რეზო ჩხეიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 24: | ხაზი 24: | ||
| ტონის ჯილდოები |
| ტონის ჯილდოები |
||
}} |
}} |
||
'''რევაზ (რეზო) დავითის ძე ჩხეიძე''' (დ. [[8 დეკემბერი]], [[1926]], [[ქუთაისი]]) |
'''რევაზ (რეზო) დავითის ძე ჩხეიძე''' (დ. [[8 დეკემბერი]], [[1926]], [[ქუთაისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] კინორეჟისორი, საქართველოს სახალხო არტისტი, სსრკ სახალხო არტისტი ([[1980]]), [[პროფესორი]]. |
||
==ბიოგრაფია== |
==ბიოგრაფია== |
||
დაიბადა საბჭოთა რეჟიმის მიერ [[1937]] წელს დახვრეტილი ცნობილი მწერლის [[დავით ჩხეიძე|დავით ჩხეიძის]] (ლიტერატურული ფსევდონიმი |
დაიბადა საბჭოთა რეჟიმის მიერ [[1937]] წელს დახვრეტილი ცნობილი მწერლის [[დავით ჩხეიძე|დავით ჩხეიძის]] (ლიტერატურული ფსევდონიმი — დია ჩიანელი) ოჯახში. |
||
[[1943]]-[[1946]] წლებში სწავლობდა რუსთაველის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში, [[1953|1953 წელს]] დაამთავრა საკავშირო კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი (ს. იუტკევიჩისა და მ. რომის სახელოსნო). რეჟისორ [[აბულაძე, თენგიზ|თენგიზ აბულაძესთან]] ერთად გადაიღო კინონარკვევები: „ჩვენი სასახლე“ ([[1953]]), „ქართული ხალხური ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლი“ ([[1954]]) და მხატვრული ფილმი „მაგდანას ლურჯა“ ([[1955]]; კანის IX საერთაშორისო კინოფესტივალის მთავარი პრიზი - „ოქროს რტო“ და I პრემია ედინბურგის X საერთაშორისო კინოდესტივალზე, ორივე 1956). |
[[1943]]-[[1946]] წლებში სწავლობდა რუსთაველის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში, [[1953|1953 წელს]] დაამთავრა საკავშირო კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი (ს. იუტკევიჩისა და მ. რომის სახელოსნო). რეჟისორ [[აბულაძე, თენგიზ|თენგიზ აბულაძესთან]] ერთად გადაიღო კინონარკვევები: „ჩვენი სასახლე“ ([[1953]]), „ქართული ხალხური ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლი“ ([[1954]]) და მხატვრული ფილმი „მაგდანას ლურჯა“ ([[1955]]; კანის IX საერთაშორისო კინოფესტივალის მთავარი პრიზი - „ოქროს რტო“ და I პრემია ედინბურგის X საერთაშორისო კინოდესტივალზე, ორივე 1956). |
||
| ხაზი 34: | ხაზი 34: | ||
გადაიღო მხატვრული ფილმები: „ჩვენი ეზო“ (1956, ოქროს მედალი, I პრემია და დიპლომი მოსკოვის ახალგაზრდობისა და სტუდენტთა VI მსოფლიო ფესტივალზე [[1957]]), „მაია წყნეთელი“ ([[1959]]), „განძი“ ([[1961]]; დიდი პრიზი დელის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, [[1961]]), „[[ზღვის ბილიკი]]“ ([[1962]]),[[ ჯარისკაცის მამა|„ჯარისკაცის მამა“]] ([[1964]], პრემია კორკში (ირლანდია) X საერთაშორისო კინოფესტივალზე, დიპლომი სან-ფრანცისკოსა და სალონიკის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე, პრიზი რომის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, ოთხივე [[1965]]), „ღიმილის ბიჭები“ ([[1969]] საქართველოს კომკავშირის პრემია „ჯარისკაცის მამასთან“ ერთად, [[1970]]), „ნერგები“ ([[1972]]; დიპლომი მოსკოვისა და ტაშკენტის საერთაშორისო კონოფესტივალებზე, ორივე [[1973]]), „მშობლიურო ჩემო მიწავ!“ ([[1980]]; მთავარი პრიზი და დიპლომი ვილნიუსის XIV საკავშირო კინოფესტივალზე, [[1981]]; [[ლენინური პრემია]], 1986; 1991 - უარი განაცხადა) და სხვა. |
