ფოტოსფერო: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მცირედი
მცირედი
ხაზი 3: ხაზი 3:
'''ფოტოსფერო''' — [[ვარსკვლავის ატმოსფერო]]ს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების უწყვეტი [[სპექტრი]]ს ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.
'''ფოტოსფერო''' — [[ვარსკვლავის ატმოსფერო]]ს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების უწყვეტი [[სპექტრი]]ს ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.


ფოტოსფერო არაგამჭირვალე ([[ოპტიკური სისქე]] <math>\tau \approx 1</math>), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან იღებს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც [[ფოტოსფეროს გრანულირება]], ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოსფეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭვირვალობისა და, ამის შესაბამისად, სიმკვრივეზე. ფოტოსფეროს ტიპიური სიღრმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ; თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) '''A0V''' სპექტრალური კლასით ~1000 კმ; G კლასის გიგანტებისთვის ~10<sup>4</sup>—10<sup>5</sup> კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრზე გაცილებით ნაკლები.
ფოტოსფერო არაგამჭირვალე ([[ოპტიკური სისქე]] <math>\tau \approx 1</math>), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან იღებს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭვირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც [[ფოტოსფეროს გრანულირება]], ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოსფეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭვირვალობისა და, ამის შესაბამისად, სიმკვრივეზე. ფოტოსფეროს ტიპიური სიღრმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ; თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) '''A0V''' სპექტრალური კლასით ~1000 კმ; G კლასის გიგანტებისთვის ~10<sup>4</sup>—10<sup>5</sup> კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრზე გაცილებით ნაკლები.


[[ფაილი:Sun Atmosphere Temperature and Density SkyLab.jpg|thumb|300 px|მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე]]
[[ფაილი:Sun Atmosphere Temperature and Density SkyLab.jpg|thumb|300 px|მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე]]
ხაზი 9: ხაზი 9:
ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 [[კელვინი|K]]) — [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].
ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 [[კელვინი|K]]) — [[მზის ლაქა|მზის ლაქები]].


ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფეროს თავზე ტემპერატურა და გამჭირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შთანთქვის ზოლები ფორმირდება (მზის გვირგვინში), მომატებას იწყებს, [[მზის გვირგვინი|გვირგვინის]] ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.
ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფეროს თავზე ტემპერატურა და გამჭვირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შთანთქვის ზოლები ფორმირდება (მზის გვირგვინში), მომატებას იწყებს, [[მზის გვირგვინი|გვირგვინის]] ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.


== რესურსები ინტერნეტში ==
== რესურსები ინტერნეტში ==

06:28, 16 დეკემბერი 2015-ის ვერსია

ფოტოსფერო - მზის ხილვადი დისკო. შესამჩნევია დამუქება ნაპირებისკენ და მზის ლაქები.

ფოტოსფეროვარსკვლავის ატმოსფეროს გამომსხივებელი ფენა, რომელშიც გამოსხივების უწყვეტი სპექტრის ნაკადი წარმოიშვება. ფოტოსფერო იძლევა ვარსკვლავის გამოსხივების ძირითად ნაწილს.

ფოტოსფერო არაგამჭირვალე (ოპტიკური სისქე ), შთანთქავს ხოლო შემდეგ განმეორებით გამოასხივებს ენერგიას, რომელსაც ვარსკვლავის სირღმიდან იღებს. რადგან ფოტოსფეროს გამჭვირვალობა დაბალია, ენერგიის გადატანა კონვექციის გზით ხდება: მზის გვირგვინის შემთხვევაში იხილება როგორც ფოტოსფეროს გრანულირება, ე.ი. ნათელი ცხელი კონვექტიური გრანულების სახით. ფოტოსფეროს სირღმე დამოკიდებულია მისი გამჭვირვალობისა და, ამის შესაბამისად, სიმკვრივეზე. ფოტოსფეროს ტიპიური სიღრმე შეადგენს: მზისთვის 300 კმ; თეთრი ვარსკვლავებისთვის (მთავარ თანმიმდევრობის) A0V სპექტრალური კლასით ~1000 კმ; G კლასის გიგანტებისთვის ~104—105 კმ, ე.ი. ვარსკვლავის დიამეტრზე გაცილებით ნაკლები.

მზის ატმოსფეროს ტემპერატურა და სიმკვრივე

ფოტოსფეროს ტემპერატურა სირღმისთანავე იზრდება, რაც მზის დისკოს ნაპირის ხილვად დამუქებას განაპირობებს. მზის ფოტოსფეროს ზედაპირზე აღინიშნება დაბალი ტემპერატურის კერები (1500 K) — მზის ლაქები.

ფოტოსფეროში ვარსკვლავის გამოსხივების უწყვეტი სპექტრი წარმოიშვება. ფოტოსფეროს თავზე ტემპერატურა და გამჭვირვალობა ვარსკვლავის ატმოსფეროს ქრომოსფეროში, რომელშიც ვარსკვლავის სპქეტრის შთანთქვის ზოლები ფორმირდება (მზის გვირგვინში), მომატებას იწყებს, გვირგვინის ზოგიერთ უბანში მილიონ გრადუსს აღწევს.

რესურსები ინტერნეტში