ისაყ I: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
|||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{მმართველი |
|||
| ⚫ | '''ისაყ I''' ''ჯაყელი'', [[ახალციხის საფაშო|ახალციხის ფაშა]] [[1701]]-[[1745]] წლებში, |
||
|ქვეყანა = [[ახალციხის ფაშების სია|ახალციხის ფაშა]] |
|||
|თანამდებობა = |
|||
|სახელი = იუსუფ II |
|||
|ორიგინალური სახელი = |
|||
|რიგი = |
|||
|რიგი-მეუღლეების = |
|||
|პორტრეტი = |
|||
|წარწერა = |
|||
|მმართველობის დასაწყისი = [[1701]] |
|||
|მმართველობის დასასრული = [[1705]] |
|||
|წინამორბედი = [[სალიმ-ფაშა]] |
|||
|მემკვიდრე = [[ასლან II]] |
|||
|მმართველობის დასაწყისი2 = [[1708]] |
|||
|მმართველობის დასასრული2 = [[1716]] |
|||
|წინამორბედი2 = [[ასლან II]] |
|||
|მემკვიდრე2 = [[ასლან II]] |
|||
|მმართველობის დასაწყისი3 = [[1718]] |
|||
|მმართველობის დასასრული3 =[[1737]] |
|||
|წინამორბედი3 = [[ასლან II]] |
|||
|მემკვიდრე3 = [[იუსუფ III]] |
|||
|მმართველობის დასაწყისი4 = [[1744]] |
|||
|მმართველობის დასასრული4 =[[1745]] |
|||
|წინამორბედი4 = [[იუსუფ III]] |
|||
|მემკვიდრე4 = [[აჰმედ-ფაშა]] |
|||
|სხვა წოდებები = |
|||
|ვიცე-პრეზიდენტი = |
|||
|პარტია = |
|||
|დაბადების თარიღი = ? |
|||
|დაბადების ადგილი = |
|||
|გარდაცვალების თარიღი = [[1745]] |
|||
|გარდაცვალების ადგილი = |
|||
|ქორწინება = |
|||
|შვილები = [[იუსუფ III]] <br/> [[აჰმედ-ფაშა]] |
|||
|დინასტია = [[ჯაყელები]] |
|||
|მამა = [[იუსუფ II]] |
|||
|დედა = |
|||
|რელიგია = [[სუნიზმი|სუნიტური ისლამი]] |
|||
}} |
|||
| ⚫ | '''ისაყ I''' ''ჯაყელი'', [[ახალციხის საფაშო|ახალციხის ფაშა]] ოთხჯერ: [[1701]]-[[1705]], [[1708]]-[[1716]], [[1718]]-[[1737]] და [[1744]]-[[1745]] წლებში, [[იუსუფ II]]-ის ძე. მამა მცირეწლოვანს გარდაეცვალა და საფაშო ტახტი ბიძამ - [[სალიმ-ფაშა|სალიმმა]] - წაართვა. სალიმის გარდაცვალების შემდეგ ([[1701]]) ფაშობაზე პრეტენზია განაცხადა სალიმის შვილმა - [[ასლან II|ასლანმა]]. ბიძაშვილთან ბრძოლაში ისაყ I-მა რამდენიმეჯერ დაკარგა საფაშო ტახტი. დაახლოებით [[1718]]-წლიდან, ძალაუფლების საბოლოოდ განმტკიცების შემდეგ, იგი აქტიურად მონაწილეობდა [[1723]]-[[1724]] წლებში ოსმალთა მიერ ამიერკავკასიის ქვეყნების, კერძოდ, საქართველოს დაპრობაში. [[1727]], [[იესე (ალიყული-ხანი)|იესე]] მეფის გარდაცვალების შემდეგ, სულთანმა ისაყ I ქართლის მმართველად დაადგინა და კახეთის დაპყრობაც დაავალა. XVIII საუკუნის 30-იანი წლების შემდეგ ისაყ I-ს ემორჩილებოდა საკუთრივ საქართველო, ლორე, ყაზახ-შამშადილი, შაქი. ისაყ I დაპყრობილ მხარეებში ცდილობდა ოსმალური სოციალურ-პოლიტიკური სისტემის შემოღებას და მაჰმადიანობის გავრცელებას. მის დროს გახშირდა ლეკიანობა, ტყვეებით ვაჭრობა, გაუკაცრიელდა სოფლები და მხარეები. [[1735]] წელს, როდესაც [[ოსმალობა]] ყიზილბაშობამ შეცვალა, ისაყ I [[თბილისი]]დან ახალციხეში ჩავიდა და სამემკვიდრო ტახტზე დაჯდა. [[1737]] წელს ტახტი შვილს, [[იუსუფ III|იუსუფ III-ს]] დაუთმო. მისი გარდაცვალების შემდეგ კი [[1744]] წელს,ისაყ I მეოთხედ დაუბრუნდა ტახტს. |