გადაიღო მხატვრული ფილმები: „ჩვენი ეზო“ (1956, ოქროს მედალი, I პრემია და დიპლომი მოსკოვის ახალგაზრდობისა და სტუდენტთა VI მსოფლიო ფესტივალზე [[1957]]), „მაია წყნეთელი“ ([[1959]]), „განძი“ ([[1961]]; დიდი პრიზი დელის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, [[1961]]), „[[ზღვის ბილიკი]]“ ([[1962]]),[[ ჯარისკაცის მამა|„ჯარისკაცის მამა“]] ([[1964]], პრემია კორკში (ირლანდია) X საერთაშორისო კინოფესტივალზე, დიპლომი სან-ფრანცისკოსა და სალონიკის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე, პრიზი რომის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, ოთხივე [[1965]]), „ღიმილის ბიჭები“ ([[1969]] საქართველოს კომკავშირის პრემია „ჯარისკაცის მამასთან“ ერთად, [[1970]]), „ნერგები“ ([[1972]]; დიპლომი მოსკოვისა და ტაშკენტის საერთაშორისო კონოფესტივალებზე, ორივე [[1973]]), „მშობლიურო ჩემო მიწავ!“ ([[1980]]; მთავარი პრიზი და დიპლომი ვილნიუსის XIV საკავშირო კინოფესტივალზე, [[1981]]; [[ლენინური პრემია]], 1986; 1991 - უარი განაცხადა) და სხვა. |
||
ჩხეიძის ფილმებს ახასიათებს მაღალი იდეურობა, სიახლის გრძნობა, სისადავე, მოქალაქეობრივი ჟღერადობა. ყოფილი სსრკ უმაღლესი საბჭოს IX-XI მოწვევების დეპუტატი. დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი|ლენინის ორდენით]], ორი სხვა ორდენითა და მედლებით. 1963-1981 წლებში საქართველოს კინემატოგრაფისტთა კავშირის მდივანი. 1974 წლიდან რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის პედაგოგი. იყო კინოსტუდია |
ჩხეიძის ფილმებს ახასიათებს მაღალი იდეურობა, სიახლის გრძნობა, სისადავე, მოქალაქეობრივი ჟღერადობა. ყოფილი სსრკ უმაღლესი საბჭოს IX-XI მოწვევების დეპუტატი. დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი|ლენინის ორდენით]], ორი სხვა ორდენითა და მედლებით. [[1963]]-[[1981]] წლებში საქართველოს კინემატოგრაფისტთა კავშირის მდივანი. [[1974]] წლიდან რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის პედაგოგი. იყო კინოსტუდია „ქართული ფილმის“ დირექტორი. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
*'' ჯალაღანია რ.,'' სიმაღლე, თბ., 1981; |
*'' ჯალაღანია რ.,'' სიმაღლე, თბ., 1981; |
||
*''Бровченко Г.,'' В центре событий — человек, «Советский экран», 1965, № 14; |
*''Бровченко Г.,'' В центре событий — человек, «Советский экран», 1965, № 14; |
||
*''Тиканадзе Р.,'' Единение народов, единение поколений, «Искусство кино», 1972, № 8; |
*''Тиканадзе Р.,'' Единение народов, единение поколений, «Искусство кино», 1972, № 8; |
||
{{ქსე|11|175|გვენცაძე ა.}} |
|||
* ''გვენცაძე ა.,'' ქსე, ტ. 11, გვ. 175, თბ., 1987 |
|||
== რესურსები ინტერნეტში == |
== რესურსები ინტერნეტში == |
||
19:44, 6 დეკემბერი 2012-ის ვერსია
| რევაზ ჩხეიძე | |
|---|---|
 | |
| საქმიანობა |
კინორეჟისორი სცენარისტი პროდიუსერი |
რევაზ (რეზო) დავითის ძე ჩხეიძე (დ. 8 დეკემბერი, 1926, ქუთაისი) — ქართველი კინორეჟისორი, საქართველოს სახალხო არტისტი, სსრკ სახალხო არტისტი (1980), პროფესორი.
