არაგაწის რაიონი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
რაიონი
არაგაწის რაიონი
Արագած շրջան
ქვეყანა საბჭოთა კავშირის დროშა სსრკ
ადმ. ცენტრი წაღკაჰოვიტი[1]
დაარსდა 1937
ფართობი 382.4 კმ²
მოსახლეობა 13 400 კაცი (1989)
გაუქმდა 11 აპრილი, 1995

არაგაწის რაიონი (სომხ. Արագած շրջան) — ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული სომხეთის სსრ-ისა და სომხეთის შემადგენლობაში, არსებობდა 1972—1995 წლებში. ცენტრი — სოფელი წაღკაჰოვიტი.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რაიონი შეიქმნა 1937 წელს, სახელწოდებით ალაგიაზის რაიონი. ცენტრი — ალაგიაზი. 1972 წელს, რაიონის სახელწოდება გადაკეთდა, როგორც არაგაწის რაიონი, ცენტრით — სოფელი წაღკაჰოვიტი.

1995 წელს სომხეთში ახალი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული დაყოფის შემოღების შემდეგ, არაგაწის რაიონი გაუქმდა[2].

ადმინისტრაციული დაყოფა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

არაგაწის რაიონი მოიცავდა 17 სოფსაბჭოს: ალაგიაზის, აჰულინის, გეღაძორის, ჯანგის, ჯარჯარის, კარვანსარის, კონდაჰსაზის, კურუბოღის, მელიქგიუღის, მირაქის, პამბაკის, სანღიარის, წაღკაჰოვიტის, ციპკარის, ჩობანმაზის, ჰნაბერდის.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]