ქაიხოსრო II: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 35: | ხაზი 35: | ||
{{დაასრულე ყუთი}} |
{{დაასრულე ყუთი}} |
||
{{სამცხის ათაბაგები}} |
|||
[[კატეგორია:ქართველები]] |
[[კატეგორია:ქართველები]] |
||
[[კატეგორია:სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგები]] |
[[კატეგორია:სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგები]] |
10:36, 31 აგვისტო 2009-ის ვერსია
ქაიხოსრო II | |
---|---|
სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგი | |
მმართ. დასაწყისი: | 1545 |
მმართ. დასასრული: | 1573 |
წინამორბედი: | ყვარყვარე III |
მემკვიდრე: | ყვარყვარე IV |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 1522 |
გარდ. თარიღი: | 1573 |
დინასტია: | ჯაყელები |
მამა: | ყვარყვარე III |
ქაიხოსრო II ჯაყელი (დ. 1522 — გ. 1573), სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგი, ყვარყვარე III-ის ძე. ათაბაგად დასვეს თურქებმა სოხოისტის ბრძოლაში გამარჯვების შემდეგ, როდესაც ისინი სამცხე-საათაბაგოს დიდ ნაწილს დაეუფლნენ. ქართლისა და იმერეთის მეფეები ათაბაგის ხელისუფლებას არ ცნობდნენ. ქაიხოსრო II ცდილობდა სპარსეთ-ოსმალეთთან ურთიერთობა გამოეყენებინა ჩამოჭრილი ტერიტორიები (ჯავახეთი, ჭანეთი, აჭარა) დასაბრუნებლად. ამ დროს ჯავახეთი ქართლის სამეფოს ჰქონდა მიერთებული. ქაიხოსრო II-მ ირანის შაჰს სთხოვა დახმარებოდა ჯავახეთის შემოერთებაში. 1547, სპარსეთ-ოსმალეთის ომის განახლებისთანავე, შაჰ-თამაზი ჯავახეთში შეიჭრა და დაარბია. 1549 კი თურქებმა 25 ციხე დაიპყრეს. ქართლის მეფე ლუარსაბ I ებრძოდა მათ და სულ უფრო მეტ ტერიტორიებს ათავისუფლებდა. 1551 ქაიხოსრო II-მ კვლავ სთხოვა დახმარება შაჰ-თამაზს. შაჰმა ქვეყანა აიკლო და ეკლესია-მონასტრები გაძარცვა. 1555 ამასიის ძავით ოსმალებმა და სპარსელებმა სამცხე-საათაბაგო შუაზე გაიყვეს. ქაიხოსრო II ირანისათვის მიკუთვნებულ ნაწილში დარჩა. შემდეგ, როცა ოსმალებმა დაპყრობილი ტერიტორიების ათვისება დაიწყეს, ქაიხოსრო II შაჰ-თამაზს ეწვია ყაზვინში და სახმარების მოლოდინში იქვე გარდაიცვალა.
წინამორბედი: ყვარყვარე III |
სამცხის ათაბაგი 1545 - 1573 |
შემდეგი: ყვარყვარე IV |
|