კასპიისკი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ქალაქი
კასპიისკი
Каспийск
გერბი

ქვეყანა რუსეთის დროშა რუსეთი
რესპუბლიკა დაღესტანი
კოორდინატები 42°53′00″ ჩ. გ. 47°38′00″ ა. გ. / 42.88333° ჩ. გ. 47.63333° ა. გ. / 42.88333; 47.63333
მერი მაგომედ აბდულაევი სულეიმანოვიჩი
დაარსდა 1932
ადრეული სახელები დვიგატელსტროი
ამჟამინდელი სტატუსი 1947
ფართობი 32,94[1] კმ²
ცენტრის სიმაღლე 0
მოსახლეობა 123 988[2] კაცი (2020)
სიმჭიდროვე 3764,06 კაცი/კმ²
ეროვნული შემადგენლობა ლეზგები, დარგუელები, ხუნძები, ლაკები, ყუმუხები, რუსები, თაბასარანელები, აღულები, რუთულები
ეთნოქორონიმი კასპიისკელები
სასაათო სარტყელი UTC+3
სატელეფონო კოდი 87246
საფოსტო ინდექსი 377563
ოფიციალური საიტი kaspiysk.org
კასპიისკი — რუსეთი
კასპიისკი
კასპიისკი — დაღესტანი
კასპიისკი

კასპიისკი (რუს. Каспийск) — ქალაქი დაღესტანის რესპუბლიკაში, რუსეთის სამხრეთში. ქალაქი რესპუბლიკური მნიშვნელობისაა[3], ქალაქი სარგებლობს ოკრუგის სტატუსით[4].

გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ქალაქი კასპიის ზღვის სანაპიროზე მდებარეობს. არის ქალაქ მაჰაჩყალის თანამგზავრი (დაშორება 14 კმ).

კლიმატი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

კასპიისკს ზომიერი კონტინენტური კლიმატი ახასიათებს. ზამთარი მოკლე და რბილია, ზაფხული მშრალი და ცხელია. საშუალო წლიური ნალექიანობა — 385 მმ.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1932 წელს სოფლის საბჭო დვიგატელსტროი შეუერთდა დაღესტნის უმაღლეს საბჭოში.

1947 წლამდე დასახლებას ერქვა დვიგატელსტროი, ამის შემდეგ გადაერქვა კასპიისკი.

რუსეთის ფედერაციის მთავრობის ბრძანებით 2014 წლის 29 ივლისიდან მონოქალაქების ჩამონათვალის დამტკიცების შესახე ქალაქი შედის „რუსეთის ფედერაციის ყველაზე მეტად რთულ სოციალურ-ეკონომიკური მდგომარეობის მქონე მონოპროფილური მუნიციპალიტეტების (მონოქალაქების)“ კატეგორიაში[5].

2017 წელს რუსეთის თავდაცვის სამინისტრომ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ კასპიისკი უნდა გახდეს რუსეთის ფლოტის მთავარი ბაზა კასპიის ზღვაში. 2019 წელს დასრულდა სანაპირო ინფრასტრუქტურისა და საცხოვრებელი სახლების მშენებლობის პირველი ეტაპი, დანარჩენი სამუშაოების შესრულება დაგეგმილია 2020 წლისთვის[6][7][8].

მოსახლეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1-ლი იანვრის 2019 წლისთვის კასპიისკი რუსეთის 1115 ქალაქიდან, მოსახლეობის რაოდენობის მიხედვით, 143-ე ადგილზეა.

ეროვნული შემადგენლობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

კასპიისკი დაღესტნის ახალგაზრდა სწრაფად მზარდ ქალაქებს შორისაა[9]. XX საუკუნის შუა რიცხვებამდე კასპიისკში ჭარბობდნენ რუსები (65,5% 1959 წლისთვის)[10], მაგრამ 2010 წლის აღწერის მიხედვით მთის ხალხის დაბლობებში გადმოსახლებამ რუსების წილი 9,0%-მდე შეამცირა. ამჟამად ქალაქი მრავალეროვანია და უპირატესობით არც ერთი მათგანი გამოირჩევა.

2010 წლის აღწერის მიხედვით[11].

ეროვნება რაოდენობა მოსახლეობის წილი
ლეზგები 21 500 21,39 %
დარგუელები 20 760 20,73 %
ხუნძები 14 651 14,63 %
ლაკები 14 269 14,25 %
ყუმუხები 9 697 9,68 %
რუსები 8 995 8,98 %
თაბასარანელები 5 419 5,41 %
აღულები 1 708 1,71 %
რუთულები 1 166 1,16 %
სხვები 1 870 1,87 %
არ მიუთითა 172 0,17 %
სულ 100 129 100 %

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Подсчитано по базе данных муниципальных образований РФ на 2008 год. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2017-10-06. ციტირების თარიღი: 2020-10-02.
  2. Численность постоянного населения Республики Дагестан.. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 27.04.2021. ციტირების თარიღი: 31.10.2020.
  3. Закон Республики Дагестан от 10 апреля 2002 года N 16 «ОБ АДМИНИСТРАТИВНО-ТЕРРИТОРИАЛЬНОМ УСТРОЙСТВЕ РЕСПУБЛИКИ ДАГЕСТАН»
  4. Устав муниципального образования «город Каспийск». დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-03-27. ციტირების თარიღი: 2020-10-02.
  5. Распоряжение Правительства РФ от 29 июля 2014 года № 1398-р «Об утверждении перечня моногородов»
  6. Военный эксперт назвал причины передислокации Каспийской флотилии
  7. Из Астрахани в Дагестан: почему Каспийская флотилия меняет прописку / RT
  8. Сергей Шойгу заявил о переводе Каспийской флотилии в Дагестан
  9. Численность и воспроизводство населения Дагестана — тема научной статьи по демографии читайте бесплатно текст научно-исследовательской работы в электронной библиотеке КиберЛен…
  10. Социальное обслуживание и проблемы русскоязычного населения на контроле столичных властей. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2017-03-09. ციტირების თარიღი: 2020-10-04.
  11. Перепись 2010 года. Дагстат. Том 3. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2017-10-11. ციტირების თარიღი: 2013-12-13.