ინჰალაცია

ხელოვნური ინჰალაცია (საფრანგეთი)

ინჰალაცია (ლათ. inhalo — „შევისუნთქავ“) — ორგანიზმში სამკურნალო ნივთიერებათა (ორთქლის, აირის და აეროზოლის სახით) შესუნთქვით შეყვანის მეთოდი. ამ ნივთიერებათა დაქუცმაცება ხდება სპეციალურ აპარატში — ინჰალატორში, საიდანაც შემდგომ სასუნთქ გზებში ხვდება (შესუნთქული ორთქლის ტემპერატურა 45°C უნდა აღწევდეს). არსებობს სტაციონარული და გადასატანი ინჰალატორები. ინჰალაციის მეთოდით ორგანიზმში შეჰყავთ ტუტეები, ხსნადი სულფანილამიდური პრეპარატები, ანტიბიოტიკები და სხვ. ინჰალაციას ძირითადად იყენებენ სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადებების დროს. ზეთოვანი ინჰალაცია მზადდება მცენარეული ზეთისა და მენთოლისაგან; მის დროს ზემო სასუნთქი გზების ლორწოვან გარსზე თხელი ზეთოვანი აპკი ჩნდება, რომელიც სხვადასხვა ტოქსიკური ნივთიერების შესრუტვას უშლის ხელს და აადვილებს ნახველის ამოღებას. ქიმიურ და ცემენტის ქარხნებში მასობრივი საინჰალაციო პროცედურა ტარდება ინჰალატორიუმებში. სამკურნალო ნივთიერებათა შესუნთქვას უწოდებენ ხელოვნურ ინჰალაციას, ხოლო ბუნებრივ პირობებში ზღვის, მთისა ან ტყის ჰაერით სუნთქვას – ბუნებრივ ინჰალაციას.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 5, თბ., 1980. — გვ. 186.

რესურსები ინტერნეტში

• ინჰალაცია — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)