მანიჩ-გუდილო
| მანიჩ-გუდილო | |
|---|---|
.jpg) მანიჩ-გუდილო | |
| კოორდინატები: 46°21′00″ ჩ. გ. 42°44′00″ ა. გ. / 46.35000° ჩ. გ. 42.73333° ა. გ. | |
| მდებარეობა |  რუსეთი
|
| ტერიტორიული ერთეული | ყალმუხეთი სტავროპოლის მხარე როსტოვის ოლქი |
| სიმაღლე ზღვის დონიდან | 12,8 მ |
| სიგრძე | 150 კმ |
| სიგანე | 10–15 კმ |
| ფართობი | 344 კმ² |
| საშუალო სიღრმე | 0,6 მ |
| მაქსიმალური სიღრმე | 8 მ |
| მარილიანობა | 17–29 ‰ |
| აუზის ფართობი | 7334 კმ² |
| გამომდინარე მდინარე | მანიჩი |
  | |
მანიჩ-გუდილო (რუს. Маныч-Гудило) — დიდი მარილიანი ტბა რუსეთში, ყალმუხეთის, სტავროპოლის მხარისა და როსტოვის ოლქის ტერიტორიებზე. მდებარეობს კუმა-მანიჩის ღრმულის ცენტრალურ ნაწილში, ზღვის დონიდან 12,8 მ სიმაღლეზე. ზედაპირის ფართობი 344 კმ², მაქსიმალური სიღრმე 8 მ.[1] გადაჭიმულია სამხრეთ-აღმოსავლეთიდან ჩრდილო-დასავლეთისაკენ. ნაპირები დაჭაობებულია. სანაპირო ხაზი ძლიერ არის შეჭრილ-შემოჭრილი. ტბიდან გამოედინება მდინარე მანიჩი, რომელიც ერთვის მდინარე დონს. საზრდოობს თოვლის წყლით. წყლის დონე მაღალია მარტსა და მაისში, დაბალია ოქტომბერ-დეკემბერში. არ იყინება ყოველ წელს, იძგიფება საშუალოდ 2,5 თვე. არის რამდენიმე კუნძული. ყველაზე დიდი კუნძულები განლაგებულია ტბის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში. აღსანიშნავია კუნძულები ვოდნი და პტიჩი. მანიჩ-გუდილო რელიქტური წარმოშობისაა; წარმოადგენს დიდი წყალსატევის რელიქტს, რომელიც ისტორიამდელ დროში აერთებდა კასპიისა და შავ ზღვებს. მანიჩ-გუდილოდან სამხრეთ-აღმოსავლეთით განლაგებულია მარილიანი ტბები პატარა მანიჩი და მწარე-მლაშე ტბა მანიჩი.[2] 1930-იან წლებში შევიდა პროლეტარსკის წყალსაცავის შემადგენლობაში. ტბის სიახლოვესაა დასახლებული პუნქტები. 1994 წლის 13 სექტემბრიდან ტბა დაცულია რამსარის კონვენციით.[3]
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- მანიჩ-გუდილო — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)