ივანგოროდი
| ქალაქი | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
ივანგოროდი რუს. Ивангород | |||||
 ივანგოროდის ციხესიმაგრე | |||||
| |||||
| ქვეყანა |
 რუსეთი | ||||
| რეგიონი | ლენინგრადის ოლქი | ||||
| მუნიციპალიტეტი | კინგისეპის რაიონი | ||||
| კოორდინატები | 59°22′30″ ჩ. გ. 28°12′19″ ა. გ. / 59.37500° ჩ. გ. 28.20528° ა. გ. | ||||
| მმართველი | ტატიანა შაროვა | ||||
| დაარსდა | 1492 | ||||
| ადრეული სახელები | რუგოდივი, იანილინი | ||||
| ამჟამინდელი სტატუსი | 1954 | ||||
| ფართობი | 7,7 კმ² | ||||
| ცენტრის სიმაღლე | 32 მ | ||||
| ოფიციალური ენა | რუსული ენა | რუსული | ||||
| მოსახლეობა | 10 128 კაცი (2012) | ||||
| ეროვნული შემადგენლობა | რუსები, ფინელები, ესტონელები | ||||
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 | ||||
| სატელეფონო კოდი | +7 81375 | ||||
| საფოსტო ინდექსი | 188490, 188491 | ||||
| საავტომობილო კოდი | 47 | ||||
| ოფიციალური საიტი | ivangorod.ru | ||||
    | |||||
.png)
ივანგოროდი (რუს. Ивангород, ესტ. Jaanilinn, ფინ. Iivananlinna) — ქალაქი ჩრდილო-დასავლეთ რუსეთში, ლენინგრადის ოლქის კინგისეპის რაიონში. მოსახლეობა 2012 წლის აღწერით 10 128 ადამიანს შეადგენდა. ქალაქი მდინარე ნარვის მარჯვენა სანაპიროზე მდებარეობს, სანქტ-პეტერბურგიდან დასავლეთით 147 კმ-ში.
ივანგოროდი დაარსდა 1492 წელს, როგორც ციხესიმაგრე, მოსკოველი თავადის ივან ვასილიევიჩის მიერ, სწორედ მის პატივსაცემად ქალაქს ამჟამინდელი სახელი. XV საუკუნის გერმანულ დოკუმენტებში ციხე-ქალაქი მოხსენიებულია, როგორც: „კონტრ-ნარვა“. ივანგოროდის ციხესიმაგრე მაღალი ქვის გალავნით და 10 კოშკით, ივანგოროდი რუსეთში პირველი მართკუთხა გეგმით აგებული ციხესიმაგრე იყო 1492-1610 წლებში.
XVI-XVII საუკუნეების განმავლობაში ციხესიმაგრე ხშირად ხდებოდა გერმანელების, შვედებისა და პოლონელების თავდასხმის ობიექტი. 1581-1590 წლებში, ლივონიის ომის შემდეგ და 1612-1704 წლებში (რუსეთში შვედების ინტერვენციის პერიოდში) ციხესიმაგრე შვედებს, ხოლო 1704 წლიდან ჩრდილოეთის ომის დროს ციხესიმაგრე რუსულმა ჯარებმა დაიკავეს.
1940 წელს ესტონეთის საბჭოთა კავშირთან შეერთების შემდეგ, ივანგოროდი ესტონეთის შემადგენლობაში დარჩა. 1941-1944 წლებში ქალაქი ოკუპირებული ჰქონდათ გერმანელებს, ქალაქს მართავდა ოსტლანდი.
