არაბისტიკა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''არაბისტიკა''' (– არაბთმცოდნეობა) არის დარგი, რომელიც [[მეცნიერება|მეცნიერულად]] შეისწავლის და იკვლევს ''ვიწრო გაგებით'' [[არაბული ენა|არაბული ენისა]] და [[არაბული ლიტერატურა|ლიტერატურის]] სხვადასხვა საკითხებს, ხოლო უფრო ''ფართო გაგებით'' არაბისტიკა მოიცავს [[არაბული სამყარო|არაბულენოვან ქვეყნებთან]], მათ [[რელიგია]]სთან, [[კულტურა]]სთან, საერთოდ ცალკეული არაბული ქვეყნების ცხოვრებასთან დაკავშირებულ სამეცნიერო საკითხებს აწმყოსა და წარსულში. |
'''არაბისტიკა''' (– არაბთმცოდნეობა) არის დარგი, რომელიც [[მეცნიერება|მეცნიერულად]] შეისწავლის და იკვლევს ''ვიწრო გაგებით'' [[არაბული ენა|არაბული ენისა]] და [[არაბული ლიტერატურა|ლიტერატურის]] (არაბული ფილოლოგია) სხვადასხვა საკითხებს, ხოლო უფრო ''ფართო გაგებით'' კი არაბისტიკა მოიცავს [[არაბული სამყარო|არაბულენოვან ქვეყნებთან]], მათ [[რელიგია]]სთან, [[კულტურა]]სთან, საერთოდ ცალკეული არაბული ქვეყნების ცხოვრებასთან დაკავშირებულ სამეცნიერო საკითხებს აწმყოსა და წარსულში. |
||
'''არაბისტიკა''' საქართველოში, ისევე როგორც [[ევროპა]]ში ჯერ კიდევ [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] ჩაისახა და XIX საუკუნიდან ისტორულ–კრიტიკული დისციპლინად ჩამოყალიბდა. განსაკუთრებული განვითარება ჰპოვა ამ დარგმა მეოცე საუკუნის [[საქართველო]]ში. სწორედ მეოცე საუკუნის [[ქართველები|ქართველი]] არაბისტიკის ერთ–ერთ თვალსაჩინო ფიგურას წარმოადგენს აკადემიკოსი [[გიორგი წერეთელი]], რომლის შრომები თავისი მნიშვნელოვნებით სცდება საქართველოს ფარგლებს. დღეს |
'''არაბისტიკა''' საქართველოში, ისევე როგორც [[ევროპა]]ში ჯერ კიდევ [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] ჩაისახა და XIX საუკუნიდან ისტორულ–კრიტიკული დისციპლინად ჩამოყალიბდა. განსაკუთრებული განვითარება ჰპოვა ამ დარგმა მეოცე საუკუნის [[საქართველო]]ში. სწორედ მეოცე საუკუნის [[ქართველები|ქართველი]] არაბისტიკის ერთ–ერთ თვალსაჩინო ფიგურას წარმოადგენს აკადემიკოსი [[გიორგი წერეთელი]], რომლის შრომები თავისი მნიშვნელოვნებით სცდება საქართველოს ფარგლებს. დღეს არაბისტიკას სხვადასხვა მიმართულებით შეისწავლიან [[თბილისი|თბილისისა]] და [[ქუთაისი|ქუთაისის]] უმაღლეს სასწავლებლებში, ძირითადად ორი – [[ფილოლოგია|ფილოლოგიური]] და [[ქვეყანათმცოდნეობა|ქვეყანათმცოდნეობითი]] მიმართულებით. |
||
არაბისტიკა, როგორც [[მეცნიერება]] [[აღმოსავლეთმცოდნეობა|აღმოსავლეთმცოდნეობის]] ნაწილს წარმოადგენს და მჭიდროდაა დაკავშირებული [[ისლამოლოგია]]სთან. |
არაბისტიკა, როგორც [[მეცნიერება]] [[აღმოსავლეთმცოდნეობა|აღმოსავლეთმცოდნეობის]] ნაწილს წარმოადგენს და მჭიდროდაა დაკავშირებული [[ისლამოლოგია]]სთან. |
||
| ხაზი 7: | ხაზი 7: | ||
