ვასილ აბაევი

ვასილ ივანეს ძე აბაევი (დ. 3 იანვარი, 1900 [ძვ. სტ. 22 დეკემბერი, 1899], სოფ. კობი, ახლანდელი ყაზბეგის რაიონი, საქართველო — გ. 18 მარტი, 2001, მოსკოვი, რუსეთი) — საბჭოთა ენათმეცნიერი, ლექსიკოგრაფი, ფოლკლორისტი და ეთნოგრაფი. ეროვნებით ოსი. ფილოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1963), პროფესორი (1969), ჩრდილოეთ ოსეთის ასსრ მეცნიერების მოღვაწე (1957).

ბიოგრაფია

დაამთავრა ლენინგრადის უნივერსიტეტი (1925). მუშაობდა მოსკოვში, სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის ენათმეცნიერებათა ინსტიტუტში. 1928-1930 მოღვაწეობდა თბილისში, სსრკ მეცნიერებათა აკადადემიის კავკასიის ისტორიისა და არქეოლოგიის ინსტიტუტში, სამამულო ომის წლებში - სამხრეთ ოსეთისა და ჩრდილოეთ ოსეთის სამეცნიერო-კვლევით ინსტიტუტებში. აბაევის მთავარ შრომებს „ნართების ეპოსი“ (1945), „ოსური ენა და ფოლკლორი“ (1949), „ოსური ენის ისტორიულ-ეტიმოლოგიური ლექსიკონი“ (ტ. 1-2, 1958-1973) დიდი მნიშვნელობა აქვს ირანულ ენათა კვლევისათვის, ქართულ-კავკასიური და ირანულ ენათა კონტაქტების შესწავლისათვის, აგრეთვე კავკასიის ხალხთა ეთნოგრაფიის და ფოლკლორის საერთო ელემენტების კვლევის თვალსაზრისით. საყურადღებოა მისი "არმაზის ბილინგვის გარშემო" (საქართველოს სსრ. მეცნიერებათა აკადემიის მოამბე, 1944, ტ. 5, № 8), «შოთა რუსთაველის პოემის „ვეფხისტყაოსნის“ ფოლკლორული საფუძვლის შესახებ» (Известия АН СССР, 1966, т. 25 в 4), «პოემა „ვეფხისტყაოსნის“ ირგვლივ» (თსუ შრომები, 1967, ტ. 118, სერია 6, რუს. ენაზე).

ლიტერატურა

• Исаев М. И., Славный путь ученого, «Известия Северо-Осетинского научно-исследовательского института», 1960, т. 22, в. 1;

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, გვ. 10, თბ., 1975 წელი.

• ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, გვ. 10, თბ., 1997 წელი.

რესურსები ინტერნეტში

• ვასილ აბაევის შესახებ (ინგლისური)
• ვასილ აბაევის შესახებ (გერმანული)
• "ოსური ენის გრამატიკის შესახებ" (რუსული)