||
== იხილეთ აგრეთვე == |
== იხილეთ აგრეთვე == |
||
| ხაზი 11: | ხაზი 51: | ||
[[კატეგორია:ახალციხის ფაშები]] |
[[კატეგორია:ახალციხის ფაშები]] |
||
[[კატეგორია:ჯაყელები]] |
[[კატეგორია:ჯაყელები]] |
||
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1745]] |
|||
20:18, 17 აგვისტო 2017-ის ვერსია
| იუსუფ II | |
|---|---|
| ახალციხის ფაშა | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1701 |
| მმართ. დასასრული: | 1705 |
| წინამორბედი: | სალიმ-ფაშა |
| მემკვიდრე: | ასლან II |
| მმართ. დასაწყისი: | 1708 |
| მმართ. დასასრული: | 1716 |
| წინამორბედი: | ასლან II |
| მემკვიდრე: | ასლან II |
| მმართ. დასაწყისი: | 1718 |
| მმართ. დასასრული: | 1737 |
| წინამორბედი: | ასლან II |
| მემკვიდრე: | იუსუფ III |
| მმართ. დასაწყისი: | 1744 |
| მმართ. დასასრული: | 1745 |
| წინამორბედი: | იუსუფ III |
| მემკვიდრე: | აჰმედ-ფაშა |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | ? |
| გარდ. თარიღი: | 1745 |
| შვილები: |
იუსუფ III აჰმედ-ფაშა |
| დინასტია: | ჯაყელები |
| მამა: | იუსუფ II |
| რელიგია: | სუნიტური ისლამი |
ისაყ I ჯაყელი, ახალციხის ფაშა ოთხჯერ: 1701-1705, 1708-1716, 1718-1737 და 1744-1745 წლებში, იუსუფ II-ის ძე. მამა მცირეწლოვანს გარდაეცვალა და საფაშო ტახტი ბიძამ - სალიმმა - წაართვა. სალიმის გარდაცვალების შემდეგ (1701) ფაშობაზე პრეტენზია განაცხადა სალიმის შვილმა - ასლანმა. ბიძაშვილთან ბრძოლაში ისაყ I-მა რამდენიმეჯერ დაკარგა საფაშო ტახტი. დაახლოებით 1718-წლიდან, ძალაუფლების საბოლოოდ განმტკიცების შემდეგ, იგი აქტიურად მონაწილეობდა 1723-1724 წლებში ოსმალთა მიერ ამიერკავკასიის ქვეყნების, კერძოდ, საქართველოს დაპრობაში. 1727, იესე მეფის გარდაცვალების შემდეგ, სულთანმა ისაყ I ქართლის მმართველად დაადგინა და კახეთის დაპყრობაც დაავალა. XVIII საუკუნის 30-იანი წლების შემდეგ ისაყ I-ს ემორჩილებოდა საკუთრივ საქართველო, ლორე, ყაზახ-შამშადილი, შაქი. ისაყ I დაპყრობილ მხარეებში ცდილობდა ოსმალური სოციალურ-პოლიტიკური სისტემის შემოღებას და მაჰმადიანობის გავრცელებას. მის დროს გახშირდა ლეკიანობა, ტყვეებით ვაჭრობა, გაუკაცრიელდა სოფლები და მხარეები. 1735 წელს, როდესაც ოსმალობა ყიზილბაშობამ შეცვალა, ისაყ I თბილისიდან ახალციხეში ჩავიდა და სამემკვიდრო ტახტზე დაჯდა. 1737 წელს ტახტი შვილს, იუსუფ III-ს დაუთმო. მისი გარდაცვალების შემდეგ კი 1744 წელს,ისაყ I მეოთხედ დაუბრუნდა ტახტს.
იხილეთ აგრეთვე
ლიტერატურა
- ლომსაძე შ., სამცხე-ჯავახეთი (XVIII ს. შუაწლებიდან XIX საუკუნის შუაწლებამდე), თბ., 1975
- ლომსაძე შ.,ქსე, ტ. 5, გვ. 227, თბ. 1980
| |||||||