[[ენათმეცნიერება|ენათმეცნიერულ]] ნაწილში '''არაბული ფილოლოგია''' შეისწავლის [[ძველი არაბული ენა|ძველი არაბულის]], [[კლასიკური არაბული ენა|კლასიკური არაბულის]], [[საშუალო არაბული ენა|საშუალო არაბულის]], [[არაბული ენა|თანამედროვე არაბულისა]] და მისი [[არაბული დიალექტები|დიალექტებს]]. |
[[ენათმეცნიერება|ენათმეცნიერულ]] ნაწილში '''არაბული ფილოლოგია''' შეისწავლის [[ძველი არაბული ენა|ძველი არაბულის]], [[კლასიკური არაბული ენა|კლასიკური არაბულის]], [[საშუალო არაბული ენა|საშუალო არაბულის]], [[არაბული ენა|თანამედროვე არაბულისა]] და მისი [[არაბული დიალექტები|დიალექტებს]]. |
||
არაბისტიკული [[ლიტერატურათმცოდნეობა|ლიტერატურათმცოდნეობა]] იკვლევს ისლამამდელი ხანიდან დღემდე შექმნილ [[არაბულ ლიტერატურა]]ს, [[პროზა]]სა და [[პოეზია]]ს, მრავალსაუკუნოვანი [[ისლამური კულტურა|ისლამური კულტურის]] წიაღში შექმნილ სხვადასხვა რელიგიურ, [[ფილოსოფია]], [[ისტორია|ისტორიულ]] და [[გეოგრაფია|გეოგრაფიულ]] ტექსტებს, ასევე არაბულ ენაზე არსებულ [[ებრაული ენა|ებრაულ]] და [[ქრისტიანული ლიტერატურა|ქრისტიანულ ლიტერატურებს]]. |
|||
23:22, 27 მაისი 2008-ის ვერსია
არაბისტიკა (– არაბთმცოდნეობა) არის დარგი, რომელიც მეცნიერულად შეისწავლის და იკვლევს ვიწრო გაგებით არაბული ენისა და ლიტერატურის (არაბული ფილოლოგია) სხვადასხვა საკითხებს, ხოლო უფრო ფართო გაგებით კი არაბისტიკა მოიცავს არაბულენოვან ქვეყნებთან, მათ რელიგიასთან, კულტურასთან, საერთოდ ცალკეული არაბული ქვეყნების ცხოვრებასთან დაკავშირებულ სამეცნიერო საკითხებს აწმყოსა და წარსულში.
არაბისტიკა საქართველოში, ისევე როგორც ევროპაში ჯერ კიდევ შუა საუკუნეებში ჩაისახა და XIX საუკუნიდან ისტორულ–კრიტიკული დისციპლინად ჩამოყალიბდა. განსაკუთრებული განვითარება ჰპოვა ამ დარგმა მეოცე საუკუნის საქართველოში. სწორედ მეოცე საუკუნის ქართველი არაბისტიკის ერთ–ერთ თვალსაჩინო ფიგურას წარმოადგენს აკადემიკოსი გიორგი წერეთელი, რომლის შრომები თავისი მნიშვნელოვნებით სცდება საქართველოს ფარგლებს. დღეს არაბისტიკას სხვადასხვა მიმართულებით შეისწავლიან თბილისისა და ქუთაისის უმაღლეს სასწავლებლებში, ძირითადად ორი – ფილოლოგიური და ქვეყანათმცოდნეობითი მიმართულებით.
არაბისტიკა, როგორც მეცნიერება აღმოსავლეთმცოდნეობის ნაწილს წარმოადგენს და მჭიდროდაა დაკავშირებული ისლამოლოგიასთან.
ენათმეცნიერულ ნაწილში არაბული ფილოლოგია შეისწავლის ძველი არაბულის, კლასიკური არაბულის, საშუალო არაბულის, თანამედროვე არაბულისა და მისი დიალექტებს.
არაბისტიკული ლიტერატურათმცოდნეობა იკვლევს ისლამამდელი ხანიდან დღემდე შექმნილ არაბულ ლიტერატურას, პროზასა და პოეზიას, მრავალსაუკუნოვანი ისლამური კულტურის წიაღში შექმნილ სხვადასხვა რელიგიურ, ფილოსოფია, ისტორიულ და გეოგრაფიულ ტექსტებს, ასევე არაბულ ენაზე არსებულ ებრაულ და ქრისტიანულ ლიტერატურებს.