შინაარსზე გადასვლა

ვასილ აბაევი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ვასილ აბაევი
ოს. Абайты Иваны фырт Васо
დაბ. თარიღი 2 (15) დეკემბერი, 1900[1]
დაბ. ადგილი კობი, დუშეთის მაზრა, ტფილისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი 18 მარტი, 2001(2001-03-18)[2] [1] [3] (100 წლის) ან 12 მარტი, 2001(2001-03-12)[4] (100 წლის)
გარდ. ადგილი მოსკოვი
მოქალაქეობა  რუსეთის იმპერია
 სსრკ
 რუსეთი
საქმიანობა ფილოლოგი[3] , ენათმეცნიერი, ირანისტი, local historian, etymologist, პედაგოგი და უნივერსიტეტის პროფესორი
მუშაობის ადგილი რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის ენათმეცნიერების ინსტიტუტის კავკასიურ ენათა განყოფილება და რუსეთის ეროვნული ბიბლიოთეკა[5]
ალმა-მატერი სანქტ-პეტერბურგის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი
ჯილდოები სსრკ-ის სახელმწიფო პრემია, ორდენი „მამულის წინაშე დამსახურებისათვის“ მე-3 ხარისხი[3] , ორდენი „მამულის წინაშე დამსახურებისათვის“ მე-4 ხარისხი[3] , შრომის წითელი დროშის ორდენი[3] , მედალი „კავკასიის დაცვისათვის“, მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გმირული შრომისათვის“, რსფსრ-ის მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე, Q97315446? და Order "For Merit to the Fatherland"

ვასილ ივანეს ძე აბაევი (ოს. Абайты Иваны фырт Васо; დ. 2 (15) დეკემბერი1900, სოფ. კობი, ახლანდელი ყაზბეგის მუნიციპალიტეტი — გ. 18 მარტი, 2001, მოსკოვი) — საბჭოთა ენათმეცნიერი, ლექსიკოგრაფი, ფოლკლორისტი და ეთნოგრაფი. ეროვნებით ოსი. ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1963), პროფესორი (1969), ჩრდილოეთ ოსეთის ასსრ მეცნიერების მოღვაწე (1957).

დაამთავრა ლენინგრადის უნივერსიტეტი (1925). მუშაობდა მოსკოვში, სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის ენათმეცნიერებათა ინსტიტუტში. 1928-1930 მოღვაწეობდა თბილისში, სსრკ მეცნიერებათა აკადადემიის კავკასიის ისტორიისა და არქეოლოგიის ინსტიტუტში, დიდი სამამულო ომის წლებში — სამხრეთ ოსეთისა და ჩრდილოეთ ოსეთის სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტებში. აბაევის მთავარ შრომებს „ნართების ეპოსი“ (1945), „ოსური ენა და ფოლკლორი“ (1949), „ოსური ენის ისტორიულ-ეტიმოლოგიური ლექსიკონი“ (ტ. 1-2, 1958-1973) დიდი მნიშვნელობა აქვს ირანულ ენათა კვლევისათვის, ქართულ-კავკასიური და ირანულ ენათა კონტაქტების შესწავლისათვის, აგრეთვე კავკასიის ხალხთა ეთნოგრაფიის და ფოლკლორის საერთო ელემენტების კვლევის თვალსაზრისით. საყურადღებოა მისი „არმაზის ბილინგვის გარშემო“ (საქართველოს სსრ. მეცნიერებათა აკადემიის მოამბე, 1944, ტ. 5, № 8), „შოთა რუსთაველის პოემის „ვეფხისტყაოსნის“ ფოლკლორული საფუძვლის შესახებ“ (Известия АН СССР, 1966, т. 25 в 4), „პოემა „ვეფხისტყაოსნის“ ირგვლივ“ (თსუ შრომები, 1967, ტ. 118, სერია 6, რუს. ენაზე).

  • Исаев М. И., Славный путь ученого, «Известия Северо-Осетинского научно-исследовательского института», 1960, т. 22, в. 1;

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]