დეივიდ ლენგი: განსხვავება გადახედვებს შორის

დეივიდ ლენგი
დაბ. თარიღი	6 მაისი, 1924
დაბ. ადგილი	კენტის საგრაფო
გარდ. თარიღი	20 მარტი, 1991
გარდ. ადგილი	Harlow
მოქალაქეობა	გაერთიანებული სამეფო
საქმიანობა	ახალი დროის ისტორიკოსი, ისტორიკოსი , არმენოლოგი, უნივერსიტეტის პროფესორი და მეცნიერი
მუშაობის ადგილი	ლონდონის უნივერსიტეტი და ლონდონის უნივერსიტეტის აღმოსავლური და აფრიკული კვლევების სკოლა
ალმა-მატერი	Monkton Combe School და სენტ-ჯონის კოლეჯი

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა

[შემოწმებული ვერსია]

შემდეგი ცვლილება →

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

ვიზუალურივიკიტექსტი

შიდახაზური

10:32, 20 ივლისი 2012-ის ვერსია

დეივიდ მარშალ ლენგი (ინგლ. David Marshall Lang; დ. 6 მაისი, 1924, კენტის საგრაფო — გ. 20 მარტი, 1991) — ინგლისელი კავკასიოლოგი, ისტორიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე. ლონდონის უნივერსიტეტის კავკასიათმცოდნეობის პროფესორი, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი (1968). სწავლობდა კემბრიჯის წმინდა იოანეს კოლეჯში. მეორე მსოფლიო ომის (1939-1945) დროს იყო ბრიტანეთის საელჩოს მდიავანი ირანში. 1946 წლიდან დაიწყო რუსეთისა და კავკასიის ისტორიის შესწავლა. 1949 წლიდან ქართულს ასწავლიდა ლონდონის უნივერსიტეტში, 1952-1953 წლებში მუშაობდა ევროპასა და აშშ-ში. დეივიდ მარშალ ლენგი იკვლევდა ქართულ სასულიერო და საერო ლიტერატურას. 1951 წელს საგანგებო წერილი მიუძღვნა პეტრე იბერის ვინაობის საკითხს. 1963 წელს ორიენტალისთთა მოსკოვის XV საერთაშორისო კონგრესის შრომებში დაიბეჭდა ლენგის გამოკვლევა „შუა საუკუნეების ქართული ლიტერატურის პრობლემები“. მან გამოავლინა „სიბრძნე ბალავარისას“ ქართული იერუსალიმური ნუსხა და 1966 წელს გამოსცა მისი თარგმანი ინგლისურ ენაზე. ამავე წელს ლონდონში დაიბეჭდა ლენგის ნარკვევი „ქართული ლიტერატურის განვითარების საფეხურები“, 1970 წელს — „ხალხური და კურტუაზული ელემენტები ქართულ ეპოსში“.

დეივიდ მარშალ ლენგი იკვლევდა საქართველოს ისტორიის ახალ პერიოდს. 1957 წელს გამოსცა წიგნი „ქართული მონარქიის უკანასკნელი წლები. 1658-1832“, ხოლო 1962 წელს დაიბეჭდა „საქართველოს ახალი ისტორია. XIX-XX“. ლენგმა ნარკვევები მიუძღვნა გიორგი ბრწყინვალის მეფობას, ქართველთა მოღვაწეობას ირანში სეფიანთა დინასტიის დამხობის ხანაში, ვახტანგ VI-ის ურთიერთობას სარანგეთთან, ტოტლებენის მეთაურობით რუსთა ჯარების ყოფნას საქართველოში 1769-1771 წლებში და სხვ.

მის კალამს ეკუთვნის მიმოხილვითი საცნობარო წიგნი „ქართველები“ (1966). ლენგის რამდენიმე ნარკვევი ეხება ქართული ნუმიზმატიკის საკითხებს.

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Czech National Authority Database
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[<span_class="wikidata_cite_citetype_Q856638_citetype_Q1982918_citetype_Q36524"_data-entity-id="Q13550863">Czech_National_Authority_Database<span_class="wef_low_priority_links"></span></span><div_style="display:none"><a_href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a></div>-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Czech National Authority Database
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[1]

