სიგარა
სიგარა (ფრანგ. cigare ესპ. cigarro) — ცილინდრული (ან მასთან ახლოს) ფორმის ნაგლინი თამბაქოს ფოთოლი, რომლის მოწევაც შესაძლებელია.
სიგარამ პოპულარობის მოპოვება ჯერ კიდევ მე-16 საუკუნეში დაიწყო ესპანელ კონკისტადორებს შორის; ასი წლის შემდეგ ის გაჩნდა ევროპაში და 1817 წელს კუბის თამბაქოზე ესპანეთის მონოპოლიის გაუქმების შემდეგ, სიგარა გავრცელდა მთელ მსოფლიოში.
დღეს სიგარების ყველაზე ცნობილი ბრენდები მზადდება კუბაში, ასევე დომინიკის რესპუბლიკაში, ჰონდურასში, ნიკარაგუასა და კარიბის ზღვის სხვა ქვეყნებში.
ეტიმოლოგია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სახელი cigarro მომდინარეობს ესპანური სიტყვიდან cigarro, რომელიც, სავარაუდოდ, მომდინარეობს სიტყვიდან sik’ar (ან sic’ar), რომელიც მაიას იუკატეკანურ ენაზე აღნიშნავს თამბაქოს მოწევის პროცესს.
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ნაგლინი ფოთლების მოწევა ევროპაში ინდიელებისგან კრისტოფერე კოლუმბის ექსპედიციების შედეგად მოვიდა. 1492 წლის ოქტომბერში ევროპელებმა, რომლებმაც სამხრეთ ამერიკაში ჩასხდნენ, შენიშნეს, რომ ადგილობრივები რიტუალური ცერემონიების დროს ინჰალაციისთვის იყენებდნენ «cohiba» მცენარის ფოთლებზე შემოხვეულ ცეცხლმოკიდებულ სიმინდის ფოთლებს, რომლებიც აწარმოებენ არომატულ კვამლს. მოგვიანებით ეს სიტყვა გამოიყენეს კუბაში ცნობილი ბრენდის სიგარების დასასახელებლად.
პირველი ევროპელი, ვინც თამბაქოს მოწევა სცადა, იყო კოლუმბის კომპანიონი, კაპიტანი როდრიგო დე ხერესი, რომელიც მოგვიანებით იმდენად გახდა თამბაქოზე დამოკიდებული, რომ ესპანეთში დაბრუნების შემდეგ, „მოწევის უნარის“ საჯარო დემონსტრირების შემდეგ, ის დააპატიმრეს. ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, რომ ეშმაკმა შეიპყრო იგი.
თუმცა ის, რასაც ინდიელები ეწეოდნენ, მხოლოდ ნაწილობრივ მოგვაგონებდა თანამედროვე სიგარას. მხოლოდ მე-17 საუკუნეში, ესპანელ კონკისტადორებს შორის, თანდათან გაჩნდა იდეა თამბაქოს ფოთლებიდან შეხვეული სიგარის შესახებ. პირველი სიგარის ქარხანა კუბაში 1541 წელს გამოჩნდა. მაგრამ პირველად სიგარები ევროპაში მხოლოდ 1717 წელს გამოჩნდნენ, სადაც მანამდე თამბაქოს ყნოსავდნენ ან ეწეოდნენ მხოლოდ ყალიონით.