არც შენს წინაშე მიმიძღვის ბრალიო. დიდად გაიხარა დარიოსმა და ბრძანა მისი ხაროდან ამოყვანა. მან ნახა, რომ დანიელი მართლაც უვნებელი იყო. მეფის ბრძანებით, მოიყვანეს ის ხალხი, რომლებმაც დააბეზღეს უცოდველი დანიელი და ლომებთან ჩაყარეს. მხეცებმაც ჰაერშივე დაიჭირეს და დაფლითეს ისინი.
+[[ფაილი:Daniel Barry Kent.JPG|thumb|left|200px|[[დანიელის საფლავი]]. [[სუზი]].]]
-დანიელი ბრძანების მიუხედავად, არ წყვეტდა ღმერათის მიმართ ლოცვას. მას ჩვეულებად ჰქონდა დღეში სამჯერ მოეყარა მუხლი და ელოცა ტავისი ქორედის სარკმელთან. ლოცვაში დანიელი ღებულობდა ძალას, ნუგეშსა და კურთხევას. ხალხი, რომელთაც სძულდათ დანიელი, დაუდარაჯდნენ და თავს მაშინ წაადგნენ, როდესაც იგი ლოცულობდა უფლის წინაშე და მოწყალებას სთხოვდა მას.<ref>(დან. 6,1-11)</ref> დანიელის მოძულენი მივიდნენ დარიოს მეფესთან და უთხრეს, რომ დანიელი მეფეს არად აგდებდა, არც მის ბრძანებას მიიჩნდვდა რამედ, დღეში სამჯერ ლოცულობდა ტავისი ღმერთის მიმართ. ეს რომ მეფემ გაიგონა, დაღონდა და გადაწყვიტა რაიმეთი ეშველა დანიელისათვის, მაგრამ მეფეს უმალვე მოაგონეს, რომ მისი ხელით გამოცემული ბრძანების დარღვევა არ შეიძლებოდა. მაშინ მეფემ ბრძანა დანიელი [[ლომი|ლომების]] ხაროში ჩაეგდოთ. დარიოსმა იცოდა რა, რომ დანიელის ღმერთი დიდი ღმერთი იყო, უთხრა მას: შენი ღმერთი, რომელსაც სენ ერთგულად ემსახურები, ის გადაგარჩენსო. შემდგომ მეფე დაბრუნდა სასახკლ;ეში და სეწუხებული უვახშმოდ დაწვა. მას მთელი ღამე არ სძინებია. განთიადზე ის ხაროსთან მივიდა და ნაღვლიანი ხმით ჩასძახა დანიელს: ცოცხალი ღმერთის მსახურო დანიელ, თუ შეძლო შენი გადარჩენა იმ ღმერთმა, ერთგულად რომ ემსახურებიო? დანიელი გამოეპასუხა დარიოსს: ჩემმა ღმერთმა ანგელოზი გამომიგზავნა, მან პირი შეუკრა ლომებს და მათაც არა მავნეს რა, ღვთის წინაშე სუფთა აღმოვჩნდი. და არც შენს წინაშე მიმიძღვის ბრალიო. დიდიად გაიხარა დარიოსმა და ბბრძანა მისი ხაროდან ამოყვანა. მან ნახა, რომ დანიელი მართლაც უვნებელი იყო. მეფის ბრძანებით, მოიყვანეს ის ხაკლხი, რომლებმაც დააბეზღეს უცოდველი დანიელი და ლომებთან ჩაყარეს. მხეცებმაც ჰაერშივე დაიჭირეს და დაფლითეს ისინი.
-[[ფაილი:Daniel Barry Kent.JPG|thumb|200px|[[დანიელის საფლავი]]. [[სუზი]].]]
-ამის შემდგომ დარიოსმა ეპისტოლეები დაწერა და ტავისი სამეფოს ყოველ კუთხეში გააგზავნა. ამ წერილებით იგი ბრძანებდა, რომ ყველას ეღიარებინა დანიელის ღმერთი, რაგან იგი არის ცოცხალი ღმერთი, რომლის ხელმწიფება მარადიული და დაუსრულებელია. იგი ეხმარება და იხსნის მისი სახელის მოიმედეებს, სასწაულებს ახდენს ცაზე და დედამიწაზე. მან იხსნა დანიელი ლომებისაგან.
+ამის შემდგომ დარიოსმა [[ეპისტოლე]]ები დაწერა და თავისი სამეფოს ყოველ კუთხეში გააგზავნა. ამ წერილებით იგი ბრძანებდა, რომ ყველას ეღიარებინა დანიელის ღმერთი, რადგან იგი არის ცოცხალი ღმერთი, რომლის ხელმწიფება მარადიული და დაუსრულებელია. იგი ეხმარება და იხსნის მისი სახელის მოიმედეებს, სასწაულებს ახდენს ცაზე და დედამიწაზე. მან იხსნა დანიელი ლომებისაგან.
-დანიელის გარდაცვალების ზუსტი თარიღი უცნობია. თუმცა იგი კვიროს მეფის დროსაც ცოცხალი იყო<ref>(დან. 10:1)</ref>, ე.ი. უკვე ას წელს მიღწეული. დანიელს უცხო მიწაზე 80 წელზე მეტ ხანს მოუწია ცხოვრება. სავარაუდოდ გარდაიცვალა ქალაქ [[სუზი]]ში, [[ირანი]]. გადმოცემის თანახმად, აქვე მდებარეობს მისი საფლავი. თუმცაღა არსებობს უამრავი სხვა ვერსია: [[კირკური]] ([[ერაყი]]), ასევე [[ბაბილონი]], [[ეგვიპტე]], [[სამარყანდი]] ([[უზბეკეთი]]), [[ტარსუსი]] ([[თურქეთი]])...
+დანიელის გარდაცვალების ზუსტი თარიღი უცნობია. იგი კვიროს მეფის დროსაც ცოცხალი იყო<ref>(დან. 10:1)</ref>, ე.ი. უკვე ას წელს მიღწეული. დანიელს უცხო მიწაზე 80 წელზე მეტ ხანს მოუწია ცხოვრება. სავარაუდოდ გარდაიცვალა ქალაქ [[სუზი]]ში, [[ირანი]]. გადმოცემის თანახმად, აქვე მდებარეობს მისი საფლავი. თუმცაღა არსებობს უამრავი სხვა ვერსია: [[კირკური]] ([[ერაყი]]), ასევე [[ბაბილონი]], [[ეგვიპტე]], [[სამარყანდი]] ([[უზბეკეთი]]), [[ტარსუსი]] ([[თურქეთი]])...
 [[კატეგორია:დანიელი|*]]
 [[კატეგორია:ბიბლიური პერსონაჟები]]
 [[კატეგორია:წინასწარმეტყველები ქრისტიანობაში]]
 == სქოლიო ==
 {{სქოლიოს სია}}