ისაყ I: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 23: | ხაზი 23: | ||
|მმართველობის დასასრული4 =[[1745]] |
|მმართველობის დასასრული4 =[[1745]] |
||
|წინამორბედი4 = [[იუსუფ III]] |
|წინამორბედი4 = [[იუსუფ III]] |
||
|მემკვიდრე4 = [[აჰმედ-ფაშა]] |
|მემკვიდრე4 = [[აჰმედ-ფაშა (ჯაყელი)|აჰმედ-ფაშა]] |
||
|სხვა წოდებები = |
|სხვა წოდებები = |
||
|ვიცე-პრეზიდენტი = |
|ვიცე-პრეზიდენტი = |
||
| ხაზი 32: | ხაზი 32: | ||
|გარდაცვალების ადგილი = |
|გარდაცვალების ადგილი = |
||
|ქორწინება = |
|ქორწინება = |
||
|შვილები = [[იუსუფ III]] <br/> [[აჰმედ-ფაშა]] |
|შვილები = [[იუსუფ III]] <br/> [[აჰმედ-ფაშა (ჯაყელი)|აჰმედ-ფაშა]] |
||
|დინასტია = [[ჯაყელები]] |
|დინასტია = [[ჯაყელები]] |
||
|მამა = [[იუსუფ II]] |
|მამა = [[იუსუფ II]] |
||
20:20, 17 აგვისტო 2017-ის ვერსია
| იუსუფ II | |
|---|---|
| ახალციხის ფაშა | |
| მმართ. დასაწყისი: | 1701 |
| მმართ. დასასრული: | 1705 |
| წინამორბედი: | სალიმ-ფაშა |
| მემკვიდრე: | ასლან II |
| მმართ. დასაწყისი: | 1708 |
| მმართ. დასასრული: | 1716 |
| წინამორბედი: | ასლან II |
| მემკვიდრე: | ასლან II |
| მმართ. დასაწყისი: | 1718 |
| მმართ. დასასრული: | 1737 |
| წინამორბედი: | ასლან II |
| მემკვიდრე: | იუსუფ III |
| მმართ. დასაწყისი: | 1744 |
| მმართ. დასასრული: | 1745 |
| წინამორბედი: | იუსუფ III |
| მემკვიდრე: | აჰმედ-ფაშა |
| პირადი ცხოვრება | |
| დაბ. თარიღი: | ? |
| გარდ. თარიღი: | 1745 |
| შვილები: |
იუსუფ III აჰმედ-ფაშა |
| დინასტია: | ჯაყელები |
| მამა: | იუსუფ II |
| რელიგია: | სუნიტური ისლამი |
ისაყ I ჯაყელი, ახალციხის ფაშა ოთხჯერ: 1701-1705, 1708-1716, 1718-1737 და 1744-1745 წლებში, იუსუფ II-ის ძე. მამა მცირეწლოვანს გარდაეცვალა და საფაშო ტახტი ბიძამ - სალიმმა - წაართვა. სალიმის გარდაცვალების შემდეგ (1701) ფაშობაზე პრეტენზია განაცხადა სალიმის შვილმა - ასლანმა. ბიძაშვილთან ბრძოლაში ისაყ I-მა რამდენიმეჯერ დაკარგა საფაშო ტახტი. დაახლოებით 1718-წლიდან, ძალაუფლების საბოლოოდ განმტკიცების შემდეგ, იგი აქტიურად მონაწილეობდა 1723-1724 წლებში ოსმალთა მიერ ამიერკავკასიის ქვეყნების, კერძოდ, საქართველოს დაპრობაში. 1727, იესე მეფის გარდაცვალების შემდეგ, სულთანმა ისაყ I ქართლის მმართველად დაადგინა და კახეთის დაპყრობაც დაავალა. XVIII საუკუნის 30-იანი წლების შემდეგ ისაყ I-ს ემორჩილებოდა საკუთრივ საქართველო, ლორე, ყაზახ-შამშადილი, შაქი. ისაყ I დაპყრობილ მხარეებში ცდილობდა ოსმალური სოციალურ-პოლიტიკური სისტემის შემოღებას და მაჰმადიანობის გავრცელებას. მის დროს გახშირდა ლეკიანობა, ტყვეებით ვაჭრობა, გაუკაცრიელდა სოფლები და მხარეები. 1735 წელს, როდესაც ოსმალობა ყიზილბაშობამ შეცვალა, ისაყ I თბილისიდან ახალციხეში ჩავიდა და სამემკვიდრო ტახტზე დაჯდა. 1737 წელს ტახტი შვილს, იუსუფ III-ს დაუთმო. მისი გარდაცვალების შემდეგ კი 1744 წელს,ისაყ I მეოთხედ დაუბრუნდა ტახტს.
იხილეთ აგრეთვე
ლიტერატურა
- ლომსაძე შ., სამცხე-ჯავახეთი (XVIII ს. შუაწლებიდან XIX საუკუნის შუაწლებამდე), თბ., 1975
- ლომსაძე შ.,ქსე, ტ. 5, გვ. 227, თბ. 1980
| |||||||