ბიოგრაფია
დაიბადა საბჭოთა რეჟიმის მიერ 1937 წელს დახვრეტილი ცნობილი მწერლის დავით ჩხეიძის (ლიტერატურული ფსევდონიმი — დია ჩიანელი) ოჯახში.
1943-1946 წლებში სწავლობდა რუსთაველის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში, 1953 წელს დაამთავრა საკავშირო კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი (ს. იუტკევიჩისა და მ. რომის სახელოსნო). რეჟისორ თენგიზ აბულაძესთან ერთად გადაიღო კინონარკვევები: „ჩვენი სასახლე“ (1953), „ქართული ხალხური ცეკვის სახელმწიფო ანსამბლი“ (1954) და მხატვრული ფილმი „მაგდანას ლურჯა“ (1955; კანის IX საერთაშორისო კინოფესტივალის მთავარი პრიზი - „ოქროს რტო“ და I პრემია ედინბურგის X საერთაშორისო კინოდესტივალზე, ორივე 1956).
გადაიღო მხატვრული ფილმები: „ჩვენი ეზო“ (1956, ოქროს მედალი, I პრემია და დიპლომი მოსკოვის ახალგაზრდობისა და სტუდენტთა VI მსოფლიო ფესტივალზე 1957), „მაია წყნეთელი“ (1959), „განძი“ (1961; დიდი პრიზი დელის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, 1961), „ზღვის ბილიკი“ (1962),„ჯარისკაცის მამა“ (1964, პრემია კორკში (ირლანდია) X საერთაშორისო კინოფესტივალზე, დიპლომი სან-ფრანცისკოსა და სალონიკის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე, პრიზი რომის II საერთაშორისო კინოფესტივალზე, ოთხივე 1965), „ღიმილის ბიჭები“ (1969 საქართველოს კომკავშირის პრემია „ჯარისკაცის მამასთან“ ერთად, 1970), „ნერგები“ (1972; დიპლომი მოსკოვისა და ტაშკენტის საერთაშორისო კონოფესტივალებზე, ორივე 1973), „მშობლიურო ჩემო მიწავ!“ (1980; მთავარი პრიზი და დიპლომი ვილნიუსის XIV საკავშირო კინოფესტივალზე, 1981; ლენინური პრემია, 1986; 1991 - უარი განაცხადა) და სხვა.
ჩხეიძის ფილმებს ახასიათებს მაღალი იდეურობა, სიახლის გრძნობა, სისადავე, მოქალაქეობრივი ჟღერადობა. ყოფილი სსრკ უმაღლესი საბჭოს IX-XI მოწვევების დეპუტატი. დაჯილდოებულია ლენინის ორდენით, ორი სხვა ორდენითა და მედლებით. 1963-1981 წლებში საქართველოს კინემატოგრაფისტთა კავშირის მდივანი. 1974 წლიდან რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის პედაგოგი. იყო კინოსტუდია „ქართული ფილმის“ დირექტორი.
ლიტერატურა
- ჯალაღანია რ., სიმაღლე, თბ., 1981;
- Бровченко Г., В центре событий — человек, «Советский экран», 1965, № 14;
- Тиканадзе Р., Единение народов, единение поколений, «Искусство кино», 1972, № 8;
- გვენცაძე ა., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 175.
რესურსები ინტერნეტში
| |||||||||||||||||