ირინა იყო ბიზანტიის იმპერატორ ანდრონიკე III-ის უკანონო შვილი. 1335 წელს ცოლად გააყოლეს ტრაპიზონის იმპერატორ ბასილი I-ს. არსებობს ეჭვი, რომ მან მოწამლა ბასილი 1340 წელს.[1] ბასილის გარდაცვალების შემდეგ ბასილის შვილები ირინა ტრაპიზონელისაგან, ალექსი III და კალო-იოანე, გაგზავნა კონსტანტინოპოლში და თავად ავიდა ტახტზე. ამას მოჰყვა სამოქალაქო ომი ტრაპიზონის იმპერიაში, რომელშიც ერთმანეთს დაუპირისპირდნენ ბიზანტიური და ქართული ორიენტაციის პარტიები. ირინას მხარს უჭერდნენ ამიძანტარები, სამხედრო ელიტა და სამოქალაქო მოხელეები. მის წინააღმდეგ გამოდიოდა ადგილობრივი ლაზური არისტოკრატია და არქონტები. თავდაპირველად ირინამ წარმატებას მიაღწია. 1340 წელს ლიმნიიდან ტრაპიზონში ჩავიდა იოანე ევნუხი დიდძალი ჯარით და დაამარცხა დედოფლის წინააღმდეგ აჯანყებულები, გადაწვა ევგენიოსის ეკლესია, სადაც აჯანყებულები იყვნენ გამაგრებულები, დააპატიმრა და მოკლა აჯანყებული მთავრები. პარალელურად, ტრაპიზონიას იმპერიას ჰქონდა შეტაკებები ამიდელ თურქებთან პარხარსა და ტრაპიზონში. ამ ლაშქრობებმა დიდი ზიანი მიაყენა ტრაპიზონის იმპერიას, რის გამოც მოსახლეობა ირინა პალეოლოგის წინააღმდეგ იყო განწყობილი. ამას ემატებოდა ისიც, რომ ის აპირებდა გათხოვილიყო ტომით უცხოელ დიდებულზე. 1341 წელს ირინა პალეოლოგოსის საწინააღმდეგო პარტიას სათავეში ჩაუდგა ანა კომნენოსი. მან ლაზთა დიდი ჯარით აიღო ტრაპიზონი. 17 ივნისს ირინა პალეოლოგისი ტახტიდან გადადგა და ფრანკთა გემით კონსტანტინოპოლში გაემგზავრა. ამის შემდეგ მისი ცხოვრების შესახებ არაფერია ცნობილი.