@@ ხაზი 19: / ხაზი 19: @@
 | საიტი                 =
 }}
-'''დევიდ მარშალ ლენგი''' ({{lang-en|David Marshall Lang;}} დ. [[6 მაისი]], [[1924]], [[კენტის საგრაფო]] — გ. [[20 მარტი]], [[1991]]) — ინგლისელი კავკასიოლოგი, ისტორიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე. ლონდონის უნივერსიტეტის კავკასიათმცოდნეობის პროფესორი, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი (1968). სწავლობდა კემბრიჯის წმინდა იოანეს კოლეჯში. მეორე მსოფლიო ომის (1939-1945) დროს იყო ბრიტანეთის საელჩოს მდიავანი ირანში. 1946 წლიდან დაიწყო რუსეთისა და კავკასიის ისტორიის შესწავლა. 1949 წლიდან ქართულს ასწავლიდა ლონდონის უნივერსიტეტში, 1952-1953 წლებში მუშაობდა ევროპასა და აშშ-ში. დევიდ მარშალ ლენგი იკვლევდა ქართულ სასულიერო და საერო ლიტერატურას. 1951 წელს საგანგებო წერილი მიუძღვნა პეტრე იბერის ვინაობის საკითხს. 1963 წელს ორიენტალისთთა მოსკოვის 15 საერთაშორისო კონგრესის შრომებში დაიბეჭდა ლენგის გამოკვლევა „შუა საუკუნეების ქართული ლიტერატურის პრობლემები“. მან გამოავლინა „სიბრძნე ბალავარისას“ ქართული იერუსალიმური ნუსხა და 1966 წელს გამოსცა მისი თარგმანი ინგლისურ ენაზე. ამავე წელს ლონდონში დაიბეჭდა ლენგის ნარკვევი „ქართული ლიტერატურის განვითარების საფეხურები“, 1970 წელს - „ხალხური და კურტუაზული ელემენტები ქართულ ეპოსში“.
+'''დეივიდ მარშალ ლენგი''' ({{lang-en|David Marshall Lang;}} დ. [[6 მაისი]], [[1924]], [[კენტის საგრაფო]] — გ. [[20 მარტი]], [[1991]]) — ინგლისელი [[კავკასიოლოგია|კავკასიოლოგი]], [[ისტორიკოსი]], [[ლიტერატურათმცოდნეობა|ლიტერატურათმცოდნე]]. ლონდონის უნივერსიტეტის კავკასიათმცოდნეობის [[პროფესორი]], [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს საპატიო დოქტორი ([[1968]]). სწავლობდა კემბრიჯის წმინდა იოანეს კოლეჯში. [[მეორე მსოფლიო ომი]]ს ([[1939]]-[[1945]]) დროს იყო ბრიტანეთის საელჩოს მდიავანი [[ირანი|ირანში]]. [[1946]] წლიდან დაიწყო [[რუსეთი]]სა და [[კავკასია|კავკასიის]] ისტორიის შესწავლა. [[1949]] წლიდან ქართულს ასწავლიდა ლონდონის უნივერსიტეტში, [[1952]]-[[1953]] წლებში მუშაობდა [[ევროპა]]სა და [[აშშ]]-ში. დეივიდ მარშალ ლენგი იკვლევდა ქართულ სასულიერო და საერო ლიტერატურას. [[1951|1951 წელს]] საგანგებო წერილი მიუძღვნა [[პეტრე იბერი]]ს ვინაობის საკითხს. [[1963|1963 წელს]] ორიენტალისთთა მოსკოვის XV საერთაშორისო კონგრესის შრომებში დაიბეჭდა ლენგის გამოკვლევა „შუა საუკუნეების ქართული ლიტერატურის პრობლემები“. მან გამოავლინა „სიბრძნე ბალავარისას“ ქართული იერუსალიმური ნუსხა და [[1966|1966 წელს]] გამოსცა მისი თარგმანი [[ინგლისური ენა|ინგლისურ ენაზე]]. ამავე წელს [[ლონდონი|ლონდონში]] დაიბეჭდა ლენგის ნარკვევი „ქართული ლიტერატურის განვითარების საფეხურები“, [[1970|1970 წელს]] — „ხალხური და კურტუაზული ელემენტები ქართულ ეპოსში“.
-დევიდ მარშალ ლენგი იკვლევდა საქართველოს ისტორიის ახალ პერიოდს. 1957 წელს გამოსცა წიგნი „ქართული მონარქიის უკანასკნელი წლები. 1658-1832“, ხოლო 1962 წელს დაიბეჭდა „საქართველოს ახალი ისტორია. XIX-XX“. ლენგმა ნარკვევები მიუძღვნა გიორგი ბრწყინვალის მეფობას, ქართველთა მოღვაწეობას ირანში სეფიანთა დინასტიის დამხობის ხანაში, ვახტანგ VI-ის ურთიერთობას სარანგეთთან, ტოტლებენის მეთაურობით რუსთა ჯარების ყოფნას საქართველოში 1769-1771 წლებში და სხვ.
+დეივიდ მარშალ ლენგი იკვლევდა [[საქართველოს ისტორია|საქართველოს ისტორიის]] ახალ პერიოდს. [[1957|1957 წელს]] გამოსცა წიგნი „ქართული მონარქიის უკანასკნელი წლები. 1658-1832“, ხოლო [[1962|1962 წელს]] დაიბეჭდა „საქართველოს ახალი ისტორია. XIX-XX“. ლენგმა ნარკვევები მიუძღვნა [[გიორგი ბრწყინვალე|გიორგი ბრწყინვალის]] მეფობას, [[ქართველები|ქართველთა]] მოღვაწეობას [[ირანი|ირანში]] [[სეფიანთა დინასტია|სეფიანთა დინასტიის]] დამხობის ხანაში, [[ვახტანგ VI]]-ის ურთიერთობას სარანგეთთან, [[ტოტლებენი]]ს მეთაურობით რუსთა ჯარების ყოფნას [[საქართველო]]ში [[1769]]-[[1771]] წლებში და სხვ.
-მის კალამს ეკუთვნის მიმოხილვითი საცნობარო წიგნი „ქართველები“ (1966). ლენგის რამდენიმე ნარკვევი ეხება ქართული ნუმიზმატიკის საკითხებს.
+მის კალამს ეკუთვნის მიმოხილვითი საცნობარო წიგნი „ქართველები“ ([[1966]]). ლენგის რამდენიმე ნარკვევი ეხება ქართული [[ნუმიზმატიკა|ნუმიზმატიკის]] საკითხებს.
 [[hy:Դեյվիդ Լենգ]]